Świątynia Pana Światła

3 Maja 336

Dziwne uczucie ściskało Baelora zawsze, kiedy wchodził do świątyni R'hllora. Po tylu latach nadal się nie przyzwyczaił do ścian tego budynku, a mimo to... Czuł się tutaj bezpiecznie. Znaki roznoszące się po świecie, plotki mówiące o potworach z Asshai, inni mówił o ponownym przybyciu Azor Ahaia. Czas, aby spotkał się Wielkim Kapłanem i przedyskutował kwestię, którą już dawno starał się mu przekazać. Nie czuł jednak okazji. Dlatego też czekał, czekał aż kapłan sam pozwoli mu na swoje przyjście. I doczekał się. Mimo tego... bał się jego ostatecznego słowa.
- Valar morghulis, wielki kapłanie. Przybywam do ciebie z dość... nietypową prośbą. Chciałbym prosić o pomoc z pewną rzeczą, jednak nie wiem czy to jest to odpowiedni moment na to, abym mógł o to poprosić. - Zrobił krótką pauzę, zastanawiając się nad tym jak ująć swoje słowa. - Chciałbym wyruszyć w podróż religijną. Chociaż bardziej nazwać mógłbym to podbojem religijnym. Powoli wpływ fałszywej religii Siedmiu może mieć za duży wpływ na losy naszej. To już się zaczyna, jako iż Pentos ugięło kolano przed oblicze rodu Blackfyre. Nie mogę siedzieć też bezczynnie, kiedy powoli zaczynam widzieć plotki wśród ludzi o wielu rzeczach dziejących się za Yi-Ti czy Asshai. Dlatego staram się zbierać ludzi, ale nie jest to łatwe, mając zaledwie jedynie trzy ważne dla mnie statki. Znasz mnie, wielki kapłanie, wiesz jaki jestem. Potrzebuję tylko otwartej zgody, aby ludzie uwierzyli w moją sprawę.

Może faktycznie opary zadziałały na niego gorzej. Przez dłuższy czas starał się uczyć tej trudnej sztuki zwanej przewidywaniem w płomieniach, ale jak widać, szło mu to znacznie trudniej. Może za bardzo starał się polegać na sobie. W sumie jego przyjaciele odradzali mu to, uważali, że mógłby oszaleć. Ale... tak bardzo był ambitny, aby zauważyć coś. I może po prostu sam sobie to wmówił. Mimo to czuł coś dziwnego w kościach. Po prostu czuł. Jednak pozwolił sobie na to, aby pójść do łóżka i zasnąć na pewien czas.

10 Maja 336

Baelor dał sobie spokój na kilka dni z ponownym przyjściem do Wielkiego Kapłana. Chciał mu spojrzeć w oczy raz jeszcze i poruszyć być może ten sam temat. Im bardziej jednak o tym myślał, wewnątrz odczuwał drgawki. Chciał zacząć swoją misję. Ale nie wiedział jak ma to zrobić. Nie mógł tego zrobić bez pomocy kapłana. Dlatego czekał znowu na niego w sali, patrząc się bardziej w sufit niż na płomienie. To bardziej go uspokajało. Aż w końcu ponownie się spotkało. Ze spuszczonym w ziemię wzrokiem, Baelor odezwał się ponownie.
- Miałeś rację, wielki kapłanie. Starałem się patrzyć w płomienie. Miałem dziwne przeczucia, że to co wtedy myślałem jest prawdziwe, a było to najprawdopodobniej moim wymysłem. Jesteśmy jednak tylko ludźmi, którzy często się mylą. Mimo to chciałbym cię za to przeprosić, jeśli uznałeś to wtedy za obrazę twojej osoby i marnowanie czasu... Ale... - Baelor znowu zawiesił się. Była to dłuższa pauza, która była jego wewnętrznym myśleniem. - ...Ale nadal chciałbym twojej pomocy i zgody.

