Żelazna Dziewica

Nieprzeciętnie urodziwa kobieta o zgrabnej, wyprostowanej posturze z lekkimi zarysami mięśni. Posiadaczka żonkilowych, długich na dwie i pół stopy włosów, najczęściej spiętych kością słoniową. Najczęściej widziana w swej płytowej zbroi, choć w porównaniu do swych pobratymców bez hełmu zasłaniającego twarz. Delikatna, jasna karnacja z kontrastującymi błękitnymi, morskimi oczętami. Pomiędzy nimi niewielki, zgrabny nosek, zaś pod nim smukłe, różowe wargi. Jednakże porównując Żelazną Dziewicę do innych dziewcząt pochodzących z tych samych rejonów, wyróżnia ją wzrost. Nie wspomnę przecież o upodobaniach, które krytycznie odbiegają od norm. Wiele lat treningów naniosło zmiany w sylwetce, która chcąc czy nie, nadal jest kobieca. Bynajmniej nie uwidacznia tego biust, bowiem nawet schowany pod pancerzem, nie zachwyca swą wielkością.

Przechodząc do samego ciała, ciężko o doskonałość. Szczęk oręża nie leży kobietom, toteż zamiast gładkiej, nabalsamowanej skóry widać jedynie siniaki, zadarcia i rany. Nie uwłacza to jednak urodzie, choć samą Żelazną sprowadza do kategorii przeciętnej. Tym się jednak nie przejmuje. Honor postawiony wysoko, motywacja i odwaga, cele i motywy przodują na tle swego powołania. Nie posiada męża, lecz często zwraca na siebie wzrok mężczyzn. Nie oszukujmy się, kto nie spogląda na kobiecinę w zbroi. Szczególnie, gdy sprawnie porusza swym długim mieczem. A tak poza tym, gdy zmrok zapada i pora iść spać, zdejmuje żelastwo i odziewa najzwyklejszy, prosty ubiór. Żadne suknie, dekoracje, lecz szerokie spodnie i powiewną, delikatną, najczęściej białą koszulkę. Kocha trzymać wszystko w jednej garści.