Przedpola Wysogrodu

Noc z 2 na 3 dnia drugiego księżyca 12PZ.

Mimo braku rozkazów ze strony królowej regentki dowódcy broniący Wysogrodu nie mieli zamiaru liczyć na szczęście. Żelaźni Ludzie atakowali Tarcze, a to oznaczało, że stolica Reach była zagrożona. Dodatkowe kilka setek zbrojnych zostało zaciągniętych do wzmocnienia garnizonu. Na wszystkich murach czuwały też regularne warty. Flota z Żelaznych Wysp nie miała szans, aby podpłynąć pod mury niezauważona. Mimo to w środku nocy na murach zamku wybuchło zamieszanie, nie było to jednak zamieszanie spowodowane dostrzeżeniem wroga. Nie. Była to walka na murach.

Żelaźni Ludzie długo gryźli się z myślą o ataku na Wysogród. Zdobycie zamku dałoby im z jednej strony wielkie bogactwa i zadało potężny cios Reach, umożliwiając później negocjacje i zawarcie korzystnego pokoju. Z drugiej strony siedzibę Gardenerów otaczały trzy mury, a strzegły jej setki zbrojnych oraz budzący postrach rycerze Zakonu Zielonej Ręki. W takim wypadku dowódca floty wyspiarzy zdecydował się spróbować wykorzystać podstęp, aby zyskać sobie chociaż trochę przewagi. Kilku Żelaznych Ludzi zeszło na ląd i korzystając z lekko pochmurnej nocy oraz licznych osłony licznych upraw wokół zamku podeszło na ile mogło pod mury, a później - z wielkim szczęściem - dotarło do ich podstawy. Następnie wspięli się na mur po przejściu patrolu i korzystając ze swoich znaczniejszych umiejętności walki usunęli go. Ciała wyleciały za blanki, a oni okryli się w zielone płaszcze z Wysogrodu imitując warty i udając, że są na miejscu. Było blisko, aczkolwiek nikt z innych wartowników ostatecznie nie zorientował się co zaszło. Teraz straż od strony rzeki pełnili nie zbrojni Gardenerów, a Żelaźni Ludzie. Dali w odpowiedniej chwili sygnał i kilka drakkarów podpłynęło bliżej. Żelaźni weszli na mury i zaatakowali zszokowanych obrońców, a na drugi sygnał reszta floty zaczęła płynąć w górę rzeki.

Pierwszy mur Wysogrodu padł, ale były jeszcze dwa. Żelaźni Ludzie korzystali z przewagi jaką zapewniło im zaskoczenie, wielkie liczby i ogólna przewaga ich wojowników nad poborowymi wzmacniającymi garnizon Wysogrodu. Obrońcy opierali się tymczasem na umocnieniach i sile pancernych rycerzy Zakonu Zielonej Ręki. Trup padał gęsto i wiele razy szala zwycięstwa przechylała się to na jedną, to na druga stronę. Szczęście jednak, w przeciwieństwie do tragedii na Wyspach Tarczowych, upodobało sobie tym razem Żelaznych Ludzi. Przed świtem Wysogród padł. Bogactwa Gardenerów, wielu z ich szanowanych rycerzy oraz większa część dworu wpadły w ręce floty wyspiarzy. Na nieszczęście najeźdźców brakowało na zamku jakiegokolwiek Gardenera, jak i również królowej regentki.