Baelor wysłuchiwał tego co miał mu do powiedzenia kapłan. Rzeczywiście, najlepiej było zapomnieć o tym wszystkim. Wsłuchiwał się w jego słowa, czekając na to, aż ten pozwoli mu, aby się odezwał. Baelor nie mógł usiedzieć w miejscu, tak bardzo czuł się zarówno podniecony, że kapłan chce go wysłuchać, z drugiej chciał to zrobić najspokojniej. Odwrócił się do tego samego płomienia, wstając. Wziął głęboki oddech i zaraz zaczął mówić.
- Czuję to w kościach, wielki kapłanie. Czuję, że nasza religia znowu zacznie odgrywać ważną rolę w całym świecie. Jednak nadal znajdują się takie miejsca, krainy, gdzie nikt nie chce poznać naszego boga. Chcę im pokazać, jeśli trzeba to wojną, jeśli trzeba to rozmową. Chce wpłynąć na tereny Westeros, pomóc ludziom odkryć prawdziwego boga, nie bluźnierczych. Proszę cię, więc jako głowa religii, którą wyznajemy, abyś pomógł mi zebrać wojska, porozumieć się wyznawcami religii, aby pod wspólną chorągwią pomogli mi w misji. Potrzebuję też zorganizować spotkanie na temat Stopni. Chciałbym utworzyć tam granicę oddzielającą nas od piratów i wszelkich innych zagrożeń mających wpłynąć do Essos czy Westeros. To będzie baza operacyjna. Silna armia i dobre planowanie pozwolą nam na to, aby utrzymać porządek. Ale stoi nam na drodze Tyrosh, chociaż wiedzą, że kiedyś byłem jednym z dowódców ich floty. Wiem, że proszę o zbyt wiele, ale to najważniejszy dla mnie cel w życiu. Chcę służyć Panu Światła, chcę poszerzyć nasze wpływy. Ale bez twojej pomocy i zgody to jedynie marzenie równe szczeniackim myślom.
Baelor gestykulował przy tym, czasami zaciskając swoją dłoń w geście dumy, że mógłby stanąć na czele nowego porządku. Chciał wziąć w tym udział

Natłok informacji jakie chciał Baelor przekazać kapłanowi były, cóż - dla niego mylące. Dlatego też wziął głęboki oddech, siadając ponownie obok kapłana i starając się wszystko uporządkować.
- Na początek chciałbym prosić cię o pomoc ze zdobyciem wojska. Jesteś wielkim kapłanem, ludzie posłuchają twego głosu. Nie potrzebuję brać ludzi ze świątyni, mogę ich sam rekrutować. Chodzi mi o zachętę ludzi, aby mi pomogli. - Zaraz potem Baelor odchrząknął, aby przejść do kolejnego etapu swojego planu. - Będę potrzebował bazy militarnej, aby móc planować dalszą część swojego planu. Stopnie są idealnym miejscem, gdyż stoją idealnie między Westeros, a Essos. Jeśli poprosili o spotkanie z przedstawicielami archontów lub samych archontów, moglibyśmy wynegocjować dogodne warunki dla wszystkich stron. Jeśli będzie to robić niezależna strona, czyli ja, spór być może zostanie zażegnany. Dzięki kontroli Stopni możemy zablokować dostęp piratów czy innych nieprzyjemnych ludzi od strony Morza Letniego. To będzie sprzyjało nie tylko mojemu interesowi, ale także handlowi, gdyż wpłynęcie na Wąskie Morze to dobre miejsce dla piratów i ich grabienia. Możemy zakończyć ich panowanie. - Baelor ponownie zrobił przerwę na to, aby móc sobie pozwolić na napicie się wody z przyniesionego pucharka. Chciał przekazać kapłanowi swoją ideę. - Dobrze wiemy, że Siedmiu są fałszywymi bogami. Tylko Pan Światła potrafi wskazać nam drogę. Dzięki kontroli Stopni będziemy mogli wysyłać ludzi z zakonu do miejsc, gdzie będziemy starali się nawracać ludzi. Najgorsi, niestety, będą nastawieni na wojnę. Czy teraz rozumiesz, wielki kapłanie?

A więc stało się. Świątynia nie pomoże mu w swoim celu. Taki scenariusz Baelor też przewidział. Mimo to nie poddawał się i zdecydował, że postara się to zrobić we własny sposób. Cóż, jedynie co postanowił zrobić to kiwnąć głową na znak zgody z tym co powiedział kapłan. Czasem trzeba też pogodzić się z tym, że nie każdy jest w stanie pomóc i dlatego trzeba zacząć radzić sobie samemu. Baelor spokojnie wyszedł ze świątyni, kierując się do karczmy w której siedzieli jego przyjaciele. Przekazał im plan na obecną chwilę, który choć z lekkim zakłopotaniem, postanowili zaakceptować. W końcu był ich przyjacielem. Następnego dnia wypłynęli w morze.