Samotnia

Tommen udał się razem z Myrcellą na naradę przed wyjazdem do Hornvale. Weszli do samotni i poczekali chwilę na doradców. Lefford zajął miejsce niedaleko lady Brax i słuchał uważnie rozmowy. Myrcella mówiła o rekrutacji i planach na budowę miasta oraz tunelu. Poruszane były też tematy zimy i zapasów.
Doradcy słusznie zauważyli, że ciężko wyliczyć koszty tak wielkiej inwestycji jaką było miasto. Tommen szybko ułożył w głowie plan rozbudowy i postanowił wtrącić się, gdy pojawił się ten temat.
- Plac nie musi być wielki - powiedział do budowniczego. - Myślę, że okrągły o promieniu trzydziestu metrów byłby odpowiedni. Jeśli kiedyś zacznie brakować na nim miejsca, zawsze można zrobić drugi. W jego centrum powinna stać duża studnia. Bardzo głęboka, żeby wody było tam pod dostatkiem. Co do budynków mieszkalnych... myślę, że na razie możemy z nimi zaczekać. Skupmy się najpierw na tym co niezbędne. Trzeba postawić ratusz, w którym będzie urzędował miejski rajca. Powinien być spory i solidny, z małymi oknami, żeby łatwo było się w nim bronić w razie ataku. Trzeba zbudować też spichlerz, bez którego żadne miasto nie przetrwa, oprócz tego potrzebujemy też niewielkich baraków dla straży miejskiej, którą trzeba będzie utworzyć. Nie możemy pozwolić przecież, żeby przestępcy panoszyli się tam na ulicach. No i najważniejsze: sept. Ludzie muszą mieć gdzie zapalać świeczki i modlić się za swoich krewnych. - Tommen spojrzał po wszystkich zebranych w poszukiwaniu aprobaty. - Proponuję jeszcze stworzyć system kanalizacji pod miastem. Będzie to drogie przedsięwzięcie, ale dzięki temu miasto będzie schludne, pachnące i przede wszystkim: zdrowsze. Co do rzemieślników... Jeśli chcemy ich przyciągnąć to musimy dać im wszystko czego potrzebują, włączając w to warsztaty i całe wyposażenie. Wtedy nie będzie problemu ze ściąganiem ich do miasta. Poza tym, mam zamiar wysłać kilku ludzi do Essos. Będą rozsiewać plotki o naszym mieście i o tym, że przyjmujemy każdego, kto zna się na rzemiośle. Nie liczę na dużą ilość przybyłych, ale lepiej mieć kilku niż żadnego.

Myrcella uśmiechnęła się delikatnie słysząc słowa Tommena. Nie przerywała mu, obserwowała jedynie swoich doradców. Wszystkie rady zawsze przyjmowała z wielką radością i nigdy nie unosiła się pychą udając, że wie lepiej kiedy nie wiedziała.
- Chyba nie muszę nic dodawać. Wygląda na to, że miasto znalazło swojego przyszłego zarządcę - powiedziała, po czym zwróciła się ponownie do maestera, zarządcy Hornvale i głównego budowniczego.
- Odnośnie tunelu. Myślałam o tym, aby wychodził na Północ w kierunku Złotego Zęba. Długość? Około dwóch kilometrów, musi być na tyle długi aby udało się umknąć wrogowi oblegającemu zamek. Wejście musi być dobrze ukryte, może w okolicy jednej z naszych kopalni? - zaczęła. - Aby utrzymać go w tajemnicy, budowę nadzorować będziesz osobiście, lordzie budowniczy, a budową zająć będzie musiała się zająć jak najmniejsza liczba robotników, nasi najbardziej zaufani ludzie, dobrze opłacani. Potrwa to dłużej, ale utrzymanie w tajemnicy będzie bardziej prawdopodobne - dodała jeszcze.  
Jeśli chodziło o miasto, sprawa była bardziej skomplikowana. Nie znała się na budowaniu, nie wiedziała ile trwać będzie budowa oraz jak będzie to wszystko przebiegać. Może zima nie była najlpszym okresem ku temu?
- Wyślemy naszych ludzi na wynajętych statkach do Lys i Volantis w celu zakupu żywności na zimę. Podczas pobytu tam mogą znaleźć tam tych co biedniejszych rzemieślników, obiecując nowe warsztaty z pełnym wyposażeniem, tak jak już wspomniano. W zamian za to zobowiązać się będą musieli do świadczenia kilku godzin tygodniowo w cechu rzemieślniczym, który powstanie w mieście, aby kształcić tam sieroty oraz wszelką biedotę, która przybędzie do miasta i będzie chciała uczyć się fachu - powiedziała. Nie miała zamiaru odmawiać wstępu do miasta nawet najbiedniejszym. - Z Essos zabiorą także ze sobą wszelkie sieroty które znajdą na ulicach, a w naszym mieście powstanie dla nich sierociniec, z którego jak już wspomniałam, dzieci będą uczęszczać do cechu aby uczyć się rzemiosła. Jest to inwestycja w przyszłość - powiedziała. - Wszelcy robotnicy zza naszych granic, którzy przybędą i będą brali udział w budowie miasta, również będą mogli znaleźć tam nowe miejsce zamieszkania dla siebie. Myślę, że na początek budynki mieszkalne dla dwóch setek ludzi powinny być wystarczające - dodała na koniec.

- Wspaniały pomysł - skwitowała, gdy usłyszała o tym aby zacząć kopanie od drugiej strony. Ludzie obecni tutaj doradzali jej ojcu przez lata, nie byli wybrani przypadkowo, a takie pomysły właśnie dowodziły ich wartości. Słysząc pytanie dotyczące żywości, odparła:
- Owszem. Zbiory na pewno nie były tak łaskawe dla wszystkich krain, wiele z nich jest wyniszczone wojna, a to oznacza ze ich lordowie będą musieli sięgnąć do skarbca aby zapewnić żywność swoim ludziom. Podczas gdy oni są zajęci wojnami, my zgromadzimy zapasy których w Essos nie brakuje - dodała. Gdy maester zapytał o to czy była w Essos, pokręciła głowa.
- No dobrze maesterze, w takim razie zrobimy tak jak mówisz - powiedziała. Po przedstawieniu jej kosztów, dodała jeszcze: - W takim razie kamienice, schludne i na kilka pieter, nie chcemy stawiać małych ciasnych budynków. Na budowę miasta powierzam wam zatem piętnaście tysięcy smoków na początek, w razie wzrostu kosztów zdecydujemy co dalej - podsumowała.