Wieża Dowódcy

Dowódca Długiego Kurhanu był mężczyzną raczej niższego wzrostu o trochę pulchniejszej budowie. Jego twarz zdobiła siwa, krótko przystrzyżona broda, zaś średniej długości włosy na jego głowie, tej samej barwy, były mocno przerzedzone z plackiem łysiny na samym czubku i znacznymi zakolami. Lico dowódcy zdobił poczciwy, przyjacielski uśmiech.
Można było powiedzieć, że mężczyzna wyglądał trochę żałośnie. Nie przeszkadzało mu to jednak by żwawo powitać Arthura, natomiast mocny, męski uścisk dłoni jakim obdarzył Westforda zdawał się całkowicie odbiegać od jego z pozoru miękkiej powierzchowności.
- Pentos, co? Lord Dowódca wysłał was na zakupy? - zapytał, w końcu nie mieli żadnych informacji o niczym ciekawym co mogło się tam teraz dziać, a Długi Kurhan, bliski portowi Wschodniej Strażnicy, z pewnością byłby lepiej poinformowany niż bardziej odizolowany Icemark. - Hmm... zobaczmy...
Dowódca Długiego Kurhanu wyjął z szuflady biurka plik kartek schowany w skórzanym pokrowcu i zaczął je przeglądać. Arthur mógł zauważyć napisane w bardzo równych, starannych szeregach notatki, niewątpliwie dotyczące stanu zamku.
- A więc tak... - zaczął, maczając pióro w atramencie i zapisując słowa na małym kawałku papieru. - Uzbrojenie dla półtora setki ludzi byłoby mile widziane, a także zapas amunicji, czym więcej tym lepiej, przydałoby się również sto koców, dwa metalowe kotły, pięćdziesiąt siekier,  dwadzieścia koni i oczywiście wszelkie możliwe zapasy żywności lub fundusze na handel z ludźmi lordów na południu.
Ach... Oczywiście musiało paść pytanie o bicie się.
- Nie sądzę żebyśmy mieli kogoś mogącego stanowić wyzwanie, ale możesz pobić się z rekrutami jeśli chcesz. Może to ich czegoś nauczy.