Samotnia Axela i Mariyii

Dobrze się mu mówiło, miała jeszcze chwilę poczekać ale co ona mogła?! Przecież czekała tyle czasu, a teraz kazał jeszcze jej czekać? JESZCZE?! Dobre sobie! Nie wiedzieć kiedy poczuła jak unosi się całe jej ciało i w mgnieniu oka znalazła się nie na nim, a pod nim. Pisnęła zaskoczona bo nie spodziewała się takiego obrotu sprawy. Gdy ponownie czuła jego pieszczoty znów cicho jęknęła a jej oddech przyspieszył. W momencie gdy w nią wszedł niemal krzyknęła w ekstazie przylegając do niego całym ciałem. Ulga? To mało, czuła jak jej ciało drży pod nim, jak eksploduje kawałek po kawałku, jak jej serce zwalnia w rozkoszy by mogła czuć to uniesienie jeszcze dłużej. Oplotła go nogami przylegając do niego jeszcze mocniej. Czuła uderzenia jego bioder, czuła jak jej ciało odpowiada mimowolnie ogromnym pragnieniem. Wbita w jego usta w namiętnym i spragnionym pocałunkiem wygięła się tak mocno, że niemal wisiała na nim. Wbiła palce między jego pukle włosów łapiąc je w palce i ściągając. Przygryzła go lekko w dolną wargę a błysk w jej oczach niemal mówił, że ona nie podda się tak łatwo. Mimo, że ją posiadł tu i teraz, ona miała jeszcze asa w rękawie. Przejmując pałeczkę zwinnym ruchem odwróciła się tak, że stracił równowagę. Usiadła na nim tak, że jego członek znajdował się w niej cały czas. Nie przerywając pieszczot usiadła na chwilę unosząc kącik ust. Powoli zaczęła go ujeżdżać. Poruszając biodrami. Drażniące włosy, które opadły jej na twarz zebrała dłońmi rytmicznie poruszając biodrami to w przód, to tył. Przygryzła nieco wargę i pochyliła się tak, że włosy zasłoniły ich twarze.
- Nigdy nie każ mi czekać...
Zamruczała mu do ucha i wsunęła dłoń w jego włosy.

+18

Jęki rozkoszy roznosiły się po całej komnacie zapewne informując nie jednego mieszkańca o powrocie Lorda do posiadłości. Długo panująca cisza w końcu zakończyła się oznajmiając, że mimo wszystko nadal ich miłość trwała. Jej oddech przyspieszał, a serce gdyby mogło wyskoczyłoby z piersi. Unosiła się na nim i opadała czując jak wszystko w niej zaczyna eksplodować. Gdy niespodziewanie wszystko wzmogło się jeszcze bardziej. Z gardła Mari wydobył się okrzyk rozkoszy tłumiony pocałunkiem Axela. Czuła również przyspieszone ruchy męża, czuła i słyszała jego oddech a ona sama miała wrażenie, że za chwilę rozpłynie się w rozkoszach.
- Tak uważasz..
Wydyszała prostując się jak struna i dociskając mocniej biodra do lędźwi męża. Niemal wbijała się z impetem w niego wyginając się tak, że plecami oparła się o jego kolana. Ujęła w dłonie nieznośne kosmyki włosów i trzymając je tak, odrzuciła głowę w tym nie przerywając poruszania biodrami. Jej oczy błyszczały z rozkoszy, niemal krzyczały. Nagle ujęła go w karku zmuszając by się uniósł jeszcze bardziej w jej stronę tak, by mógł obrócić ją wedle uznania.
- Tęskniłam za Tobą.
Wymruczała mu do ucha chwytając za włosy i wyginając nieco w tył by skubnąć nieco opuszek ucha kochanka i jednocześnie nie przerywając poruszania się na nim.

