Przystań

Eskapad Żelaznych ruszyła na Północ, cel był jasny, a droga wydawała się prosta, najpierw dotrzeć za Palec Flinta, a potem rzeką udać się do Torrhen's Square. Formacja przez większość drogi miała trzymać się razem, aczkolwiek po wpłynięciu na rzekę jeden z drakkarów miał rozkaz wyruszyć przodem, a jego zdanie było proste miał dotrzeć przed resztą floty, aby zapowiedzieć wizytę Hallecka, a też żeby uprzedzić, że okręty Żelaznych Ludzi wpływają do nich, aby nie myśleli, że jakiś napad, albo rejze na nich robić... Czysta misja dyplomatyczna. Na szczęście Utopionym im sprzyjał i wody okazywały się spokojne.
Jak sprawy na Zachodzie były już rozwiązane i ta część misji była wykonana, to teraz była kolejna jego część, nie wiadomo czy nie trudniejsza. Może pierwsza sprawa wydawała się jeszcze spokojna i do jak najlepszego osiągnięcia, to rozmowy na kolejny temat mogły być już trudniejsze zważając na ostatnie wydarzenia, ale tym na razie nie chciał się zamartwiać, skoro udało mu się rozmówić z Lwami i go nie zjadły to tutaj nie może być gorzej... Najpierw trzeba było dotrzeć do Winterfell, a to jeszcze trochę mogło im zająć. Póki co celem była przystań w Torrhren's Square i rozejrzenie się czy wieści o ich podróży zostały odpowiednio zakomunikowane przez wysłany wcześniej drakkar.

Zbliżając się do północnej krawędzi jeziora Żelaźni Ludzie w końcu dostrzegli Torrhen's Square - kamienny zamek wzniesiony na planie kwadratu, o murach wysokich na trzydzieści stóp i wieżach umieszczonych w każdym rogu umocnień. Nad wieżami powiewały chorągwie Tallhartów - trzy zielone drzewa strażnicze na tle brązowym - a na najwyższej wieży, ponad innymi sztandarami dostrzec można było szarego wilkora w śnieżnobiałym polu.
Biorąc pod uwagę, że nikt nie zdawał się podnosić alarmu i szykować do walki, można było dojść do wniosku, że wiadomość została przekazana. Wysłany przodem drakkar Halleck zastał zaś zacumowany w przystani pod zamkiem, Żelaźni Ludzie z jego pokładu rozbili obóz niedaleko i powitali swojego księcia. Lord Tallhart załogi na swoim zamku nie miał zamiaru gościć, a dało się też zauważyć, że jest szczególnie nieufny wobec intruzów, nawet mimo ich zapowiedzi pokojowych zamiarów. Tak przynajmniej mówili Halleckowi jego ludzie wysłani z zapowiedzią. Czy po prostu nie lubił wyspiarzy, czy może coś się stało, tego nie wiedzieli.
Tak czy inaczej, Tallhart nie miał zamiaru zatrzymywać ich w drodze do Winterfell i wysłał kruka do Starków, aby uprzedzić ich o pochodzie świty Hoare'a.

Na początku wszystko wydawało się w porządku, żadnego alarmu nie podnosili, a to oznaczało, że drakkar przybył z zapowiedzią, ba! Nawet było go widać z oddali, że cumuje niedaleko zamku. Ciekawą rzeczą było to, że jego ludzie nie siedzieli za murami zamku, a nocowali niedaleko siedziby Tallhartów. Po dotarciu okazało się całkiem sporo. Było to nieco dziwne zachowanie, zwykle ludzie z Zielonych Krain przyjmowali w gościnę do siebie gościa z odpowiedniego rodu, a tym bardziej z królewskiego, a tutaj było inaczej. Czy mu to jakoś przeszkadzało? Nie specjalnie i tak nie miał zamiaru zostawać w okolicy na długo, a to czy będzie spał w namiocie czy łóżku, no cóż przywykł i do tego i do tego. Jednak ciekawym było to, że była taka niechęć względem Żelaznych od lorda tutejszych ziem, czy coś się stało czy bardziej to była kwestia czystej niechęci...
Tak czy inaczej gdy wieczorem przybył do swoich ludzi to parę rzeczy trzeba było ogarnąć. Pierwsze przygotować zapasy na podróż do Winterfell, musieli skorzystać z tego co przywieźli ze sobą skoro Tallhart nie chciał ich ugościć. Po drugie gdy świat wyruszy to przy okrętach mają zostać załogi, które prowadziły okręty, skoro lord im nie ufał on też do końca nie będzie mu ufał. Mieli pilnować drakkarów i zapasów na drogę powrotną. Trzecią rzeczą był odpoczynek przed jutrzejszą podróżą, z rana ludzie mieli być gotowi do siedziby Starków trochę mil było, z resztą na Północy wszędzie było daleko niezależnie od miejsca. Po zjedzeniu kolacji nadszedł czas na odpoczynek, a jutro dalsza droga...