Komnata Małej Rady

Ostatniego wieczora Edric skończył pracę przeglądając wszystkie księgi rachunkowe oraz raporty od urzędników królewskich. Wszystko zapisał w grubym tomie jaki nosił przy sobie i gotów był na nadchodzące spotkanie Małej Rady. Do komnaty przybył jako drugi, uprzedzony jedynie przez Wielkiego Maestera, z którym wymienił uprzejmości. Wkrótce zjawił się również serdeczny przyjaciel Storma, Starszy nad Okrętami, dostarczając mu lepszego kompana do rozmów, a w ciągu kolejnych kilku minut zjawili się inni członkowie Rady oraz w końcu sam król. Edric miał zamiar przedstawić Davosowi w jakim stanie znajduje się królewski skarbiec oraz jak prezentują się ostatnie oraz przewidywane na najbliższą przyszłość dochody korony. Potem pozostawało mu jedynie czekać czy Jego Miłość będzie miał dla swojej Rady jakieś polecenia, zwłaszcza dotyczące funduszy.

Natomiast Arjan ostatniego wieczora zajmował się poszukiwaniami po Królewskiej Przystani człowieka, który byłby chętny ruszyć na jego rodzinną wyspę przyuczać fachu kowalskiego oraz płatnerskiego. Dodatkowo chciał dokonać zamówienia na pięć setek "dobrego" wyposażenia piechoty na wyspę. Poza tym obowiązkowy trening ze swoją małą drużyną wojów. Przygotowując się na radę, usłyszał jeno na dworze, że nadal prowadzone są konflikty z dzikimi, a ostatnimi czasy to i fanatycy pociągną po ich ziemiach. Także po przybyciu na radę przywitał się z każdym osobno, zamienił parę słów przed przybyciem króla, a samego Edrica właśnie zapytał "Jak to jest być człekiem od skrybania, dobrze?".
Choć takiego pytania nie musiało być przez cienie z przeszłości, że obaj panowie tutaj walczyli po dwóch różnych stronach i Storm mógł się z nim po prostu nie lubić. Poza tym to na spotkanie rady wszedł ze sługą, który dzierżył dzban z piwem ze swojej wyspy, także kto zechciał, mógł się delektować "Zielonym Rycerzem". To co Estermont chciał na pewno poruszyć to:
- Wasza miłość. - Skinął głową. - Chciałbym zająć się sprawą Dzikich w Królewskim Lesie. Nie można pozwolić by to się ciągle pałętało. Będę potrzebował nająć grupę tropicieli, psy i możliwych najemników, nie ma co tracić naszych ludzi na tych zamurzan. Setka ludzi korony plus wcześniej wspomniana rola wsparcia powinna wystarczyć. Plus jakiś dokument, że ludzie z okolic mają udzielać się w tym i słuchać rozkazów, w tym możni. Ja też oczywiście włożę swoje dwa miedziaki w sprawę, mam trochę ludzi z wyspy ze sobą.
Po wysłowieniu się upił łyk piwa i spojrzał po pozostałych. Może też chcieli się wybrać, pożyczyć ludzi albo wesprzeć akcję usunięcia dzikich. Co też korona chciała w tej sprawie? Odda następną wycieczkę zbrojną Arjanowi. Jeśli nadal rozmawiali o sprawach militarnych to spytał wprost króla:
- Starszy rycerz uśmiechnął się szerzej zadając to pytanie, by zaraz ten uśmiech skryć za kuflem z piwem.

Będąc jednym z pierwszych, Edric w spokoju mógł przedstawić królowi jak się mają finanse królestwa. Jego miłość był z nich bardzo zadowolony. Chwilę po tym do sali wkroczył lord Estermont, więc Baratheon nie zdążył przedstawić radzie poleceń związanych z funduszami. Zresztą nawet nie sprawiał wrażenia jakby miał zamiar.
Arjanowi z kolei udało się znaleźć czeladnika, który zgodził się wyruszyć na wyspę celem nauczania fachu kowalskiego i płatnerskiego. Zamówienie na pięć setek dobrego uzbrojenia piechoty zostało przyjęte przez cech, powinno być gotowe po dwudziestu pięciu dniach, więc zapewne pod koniec miesiąca dotarłoby do zbrojowni Zielonego Kamienia, jeśli to właśnie tam lord zamierza je składować. Tymczasem królowi polano kufel zielonego piwa. Władca upił łyk i wyraz błogości przemknął przez jego twarz, który to zaraz został skryty za kuflem, gdy Davos upił jeszcze połowę naraz.
- Bardzo pyszne piwo, lordzie Estermont - podsumował je krótko.
Potem została poruszona kwestia dzikich, którą najwyraźniej trzeba było ostatecznie rozwiązać.
- Tak - rzekł po wysłuchaniu wszystkich argumentów ze strony Arjana i Edrica. - Taaak - powtórzył, przeciągając. - Lordzie Estermont, udzielam ci pozwolenia na wyplenienie dzikich z Królewskiego Lasu. Wielki Maesterze, sporządź wszelkie potrzebne dokumenty. Przystawię do nich swą pieczęć, gdy będą gotowe. Na wykonanie tego zadania przekazuję trzy tysiące smoków z królewskiego skarbca. Do tego dokument wymuszający udzielenie pomocy jego okazicielowi - wydał werdykt.

- Czyli jakowy...średnio. - Skwitował stary rycerz do Edrica z lekkim uśmiechem na swej pokrytej licznymi bliznami licu. Skoro nie mieli żadnych utarczek między sobą, to lord odnosił się do Storma przyjaźnie, gdyż miał bardzo dobrą renomę i swoje lata na karku. Jeśli jakiś wojownik potrafił mimo licznych walk dotrwać do takiego wieku, to znaczy, że był cholernie dobry w swym fachu, za co należy się szacunek. W końcu do sali przybył król. Na jego przybycie skłonił się tak jak zawsze. Ni to z czcią, ni to z niechęcią, miał swoje powody. Jednakże koronowana głowa zaplusowała u starego człeka, gdy wychwalono piwo z jego wyspy! Ha! Monarcha pije napój prosto z Zielonego Kamienia!
- Rad to słyszeć jestem. Królu smakuje, to i parę beczek sporządzę na wasz dwór. - W główce natomiast zatańczył mu przedsiębiorczy karzeł z Zachodu. Któż będzie lepszy do chwalenia jego piwa niż sam władczyna? Nie dość, że wszyscy poczną pić to, co pije król na dworach Burzy, to i może przeniesie się na dwory Czarnej Zatoki. Będzie trzeba zainwestować złoto w naszego Zielonego Rycerza... Pomyślał bardzo zadowolony z takiego obrotu spraw. Co więcej to przystano na jego pomysł wyplenienia Dzikich z królewskich lasów. W końcu się wyrwę z tego żmijowego dołku. Myśl, że będzie mógł w drodze powrotnej w końcu obaczyć swój dom, wnuków oraz potrenować swych wojaków wręcz serce mocniej biło. Nie mówiąc już o szumie morza! Ale takiego swojskiego! Swoich wód! Nie tych...ze stolicy. Tu nie mu porządnych burz! Estermont skinął głową na przyjęcie decyzji Davosa.

Jeśli to było wszystko z rady, to na jej koniec Żółw poprosił Edrica o towarzystwo. Musieli w końcu za złoto korony sprawić najemników, także będzie okazja też wychylić kufelek. Oczywiście młodszy woj nie zamierzał ciągać starszego nad monetą po mieście, takie sprawy załatwią pachoły, oni sami zapewnie ulokują się gdzieś wygodnie.