Dziedziniec Runestone

Lady Pansy Royce otrzymała kruka od swojej kuzynki - Leslie. Nowa lady Redfort zapraszała ją do swego nowego domu wraz z Rickardem. Szkoda, że starszy brat wyjechał wraz z ojcem, na pewno by się ucieszył. Pomysł wyjazdu bardzo przypadł młodej pannie Royce do gustu, przez niedawno zakończoną wojnę było mało wydarzeń społecznych oraz szans na podróż. W dodatku w domu panowała trochę smętna atmosfera, kiedy ojciec był jeńcem Wilków Zimy. Z jednej strony gwarantowali mu bezpieczeństwo i zwolnili za okupem wszystkich ich rycerzy, ale nigdy nic nie wiadomo tak do końca. Możliwość wyrwania się z domu była więc wielce pożądana. Zwłaszcza teraz, kiedy w Dolinie było tyle soczystych ploteczek! Koniec wojny, sądy w Orlim Gnieździe, śmierć króla i jeszcze ta ostatnia, najgorsza. Ta durna Findis, która ogłosiła się "regentką Doliny"! Co za tupet! Głupia pinda rozepchana przez siedem krasnali i własnego brata! Jak ktokolwiek w Dolinie mógł myśleć o tym, aby słuchać jej rozkazów!? Pansy była tym wielce oburzona, zszokowana i zniesmaczona. Może nawet obrzydzona? Tak, dokładnie! Była obrzydzona! Miała nadzieję, że ojciec porządnie jej nagada w tym Orlim Gnieździe, a najlepiej jakby wykopał ją przez Księżycowe Drzwi!
Ekhm... Tak czy inaczej - wizyta u kuzynki. Lady Pansy skonsultowała się z kasztelanem zamku i przedstawiła mu sprawę, a chociaż ten nie był do końca pewien, to młoda dama okazała się bardzo przekonująca i uparta. Koniec końców przystał na puszczenie jej do Redfort z jej służkami oraz odpowiednią eskortą. Tak więc lady Royce wyjechała z domu w towarzystwie orszaku liczącego łącznie dwadzieścia osób - dwóch rycerzy, piętnastu zbrojnych i trzy służki. Do Redfort miała dotrzeć dwudziestego piątego dnia bieżącego księżyca.

Lord Royce został naturalnie o jej wyjeździe poinformowany po powrocie z Orlego Gniazda. Biorąc pod uwagę z jakim stanowiskiem miał wrócić i dla kogo pracować... Może to lepiej, że Pansy nie było wtedy w domu?

Żona lorda przyjęła swoje zadanie i obiecała zrobić co w jej mocy, aby przekonać lorda Huntera do zmiany zdania. Trudno powiedzieć czy podzielała opinię męża co do tego kto powinien władać Doliną, ale była lojalną małżonką i nie miała zamiaru narażać Roberta oraz ich dzieci działając na korzyść frakcji, która obecnie była im wroga. Matka zna jednak swoje dzieci, więc poinformować mogła męża, iż to chyba lepiej, że Pansy nie ma w domu. Córka byłaby wściekła, gdyby dowiedziała się, że lord Royce zdecydował się służyć "regentce" i możliwe, że nigdy by tego nie zaakceptowała. Swoją drogą lady Royce wspomniała mężowi, że ich córka kiedyś jednak do domu wróci - a przynajmniej taką miała nadzieję - i przy jej niechęci do księżniczki oraz latającym niczym łopata języku może przysporzyć swoim gadaniem kłopotów sobie i rodzinie.
Eskorta lorda Royce'a została przygotowana szybko i sprawnie, a ich misja doprowadzenia lorda Royce'a do Orlego Gniazda w jednym kawałku okazała się sukcesem! Nowy Namiestnik przejechać miał w drodze przez włości Waynwoodów, pierwszych stronników Jona Arryna, a tam dowiedzieć się mógł, że pod Iron Oaks zbierają się rycerze oraz zbrojni. Nie tylko panów tych ziem, ale również z innych włości wspierających stryja Findis. Z tego co Robert był w stanie dowiedzieć się od prostaczków, to nie były to pełne siły jakimi dysponowali lordowie - mówili to na podstawie tego co zbierał ich własny pan oraz tego ilu ludzi z zewnątrz ściągało pod zamek - a jedynie duża "eskorta" mająca im towarzyszyć przy forsowaniu swoich roszczeń. Można by było pomyśleć, że Jon Arryn spodziewa się, iż obejdzie się bez walki...