Lordowska samotnia

Minęło ledwie kilka dni odkąd świta Osgreyów wróciła do Zimnej Fosy. Te dni minęły w pewnym stopniu na sprostowywaniu pewnym niejasności, jakie mogły docierać, szczególnie mówiących o rzekomej śmierci sir Gedeona. Był on jednak tu cały i można powiedzieć też zdrów. Nikt w Zimnej Fosie nie mógł temu zaprzeczyć. Jednak poza włościami Osgreyów? Albo na włościach Roxtonów? Dlatego też dziedzic udał się do samotni swego ojca. Skinął na rycerza pełniącego wartę przy drzwiach gabinetu i zapowiedziany, wszedł zaraz do środka. Wciąż musiał korzystać ze wsparcia rzeźbionej laski, nie zamierzał jednak leżeć tylko w łóżku.
- Ojcze! Mam nadzieję, że nie odciągam Cię od ważnych spraw? - zapytał uprzejmie, ale widząc, że lord Lorence wskazał mu miejsce przy stole, dokuśtykał do ustawionego tam krzesła. Może i lepiej byłoby stać w obecności lorda, jednak ojciec zapewne nie wymagał tego od syna, zważywszy na jego stan.