Port Cheering Town

Do uszu andalskich wodzów na Szafirowej Wyspie, gdzie szykowali się do ataku na kontynentalną część Królestwa Burzy, doszły wieści o flocie Pierwszych Ludzi zbierającej się w Cheering Town. Mieszkańcy Westeros - za wyjątkiem Żelaznych Wysp - nie słynęli jako dobrzy żeglarze, na pewno nie tak dobrzy jak Andalowie, a jednostek morskich nie mieli w porównaniu do najeźdźców wiele. Kiedy jednak król Ormund Durrandon zebrał wszystko co był w stanie w jedną siłę, to ta stanowić mogła rzeczywiste zagrożenie dla małych andlaskich flot, jak również niezwykle kłujący cierń w boku Świętego Marszu, gdyby jego siły na ląd zeszły ignorując takiego wroga za plecami. Z tego względu król Torgold Thosley i ser Jon z Nizin postanowili, że przed kontynuowaniem kampanii należy flotę nieprzyjaciela obrócić w popiół.

To zaszczytne zadanie przypadło księciu Corwynowi Thosleyowi przy wsparciu ser Borosa Wysokiego z Synów Wojownika. Otrzymali oni część floty porównywalną, wedle wiedzy Andalów, do tego co posiadali Pierwsi Ludzie pod Cheering Town i pożeglowali stawić im czoła. Wyprawa okazała się wielkim sukcesem, kiedy książę Corwyn uderzył na burzańską flotę pod osłoną nocy i znaczną jej część spowił w płomieniach. Niestety Cheering Town nie było miastem wielkim i liczne jednostki Pierwszych Ludzi, drakkary, wyciągnięte były wcześniej na brzeg. Z tego względu Thosley, świętując swój sukces, wycofał się ku Estermont, aby przygotować się do kolejnego ataku i ostatecznego zniszczenia nieprzyjacielskiej floty.