+18

Okrzyk jaki wydobył się z ust Mari sprawił że niemal spłonęła zmieszana jednak nie było tego widać przez zgrzane ciało kobiety. Dysząc wycienczony leżała na nim nie pozwalając mu tym samym wyjść z niej. Ucałowała go czule i namiętnie by po chwili jeszcze ucałować jego tors. Zamruczała cicho z lekkim uśmiechem na twarzy.
- Poczekają na nas... Jak nie cóż zjemy tutaj. Dodała błądząc po jego ciele. Starała się wyrównać oddech zdyszana. Wsunęła dłoń w dłoń ukochanego i ucałowała jego grzbiet dłoni.
- Nie chce mi się ruszać... Ale wypada uwolnić mego męża... Chyba...Zamruczała i pocałowała go czule zsuwając się z niego po chwili. Z trudem i jękiem niezadowolenia. Opadła obok niego kładąc głowę na jego klacie drapiąc po torsie paznokciem. Nie miała chęci się ruszyć z loża. Musnęła jeszcze nosem jego nos przylegając ciaśniej do jego ciała.
- To co mój drogi? Zostajemy w łożu na najbliższe kilka dni? Będą same przyjemności mój drogi. Zaśmiała się pod nosem nie mając zamiaru się ruszyć z miejsca. Była zmęczona głodna ale i leniwa. Bardzo leniwa. Zerknęła jednym oczkiem w stronę Axela by po chwili przerzucić swoją nogę przez jego pas.

Uśmiechnęła się zadowolona i przeciągnęła się nieco. Spędzenie czasu w sypialni z ukochaną osobą, nie wychodząc z łoża. Czego mogli chcieć więcej? Uśmiechnęła się muskając jego usta czule i namiętnie i przejechała po jego torsie paznokciami.
- To zostajemy w łożu, niech nam przyniosą posiłek.
Przyznała z czułym uśmiechem na ustach, nie miała zamiaru zwlekać się z łoża, gdy miała tak dobrze. Męża obok siebie, czuła się o niebo lepiej i musiała przyznać, że leniuszek się w niej odzywał coraz bardziej. Przeciągnęła się lekko z zadowoleniem nawet na chwilę nie schodząc z męża.
- Na pewno będą chętni wybrać się z nami. Kilka uszu i oczu więcej dobrze zrobi dla każdego.
Zgodziła się z mężem i po chwili zsunęła się tak, by usiąść na nim ponownie z zadziornym uśmiechem.
- Wiesz ile to nocy nie spałam gdy Ciebie nie było? Marzłam każdej nocy...było mi ciężko i tęsknie...
Zamruczała by po chwili musnąć go czule w nos. Dłonią podrażniła go nieco jeszcze po boku wiedząc, gdzie ma łaskotki.
- A ja jak wspomniałam po powrocie wyślę kruka do mego Pana ojca. Dawno się nie widzieliśmy więc, albo przybędzie do nas, albo ja wybiorę się do niego. Oczywiście z Tobą mój drogi. Nie chcę Cię zostawiać nawet na jeden dzień samego. Za bardzo jestem stęskniona.
Przyznała i prześlizgnęła się przez jego bok zgarniając po drodze koszulę i wciągając ją przez głowę. Podeszła do drzwi i uchyliła je tylko na tyle by wystawić głowę.
- Posiłek zjemy w komnacie.
Oznajmiła służce, która właśnie dreptała pewnie by powiadomić o stygnącej kolacji. Zaraz potem zamknęła drzwi za sobą i poprawiła roztrzepane włosy by nie stały każdy w inną stronę.
- Odziej się nieco najdroższy, mamy nową służkę, nie chciałabym by biedactwo straciła resztki niewinności na widok swego nagiego Pana...
Zaśmiała się lekko i wsunęła szpilkę ozdobną we włosy.

- W kominku? Byś zagonił mnie do jadalni? Nie, zdecydowanie nie. Lepiej jak jest tak jak jest, zmarzniesz to będziemy się wylegiwać w łożu.
Zamruczała rozbawiona jego słowami. Miała go tylko dla siebie, a jeszcze wzywać kogoś do rozpalenia w kominku, czy nawet samemu bawić się w rozgrzebywanie od nowa...nie, zdecydowanie nie. Przeciągnęła się lekko i spojrzała na męża z zastanowieniem. Wysłać kruka, to nie problem.
- Masz rację, wyślę go jutro. Wszak, jeśli ojciec będzie na uczcie niepotrzebne marnowanie papieru...nie mniej, nie wiadomo czy się pojawi czy nie.
Zgodziła się i wróciła wzrokiem do męża obserwując jak wciąga portki.
- No teraz lepiej...
Uśmiechnęła się pod nosem bo co jak co, ale nie lubiła gdy inne oglądały jej męża nawet w pół negliżu. Już samo to, że ona posiadała jego koszulę będzie dla niej niezłym wyzwaniem by nie doskoczyć do gardła innej kobiecie. Ale...no co jak co, musiała się opanować, musiała być rozsądna, jednak zawsze czujna i uważna.
- Jak długo zabawimy w Kamiennym Żywopłocie?
Zagadnęła zaciekawiona spinając kilka loków, które wydostały się spod szpilki.