Przedpola II

Wychodząc z namiotu Tytosa, można było dojrzeć że Lerris delikatnie się trzęsie. Nie było to spowodowane strachem a wręcz przeciwnie, dziwnym podnieciem a wręcz dumą z tego co uczynił przed momentem. Skierował się w stronę swojego białego konia, zatrzymał się przed nim i położył głowę na jego na nosie, koń jedyne co zrobił to pociągnął językiem po jego skórze i wrócił do picia podłożonej mu przed chwilą wody. Wgramolił się na konia i ruszył w stronę swojego namiotu. Przywołał do siebie jednego z dwójki rycerzy mu towarzyszących.
- Pojedziesz teraz do Lorda Swyfta, przekażesz że będę czekał na niego w moim namiocie. Muszę przedstawić mu sytuację w jakiej się teraz znajdujemy. Niech przyjedzie teraz, możliwe że to będzie ostatnia możliwość swobodnej rozmowy. - Kończąc zdanie Lerris dał znak rycerzowi że ten może odejść, skinął on jedynie głową i skręcił w stronę namiotu Bonnifera. - Mam nadzieje że wszystko się uda tak jak planuje - pomyślał jedynie chłopak. Po dotarciu na miejsce chłopak wkroczył do namiotu, przekazał rozkazy strażnikom by nikt nie kręcił się wokół namiotu gdy Lord Swyft przyjedzie. Przekazał tarczy by stanęła by w trakcie rozmów stała przed parawanem który służył za zasłonę do przebierania się a następnie zasiadł przy drewnianym stole który przysunął dzień wcześniej do łóżka znajdującego się na środku pokoju. Słysząc hałas dobiegający od strony zasłony, spojrzał na tarczę która jedynie dała znać znak głową że wszystko jest porządku. Teraz jedynie oczekiwał na przybycie Swyfta.

Bonnifer w tym czasie zajmował się spisywaniem na kartkach pergaminu rozkazów dla swojej świty. Bądź co bądź, to oni byli jego ludźmi i mieli swego rodzaju zadania, które im powierzał. W tym momencie do jego namiotu wszedł jeden z ludzi Crakehallów, który zapowiedział, że lord Lerris wzywa go do siebie. Cóż, nie chciał pozwolić młodemu lordowi na to, aby czekał na niego zbyt długo. Dlatego też czym prędzej ruszył w asyście swoich ludzi, którzy mieli wejść za nim do namiotu. Sytuacja była napięta, a on musiał wszystko przemyśleć. Dlatego też postanowił odesłać ludzi z namiotu dopiero, gdy okaże się, że nic na niego nie czeka. - Wybacz mi brak ufności, lordzie, ale dobry lord zawsze musi się spodziewać jakiegoś zagrożenia. Bądź co bądź, nasza misja jest... nietypowa. Dlatego oczekuję, że już teraz zaczniesz mówić o co chodzi. - Bonnifer stanął w jednym z ciemniejszych kątów. Nie chciał męczyć wzroku.

Jak na razie jesteśmy bezpieczni - Zaczął Lerris dalej siedząc na przy stole, uśmiechając się w stronę Bonnifera. - Jakoś udało się wytłumaczyć nasze spotkanie Tytosowi. Następnym razem musimy wybierać lepsze miejsca. Takie które będą mniej podejrzane. Ale wracając do sedna sprawy. Mam wrócić do Crakehall na pogrzeb mojego ojca. Będę miał sporo czasu by popchnąć nasze plany do przodu. Potrzebuje jedynie wytycznych, kogo powinienem przekonać a kto już jest przekonany by nie tracić czasu na przekonywanie przekonanych. Tobie radzę jak na razie ukrycie swoich akcji i podporządkowanie się życzeniom Tytosa. Udało mi się odwrócić nieubłagany palec sprawiedliwości który do tej pory był skierowany na Ciebie. Musimy doprowadzić do tego byś odzyskał swobodę ruchów. Więc pozwolisz że ja się zajmę częścią naszego planu. Muszę wiedzieć do kogo się zwrócić w razie komplikacji.Pomimo że nie jesteś w kręgu podejrzanych wolałbym żebyś na jakiś czas zaprzestał jakichkolwiek ruchów. Lepiej dmuchać na zimne, prawda ?
Chłopak wstał od stołu i ruszył w stronę komody na której stało naczynie z wodą, podszedł i nalał do stojącego obok pucharu wody. - Więc jak już mówiłem potrzebuje instrukcji działania. Co mam robić będąc w Crakehall i do kogo mam się zwrócić w przypadku problemów. Uważam też że nie powinniśmy kontaktować się między sobą bezpośrednio aby nie wzbudzać podejrzeń. Więc zaproponuj osobę którą będzie przekazywała korespondencję.

- Hmm... Dostaniesz z mojej strony zaufaną tarczę, która będzie od czasu do czasu ciebie wspomagała radami na mój temat. Praktycznie to mój najbardziej zaufany człowiek. Będzie od czasu do czasu przyjeżdżał do ciebie. Co do zaufanych ludzi... Powinieneś skontaktować się z Lordem Marbrandem w moim imieniu. Jest zainteresowany spiskiem i być może będzie w stanie Ci pomóc. Ja w tym czasie będę starał się wracać do łask księcia Tytosa, abyś ty miał więcej czasu. Zainteresuj się proszę kto może być przychylny. Lannisport, Casterly Rock, wszyscy, którzy mogą być nam przychylni i pomocy. Lord Serrett o niczym nie wie, ale być może nie podoba mu się sytuacja, jeśli tylko dobrze go przekonasz. Ja będę się starał dalej kontynuować pomoc. Najwięcej informacji otrzymasz jednak przez kruka lub tarczę, ewentualnie Marbranda. Nienawiść potrafi połączyć wielu wrogów w przyjaciół. - Mówiąc to, Bonnifer popatrzył się jeszcze w światło księżyca przedzierające się przez płachtę. - Boję się tylko, że... może się coś wydarzyć. Coś mi w kościach gra.