Sept

Po wyjściu z piwnic Edwyn trafił do septu. Był to niewielki sept zamkowy jak to już bywa w małych górskich zamkach. Budynek został wykonany z kamienia i tak jak niemalże wszystkie septy w całym Westeros zbudowany był na planie siedmiokąta prawie foremnego. To znaczy miał siedem ścian(nie licząc tej nad drzwiami), a pod każdą stała niewielka rzeźba przedstawiająca jeden z aspektów Siedmiu. Od wejścia wzrok Hightowera przykuł centralny ołtarz, na którym złożono ciało dziewczyny obecnie okryte wełnianym całunem. Ciała zmarłych wypadałoby okrywać cenniejszymi tkaninami - taka była pierwsza myśl wielu ludzi, którzy zastali ten widok przychodząc się pomodlić. Przy ciele czuwała septa. Klęczała przy nim, kurczowo trzymając dłońmi zimną rękę zmarłej Lilly.

Edwyn podszedł do septy, która z zapłakanym licem trzymała martwą dziewczynę za dłoń. Z początku spojrzała na niego bez zrozumienia, a po usłyszeniu zdania o innych ludziach rozejrzała się. Nikogo innego oprócz nich tutaj nie było. Spojrzała znów na twarz księcia i zmarszczyła brwi w grymasie niezadowolenia.
- Za kogo ty się uważasz, rycerzu?! To jest święte miejsce! W bożym domu chcesz bezcześcić ciało świętej pamięci zmarłej?! Po moim trupie!
Głos miała wysoki i przenikliwy do tego stopnia, że kolorowe witraże niemalże popękały. Kobieta najwidoczniej nie wiedziała kim jest Hightower. Jeszcze nie zdarzyło jej się pełnić służby w sepcie, gdy Edmyn akurat w nim przebywał i zapewne stąd całe nieporozumienie. Septa Morgana puściła w końcu dłoń zmarłej tak, że ta zwisała teraz bezwładnie. Powstała chwiejnie na nogi. Od tak długiego klęczenia kolana prawie odmówiły jej posłuszeństwa. Gdy w końcu stała pewnie, tupnęła nogą i uderzyła otwartą dłonią w policzek księcia.
- Precz!

Wydawałoby się, że nic nie jest w stanie uspokoić rozgniewanej septy. Jednak kiedy Edwyna dzielił krok od opuszczenia budynku, usłyszał jedno słowo:
- Zaczekaj!
Jeśli faktycznie zaczekał, jeśli dał sepcie choć jedną szansę na zreflektowanie się, to ta uniosła brązową suknię z samodziału do kolan i korzystając z tego udogodnienia podbiegła do księcia.
- Jeśli faktycznie ser Draco prosił cię o pomoc, to nie mogę ci przeszkodzić, ser. Tylko proszę, zrób to dobrze. Niech morderca biednej Lilly zawiśnie na stryczku - mówiła wyraźnie skruszona, choć mówiąc o mordercy w jej głosie znów dało się słyszeć nutkę złości. Potem spoglądała chwilę na twarz Hightowera nie wiedząc co powiedzieć. W jej oczach pojawiły się łzy i uciekła wyraźnie zmieszana, jeśli Edwyn nie próbował jej zatrzymywać.

Edwyn zbliżył się do zwłok i rozpoczął oględziny. Najpierw przyjrzał się głowie. Na prawej skroni widniało spore wgniecenie w czaszce. Zranienie zostało już wyczyszczone i pośród grudek zakrzepłej krwi było widać pewien szary, gąbczasty obiekt w środku czaszki. Obrażenie nie powstało na wskutek cięcia, a bardziej z powodu uderzenia jakimś ciężkim i tępym przedmiotem. Jednakże nigdzie poza miejscem, w którym znaleziono ciało nie było śladów krwi, co sugerowało, że śmierć zadana została ofierze właśnie u stóp schodów. Schody... Gdyby ktoś ją faktycznie uderzył czymś ciężkim, to musiałby cechować się iście legendarną siłą. Może dziewczyna została po prostu zepchnięta? Gdy książę zerknął na palce dziewczyny, nic tam nie znalazł. Jedynie jakieś białe drobinki pod paznokciami, które po dłuższych oględzinach zdawały się być mąką. Następnie Edwyn upewnił się, że przebywa samemu w sepcie i opuścił na drzwi potężną zasuwę, którą była dębowa belka. Na ciele dziewczyny nie znalazł żadnych siniaków. Pod powiekami i w buzi również nie było niczego szczególnego. Za to Hightower przekonał się, że w chwili śmierci dziewczyna nie była dziewicą, jednakże ze względu na brak jakichkolwiek otarć i drobnych ranek na udach nie można było jednoznacznie stwierdzić czy dziewictwo straciła dobrowolnie, czy w wyniku gwałtu.