Wody Stopni

Lyara już następnego dnia po przybyciu do Miasta Cieni postanowiła stamtąd wypłynąć. Sprzedała owoce za proponowaną cenę i nakupiła za 50 monet papryczek, a za drugie 50 monet skorpionów. Uważała, żeby obie te rzeczy były bardzo dobrze zabezpieczone i najlepiej, żeby był ktoś kto tego stale doglądał. Dalej wybrała się do swojego domu w Myr, gdzie miała zamiar przygotować się do dalekiej wyprawy na wschód. Kompletowanie informacji na zachodzie było już zakończone, więc teraz jedynym miejscem gdzie mogła się jeszcze czegoś dowiedzieć było samo Essos.
Niemniej, podczas żeglugi przez Stopnie Lyara miała zamiar trochę się zabawić i być może pomnożyć swój majątek poprzez atakowanie pirackich okrętów. Tutaj liczyła raczej, że korsarze sami zainteresują się kogą (na której pokładzie nie zobaczą zbyt wielu żołnierzy, którzy będą się kryli pod pokładem). Chciała pokrążyć po okolicy tak z tydzień i atakować wszystkie statki pod piracką banderą. Strategia za każdym razem była ta sama; z bocianiego gniazda zauważają statek piracki i wtedy część ludzi kryje się pod pokładem. Po zbliżeniu się obu statków na odpowiednią dla strzału ze skorpiona odległość, rozpoczyna się faza ostrzału, a w momencie gdy statek jest już blisko i nie może zbyt łatwo uciec spod pokładu wychodzą łucznicy, którzy ostrzelają wrogi statek.

*Strategia zawsze ta sama, więc można dać posta po ok. tygodniu takiej zabawy, lub jak zostanie jedynie 1/3 początkowych sił. Wszystkie siły są wpisane w karcie postaci. Mówiono mi też, że koga+ jest bardziej wytrzymalsza.

Zgodnie z planem okręt Lyary krążył nieśpiesznie po okolicy, starając się zwabić ku sobie żądnych łupu piratów. W końcu po pięciu dniach marynarze wypatrzyli zbliżający się okręt, podobną do ich statku kogę, lżej uzbrojoną za to pełną piratów. Musiało im brakować zdolności trzeźwej oceny sytuacji, biorąc pod uwagę przewagę uzbrojenia statku Lyary nad ich łajbą lub też uznali, że tak uzbrojony okręt musi przewozić cenny ładunek. Tak czy siak, piraci zaczęli w zawrotnym tempie zbliżać się w kierunku ich burty. Zgodnie z rozkazem Lyary załoga natychmiast zaczęła ostrzeliwać piratów kolejnymi salwami ze skorpionów ustawionych na pokładzie. Choć sami piraci zdołali wystrzelić kilka pocisków z własnej wyrzutni, nie zdołali oni wyrządzić przeciwnej kodze większych szkód, a ich własna łajba była po kilkuset metrach płynącą kupą zakrwawionych drzazg. Mimo to musięli być zachęceni niewielką liczbą ludzi na pokładzie swoich ofiar, których to mogli już dość łatwo dojrzeć z bliskiej odległości. Wtedy też szybko okazało się, że to co uważali za ich ofiarę jest w istocie ich katem. Kiedy obie kogi były już blisko, spod pokładu okrętu Lyary wyszli zbrojni i łucznicy którzy okryli piracki pokład falą strzał. Piraci próbowali odpowiedzieć ogniem, lecz na niewiele się to zdało. Widząc, że próba ucieczki może skończyć się dla nich jedynie pogonią i wystrzelaniem z dystansu lub posłaniem na dno do czego wcale nie było daleko, bandycka załoga zdecydowała się na desperacką próbę walki o własne życie. Mimo przesądzonego zwycięstwa lorathyjskiej kapitan, piraci zdołali w beznadziejnej walce utoczyć trochę krwi jej zbrojnym. W kilka chwil, zdewastowana, pełna trupów i rannych łupieżców piracka łajba była już w rękach Lyary. W ładowni znaleziono zrabowane kosztowności i dwie beczki przedniego wina, jak można było wnosić po ich licznych, opróżnionych siostrach widocznie ostatnie z ładunku, których piraci nie zdążyli jeszcze osuszyć. Medycy z dolnego pokładu szybko rzucili się, by pomóc rannym żołnierzom Lyary, co ograniczyło straty.  Od niej tylko zależało co uczynić z rannymi z wrażej załogi.

