Przedpola Zabhadu

Ograniczenie łupienia i większe skupienie się na samej drodze przyniosło dwojakie efekty. Z jednej strony skoncentrowali się bardziej na samej podróży i dotarciu do miasta, łupiąc tylko to, co znaleźli w dość bliskiej odległości, co pozwoliło znacznie ograniczyć straty. Z drugiej jednak owe łupy były dużo mniejsze i bardziej skąpe, niżby tego Skagir chciał. Nie było jednak wyboru, choć jak się miało później okazać, niepotrzebnie tak śpieszyli pod miasto. Okazało się bowiem, iż Przedwieczni już je zdobyli i od kilku dni zajmowali.
Życie w samym mieście zmieniło się za to w piekło, a przynajmniej dla tych, którzy nie chcieli pokłonić się przed Bogami. Samego Thenna owy widok tysięcy złożonych ludzi w ofierze, jak i kolejne tysiące porąbane na ulicach sprawiał swego rodzaju rozkosz. Powoli, taka brutalność przynosiła mu przyjemność i satysfakcję. Rzecz jasna nie bezmyślna, co to to nie, w końcu wszystko to było przemyślane i służyło większemu celowi. Z lubością więc przechadzał się ulicami miasta, szukając swoich Bogów, od których dowiedział się że ma tydzień wolnego.
Co więc mógł zrobić lepszego, jeśli nie ruszyć na polowanie..?