Port Cheering Town

------------------------------ Przed wyruszeniem na wschodnie tereny Ziem Burz ------------------------------


Thalis oczekiwała w zniecierpliwieniu na przybycie Mormonta. Szczerze, to przez pewien moment zaczynała już powątpiewać w to co czy w ogóle pamiętał o tym co razem ustalili. Musiała w końcu znaleźć swoje miejsce na tym świecie, a niestety im dłużej przebywała w towarzystwie kompanii Lwich Bękartów tym bardziej zaczynała rozumieć, że wojna nie jest jej sposobem na zarobek.

Jej doświadczenie przydałoby się gdzie indziej. Dlatego też wspólnie podjeli decyzje by wyruszyła tam gdzie wzywało ją przeznaczenie. Przeznaczenie, które skryte było w jej osobistych rzeczach. Przeznaczenie monety z Bravos, którą otrzymała od swojego już zmarłego mentora.
Wtedy przybył Mormont wraz z glejtem.

- Dziękuje Ci za dotrzymanie swojej obietnicy. Teraz kolej i na mnie. Zbiorę osoby o których wspomniałeś i ruszę lada moment w kierunku wchodu. Jak tylko uda mi się zrealizować nasz wspólny cel, wtedy spróbuje Cię odnaleźć. A teraz bywaj Mormontcie. Niech los sprzyja Ci w nadchodzącej wojnie … - skłoniła swą głowę w geście szacunku, chwyciła za glejt po czym ruszyła do obozu, zbierając osoby w formie obstawy o których wspomniał sam obecny przywódca Lwich Bękartów.

-------------------------------------------------- Thalis Ashlai dociera do Cheering Town. Data 14.12

Podróż trwała około dwanaście dni. Podróż konno była długa, żmudna, nudna. Na szczęście od czasu do czasu  było jeszcze do kogo się odezwać, chociaż obstawa dla Ashlai i tak nie była za bardzo zadowolona ze zleconej misji. Zapewne większość i tak wolała być przy Mormoncie, szykując się do kokejnej bitki.

Po drodze militarne patrole sprawdzały grupę podróżujących. Na szczęście glejt zdał swą rolę i po wielu kontrolach, Thalis wraz z obstawą dotarła do najbliższego portu znanego pod nazwą. „ Cheering Town”.

- Dziękuje. Zrobiliście co w swojej mocy a teraz reszta pozostaje w moich rękach - zwróciła się na pożegnanie do swych towarzyszy, po czym bez zbędnych dalszych słów ruszyła w kierunku nadbrzeża, poszukując stosowny statek, który mógłby ją zabrać wprost do Bravos.

Pomysł z glejtem był jak strzał do celu. Sama by na to nie wpadła, gdyż nie znała się za bardzo na tym jak wyglądała sytuacja na poszczególnych ziemiach. Ona sama nawet nie wiedziała, że trzeba mieć stosowny dokument by móc poruszać się po ziemiach burzy. Cóż jakby nie patrzeć była tutaj pierwszy raz. Przez całe swoje życie przesiadywała na gorących terenach Dorne, a teraz…teraz była wyrzutkiem pozostawioną samą sobie.

Towarzysze wysłani przez Mormonta zapewne niebawem wyruszą z powrotem do swego przywódcy, a Ashlai…jej pozostaje wybrać odpowiedni kierunek podróży by móc dotrzeć do swojego wymarzonego celu jakim było Bravos.
Niewiadom długa podróż z Myr na północ Essos wiązała się zbyt dużym ryzykiem, dlatego też ruszyła w kierunku statku kierującym się do Gulltown. To miejsce wydawało się idealne by później przekroczyć morze i dotrzeć bezpośrednio do Bravos.

- Witaj – zwróciła się do przechodniego mężczyzny, który najwyraźniej był członkiem załogi statku.

- Chciałabym rozmawiać z Twym kapitanem – dodała, zaś marynarz wskazał jednego z mężczyzn stojących na pokładzie statku, który właśnie dokańczał dogadywać ostatnie sprawy ze swoim kwatermistrzem.
- Witaj Kapitanie – skinęła głową kobieta o ciemniejszej karnacji, którą tożsamość raczej ukrywała pod swą egzotyczną czarną chustą.
- Doszły mnie słuchy, że Twój statek kieruje się w stronę Gulltown. Jeżeli to możliwe, chciałabym się zabrać z Wami w tamtym kierunku. Oczywiście za podróż zapłacę. – jeszcze nie wyciągała swej sakiewki. Musiała poznać jaka jest cena transportu by w razie czego wiedzieć czy w ogóle ją na to stać.