Książę Yronwood nie nudził się podczas podróży do domu, w końcu miał przy sobie swoje dwie kochanki a i był w trakcie trenowania, jednakże codzienną słodką rutynę i to po zaledwie paru dniach przerwała specjalność Stopni. Piraci, pierwsze co gdy Alhion dowiedział się iż zbliża się okręt morskich szumowin to powie Talli i Denyse by schowały się w jego kajucie, sam zaś ubierze swą tymczasową zbroję, założy hełm i weźmie włócznie by być przygotowanym do walki. Rozezna się szybko w sytuacji zastanawiając się jak to rozegrać. Mógł uciec, ale nigdy nie wiadomo czy nie trafi na innych piratów, a i mniejszy okręt raczej ich dogoni. Miał przy sobie ludzi gotowych do walki i mógł zaryzykować abordaż by przejąć to co piraci na okręcie mogą mieć, ale z tym wiązało się ryzyko strat. Stąd też dornijczyk postanowił skorzystać z najbezpieczniejszej opcji. Spróbuje zatopić okręt piratów nim się zbliży, choć i przy tym należy zachować ostrożność.
- Zatopić ten okręt nim do nas podpłynie, niech jednakże ludzie szykują się do walki. Strzelcy gdy tylko będą w zasięgu niech zaczną szyć do wroga. Przeklęci skurwiele, a było już tak dobrze - Rzuci Alhion wydając rozkazy i obserwując sytuację z lekkim niepokojem. Wolał mimo wszystko walczyć na stałym lądzie.

O, bogowie walka:

Alhion ze stresem obserwował wymianę ognia pomiędzy okrętami, przeklinając cicho swych ludzi że nie trafiali. Jeśli uda im się pokonać piratów i wrócić do domu to książę załatwi im treningi z strzelania. Oczywiście zaraz potem jak odreaguje  stres i powiadomi ojca o swym sukcesie. Nastawienie Dornijczyka zmieniło się całkowicie gdy trafili, chędożeni piraci zapłacą za to, że ośmieli się go zaatakować. Teraz skoro nie mieli czym strzelać wystarczyło ich tylko zatopić. Radość księcia jednak nie trwała zbyt długo, przeklęci piraci mieli kolejny okręt i na dodatek nikt go nie zauważył. Yronwood musiał działać szybko. Stąd pora była na szybkie rozkazy, obsługa machin miała w końcu zatopić wrogą galerę przed nimi, ubezpieczać zaś mieli ich strzelcy i część pieszych, którzy przejść mieli na przód okrętu by szyć do piratów z galery. Rycerze, Zbrojni i reszta pieszych mieli zająć się piratami z drakkaru którzy próbowali wejść na okręt. Sam Alhion dołączy do tej drugiej grupy choć trzymał się on z tyłu. nie chcąc niepotrzebnie ryzykować podczas starcia z byle piratami. W końcu musiał jeszcze wrócić do Lys i pomóc ojcu w wojnie.
- Strzelcy na przód, zestrzelić piratów z galery, niech też w końcu poślą ją na dno! Reszta zająć się piratami, którzy próbują przejąć nasz okręt! - Wyda Rozkazy Alhion po czym zakrzyknie jeszcze by dodać otuchy żołnierzom -Jesteśmy z Yronwood! Nie pokonają nas byle piraci! - Krzyknie Dornijczyk i ruszy w bój z piratami.

Książe Yronwood był zadowolony z ogólnego przebiegu walki, zatopili galerę zgodnie z jego planem, a to oznaczało iż jednak obsługa machiny nie była aż tak zła jak myślał. Więc odpuści im dodatkowe treningi. Gorzej miała się sytuacja z poborowymi, Alhion czuł iż gdyby nie obecność rycerzy i zbrojnych, których przydzielił mu ojciec to mogłoby być krucho. Stąd też będzie trzeba przekazać ojcu iż będzie trzeba wyszkolić większą liczbę zbrojnych. Wiązało się to z dodatkowymi kosztami ale nowo powstałe królestwo musi posiadać armię zdolną odeprzeć wszelkie zagrożenia. Zwłaszcza z zewnątrz. W końcu wojna nadal trwa, a nawet gdyby miała się skończyć to młody książę nie zapomniał o Władcy Tor, czy też Tolandzie. Wpierw jednak należy zająć się skutkami ataku piratów. Pierwsze co to trzeba zająć się rannymi stąd Alhion wyda już pierwsze rozkazy.
-Opatrzeć rannych, piratów przeszukać, zabierzcie im ich wyposażenie i wszystko co wartościowego mają przy sobie - Wyda rozkazy Książe po czym rozejrzy się po horyzoncie, obawiał się kolejnych piratów. - Wydobądźcie z nich też informacje czy są tu kolejni z ich ludzi. Okręt ich przejmujemy - Rzeknie dornijczyk, dalej dając rozkazy swym ludziom. Jeśli upewnią się że w pobliżu nikogo nie ma to los piratów był już przesądzony. Książe rozkaże ich wyławiać by zabrać ich kosztowności, a następnie skróci ich cierpienia i nakaże ludziom ich zabić, by następnie wrzucić ciała do wody. Jeśli zaś w pobliżu czają się piraci to Alhion nakaże jak najszybsze odpłynięcie z tego miejsca w celu powrotu do Yronwood. Kosztowności z drakkaru zaś książę zachowa dla siebie po czym wróci do umilania sobie czasu przy pomocy kochanek.

Arghhh Piraci: