Wybrzeża Spokojnych Ziem

Nie wszyscy Andalowie wyruszali w podróż do Westeros. Wielcy wodzowie z Topora wojujący regularnie z Kudłatymi Ludźmi, skłóceni watażkowie z Lorath, ukontentowani swoim życiem pośród żyznych Aksamitnych Wzgórz gospodarze czy rzadko rozsiani osadnicy zamieszkujący wybrzeża morza Myrth - wszyscy oni nie śpieszyli się do "obiecanego" przez bogów podboju Westeros lub w ogóle nawet o nim nie myśleli. Nieco inaczej sprawa miała się z dziedziczkami jednego z wielkich wodzów Andalos - Argosa Mocnego. Młódki z początku miały zamiar wyrwać dla siebie królestwo, acz skutecznie ich plany zmienił Święty Marsz. Rzecz ta była inicjatywą Królestwa Doliny, a obiecały one sobie nigdy nie wchodzić z jego władcami w żadne powiązania.

Po naradzie siostry postanowiły więc zbudować swoje królestwo nie w Westeros, a w Essos. Tak jak uczynili to władcy Andalów z północy. Zebrały swoich ludzi i pożeglowały na południe, gdzie uderzyły na niewielką osadę położoną u ujścia rzeki wpadającej do Morza Myrth. Lokalny wódz pokonany został szybko, a jego wojownicy w kolejnych dniach zostali zniszczeni bądź rozproszeni. Nie było w tym wiele chwały, ponieważ był to wróg wielokrotnie słabszy, ale przynajmniej można było cieszyć się z niewielkich strat. Okolice te zamieszkiwali rozproszeni, mali wodzowie Andalów lub całkowicie niezależne grupy wiosek lub nawet pojedyncze, odizolowane osady. Dla większej i zdeterminowanej siły był to obiecujący teren do wzięcia. Teraz jednak, po ustanowieniu przyczółka, córki Argosa postanowiły umocnić swoją pozycję przed rozszerzeniem swoich wpływów...