Brama główna

Świta Hightowerów dotarła do zamku Redwyne'ów dość późno. Gdy schodzili na brzeg Arbor gdzie oczekiwał ich wysłannik króla wyspy, jeszcze świtało, jednak droga do zamku zajęła im nieco więcej czasu niż przewidywali i ostatecznie dotarli po zmroku. Gdy stanęli u bram, strażnicy podnieśli ją ku górze i cała grupa mogła wjechać na dziedziniec. Większość zbrojnych rezydowała na statkach lub w portowych burdelach w miasteczku, a jedynie część udała się z nimi do zamku.
Gdy dotarli na dziedziniec, dowiedzieli się, że król wraz z królową i królewskimi dziećmi udali się już na nocny spoczynek. Oczywiście nikt nie chciał zrywać króla winogron z łoża, toteż Laura odezwała się do mężczyzny, który odebrał ich z portu:
- Nie wyrywajcie króla ze snu niepotrzebnie, sir. Spotkamy się rano z jego miłością - rzekła, po czym zsiadła z konia i stanęła twardo na ziemi. Poprawiła suknie, po czym zwróciła się do brata. - Jakoś nie czuję się senna. Co powiesz na nocną partię cyvasse? Jak zwykle dam Ci wygrać - rzekła, nim jeszcze zwrócono się do nich z wiadomością, że służba wskaże im komnaty gościnne, które mogli zająć na najbliższe kilka nocy. Oddała lejce w ręce służby i ruszyła w stronę wejścia do zamku.

Król, a teraz w zasadzie książę, Arbor zdołał się opamiętać w porę. Oczywiście Harras był zadowolony takim przebiegiem wydarzeń. Na wszystkie kolejne propozycje Redwyne'a także się zgodził. Były one sensowne i wręcz pożądane przez króla Żelaznych. W takim razie pozwolił na zachowanie w portach po setce wartowników Andalów, uzupełnionych o dwa razy większe siły Żelaznych. Jak najbardziej zaś chciał, by wrogie armie poddały się i uniknąć dalszych walk. Teraz mógł wkroczyć zwycięsko do zamku. Oczywiście wszyscy ludzie nie mogli wejść na zamek. Z drugiej strony on także nie potrzebował brać ze sobą wielu ludzi. Przede wszystkim ludzi w Westeros obowiązywały te wszystkie prawa gościnności... No i poza tym był jedynym gwarantem pokoju. Wziął ze sobą więc jedynie stu najlepszych ludzi (60 pieszych i 40 łuczników) i wkroczył przez bramę. Czekał już tam na niego jego nowy poddany. Harlaw od razu wymienił uprzejmości:
- Miło mi Cię poznać... książę. Cieszę się, że zdecydowałeś się pójść drogą pokoju i rozsądku i uniknąć niepotrzebnego przelewu krwi... obu stron. - zaraz też postanowił przejść do formalności: - Jeżeli byłaby taka możliwość, chciałbym od razu przyjąć przysięgi i insygnia władzy królewskiej. Nie wiem czy macie tu odpowiednią salę do takich ceremonii... Wieczorem chciałbym urządzić gdzieś na zamku spotkanie, abyś mógł zapoznać się z innymi moimi lordami i zostać wtajemniczonym w plany.