Wybrzeża Pięknej Wyspy

Kolejnym etapem ich podróży była Piękna Wyspa, którą władał ród Farmanów. Z tego co kojarzył, to byli oni królami tej swojej wysepki. Aż dziw, że jeszcze nikt takiego maluszka nie ujarzmił. Ba, dziwne, że oni sami tam sobie zaplecza nie uczynili, tak jak to miało miejsce choćby w Kayce. Z drugiej strony, to jednak kogoś rabować trzeba. Tak wszystko zająć i nic nie móc w okolicy napaść też głupio. Co by wdrażająca się do fachu młodzież robiła? Albo i jakby samemu miało się ochotę wyskoczyć gdzieś na dni kilka,  żeby pozabijać i pogwałcić? Coraz dalej by człowiek musiał szukać!

Grabież. Sorena do kompanii, jeśli chciał i kolejne dwa dzionki oraz taka sama przy tym strategia. Łupić, niewolników i skarby odsyłać a samemu poruszać się po terenie umożliwiającym pozostanie skrytym. Konkretniej to straże przy obozie wedle zarządzenia dowódcy wyprawy a z odsyłaniem łupów to po dwudziestu chłopa. I cóż... Warto byłoby chyba porozmawiać o tych strażach w obozie. Victarion miał taką uwagę, że co prawda nie dadzą lokalnemu panu dużo czasu, ale jednak to wyspa jest. Pewnie jakieś łodzie ma i głupio by było, jakby ich obóz zmiótł, kiedy będą łupić. Idące od lądu wojska mogą grupy łupieżcze zauważyć i się wycofać, ale napaść od morza... Kwestia, jego zdaniem, do przemyślenia.

No i nadszedł czas i na Piękną Wyspę. Dagon wiedział że nazwa jest na tyle myląca że dziewki wcale nie były tu ładniejsze niż na innych ziemiach, ciekawiło go nawet czy nadanie takiej nazwy tej wysepce to jakaś sprytna akcja mająca na celu zachęcenie osadników do zamieszkiwania tutaj. Do lokalnej łupieży postanowił użyć tej samej taktyki co wcześniej przy włościach Benefortów, choć liczył że tym razem jego ludzie nie zaczną ginąć w równie głupich okolicznościach co tam, tym razem zezwolił jednak na branie niewolników, najwyżej odstawi ich bratu. Ciekawiło go za to że Soren i Harlaw wydawali się dobrze dogadywać na tej wyprawie, musiało to być zapewne efektem podobnych i podobnie prostych charakterów. Dagon zastanowił się też nad sprawą zabezpieczenia obozu, przez głowę przeszło mu nawet kilka pomysłów, lecz wolał się z nimi nie wychylać, nie było po co. Zamiast tego poparł pomysł Sorena o wysuniętym patrolu, wystarczyło do tego ledwie kilku ludzi, tyle samo co mógłby zostawić do pilnowania łajby, a mogłoby im dać cenny czas. Dagon w ogóle nie był entuzjastą stawiania obozu, wolał wykorzystywać największy atut Żelaznych - zaskoczenie, i wycofywać się zanim jakakolwiek obrona obozu byłaby potrzebna, ale nie on tu dowodził. Na wyprawę poszedł tym razem z łukiem w ręku, miał nadzieję że postrzelanie do wieśniaków trochę złagodzi jego frustrację.

W kwestii Wysp Letnich chyba nie zrozumieli się dobrze. Na uczcie zostało ustalone, że popłyną razem z Halleckiem zgrabić wybrzeża Zachodu i Reach, natomiast nie było mowy o tym, by następnie z miejsca ruszali na dalekie południe. Nie, ta z kolei wyprawa była inicjatywą Harlawa i póki co ten prostego charakteru człowiek czynił przygotowania. Jeśli kogokolwiek to ciekawiło, to nie krył się z faktem, iż był na etapie wzmacniania łodzi, aby lepiej zniosły podróż przez otwarte wody. Poza tym musiał jeszcze przygotować ludzi i rozpocząć parę inicjatyw, które będą się wypełniały, kiedy on opuści dom. Aktualna wyprawa była dlań sposobem na pozyskanie niewolników, którzy przy tych inicjatywach będą pracować.

Łupy ponownie nie były specjalnie zachwycające, za to straty tym razem nieco bardziej bolesne. No ale, takie ryzyko pływania na rejzy. Skoro o tychże zaś mowa, to był za tym, by dać sobie spokój już z tą skałą na morzu. Z kamienia nie ma co wody wyciskać i tutaj obstawał za Greyjoyem. Kolejnym ich celem były ziemie Starego Dębu w Reach, bez porównania żyźniejsze a i bardziej oddalone od Wysp. Spodziewał się, że złupią tam więcej zapasów a i ludność będzie bardziej liczna, czyli wpadnie też znaczniejsza liczba niewolników.
Strategia? Taka sama. Obóz umocnić, bo wpadali na dwa dni. Tu pomóc mógł inżynier. Część ludzi zostawić, z resztą zaś ruszyć grabić. I ponownie Victarion proponował Sorenowi współdziałanie. Bo czemuż nie, prawda? Dobrze im się współpracowało. Znowuż też mogliby stosować te same założenia przy poruszaniu się bezdrożami oraz odsyłaniu łupów oraz niewolników do obozu. Tym razem jednak mieli mieć do dyspozycji nieco bogatsze ziemie, więc we wioskach mogliby i przesłuchać trochę ludzi, czy tutaj nie ma jakieś większej osady targowej. Takiej no solidnej. Takiej, co mogliby połączyć siły i się za nią wziąć. Wiadomo, trochu kupców, towarów, większe zapasy i sporo niewolników. A jakby jeszcze dni targowe były to już panie... Całkiem miodek i mleczko.

Tym razem Dagon był dużo bardziej zadowolony ze swoich chłopców, szczególnie że bogactwo Zachodu było w tym przypadku dość znacznym wyolbrzymieniem, łupów było jak na jego standardy i ambicje co kot napłakał, więc gdyby stracił jeszcze przy tym ludzi uznałby że lepiej było chyba zostać im w domu. Ale jednak, może nie nachapali się tym razem, ale zawsze trochę rozerwali. Kto wie? Może chłopakom była jednak potrzebna lekka motywacja w postaci branek i niewolników. W końcu złoto nie było wszędzie, ale baba zawsze się trafiła, choć z urodą już bywało różnie. Greyjoy z entuzjazmem podszedł do obrania kursu na Stary Dąb, w końcu Reach też biedne nie było - a może po prostu wybrzeża Zachodu już za bardzo wydoili w ostatnich latach. On również, podobnie jak reszta, nie miał raczej zamiaru zmieniać obranej taktyki skoro nie było ku temu powodu, choć zmieniło się trochę jego nastawienie. Czy to brak poniesionych tym razem strat na głupich, nie wartych tego wiochach, czy też snute przez niego plany dalszej wyprawy, a może po prostu wyżył się nieco przy strzelaniu do wieśniaków, bez względu na powód zdołał się trochę rozchmurzyć i nawet cieszyć z odbywanej rejzy, dołączając do reszty w piciu, żartach i gawędach. Wolał jednak nie przesadzać, by co poniektórzy nie zaczęli myśleć sobie o nim już nie wiadomo czego. Reach czekało, a Dagon miał szczerą nadzieję że znajdzie w tamtejszych kufrach coś więcej niż przeżarty przez mole kożuch i snopek zboża. W przeciwnym razie z pewnością trzeba będzie pomyśleć o bardziej dochodowej wyprawie.