Port

Plan przebiegał całkiem dobrze, jednak Dornijczycy wykazali się olbrzymią czujnością. Jeden z patroli - pięciu zbrojnych - zauważył niecodzienne poruszenie na statkach i postanowił sprawdzić o co chodzi. Zbliżyli się oni w szyku, zachowując czujność do dromona i prowadzącego nań trapu.
- Hej! Co się dzieje na tym okręcie!? - krzyknął dowódca żołnierzy. - W imieniu księżnej odpowiadać w tej chwili!
Co zwróciło uwagę patrolu? Cóż... Szykowanie machin do oddania strzału wciąż będąc w porcie o tej porze nocy było raczej niezbyt typowym zachowaniem. Zwłaszcza ze strony statku "kupieckiego". Pozostawało się wyłgać lub też... rozstrzelać mały oddział Dornijczyków. Pewnie nikt za nimi nie zapłacze. A przynajmniej nikt kto ma znaczenie.

Strzelcy Etain rozstrzelali bez ostrzeżenia niewielki patrol z pokładu, po czym machiny wypaliły w stronę miasta oraz cumujących dalej statków. Buchnął ogień i rozpętał się chaos... Wkrótce piraci rozrzuceni po karczmach miasta rzucili się do walki - chociaż kilkunastu zginęło od pocisków własnych towarzyszy i wywołanego przez nie ognia, a nie od mieczy Dornijczyków - w której mimo zaskoczenia nie prezentowali się najlepiej. Z początku zadali strażom większe straty niz otrzymali, jednak później włócznicy z Dorne zaczęli wyłapywać ich i ubijać. Niestety straż nie była nawet w stanie zbliżyć się do zabójczych łuczników i machin na pokładach pirackich jednostek. Wkrótce piraci musieli jednak się wycofywać, to był szybki atak nie długa bitwa... Pożar jaki wywołali był jednak nie do opanowania, zwłaszcza przez zdezorganizowanych Dornijczyków. Wkrótce cała flota rodu Martellów jak i wiele innych statków cumujących w przystani padło ofiarą płomieni. Ten sam los czekał większą część zabudowań Miasta Cieni wraz z częścią jego mieszkańców.

PODSUMOWANIE:

Niestety o sprzedaży swoich towarów Rhonys mógł pomarzyć w tym miejscu. Porty Lys, Myr i Tyrosh ucierpiały, jednak wciąż wielkie przystanie tych potężnych miast trzymały się dobrze, zaś ich olbrzymie rynki przyciągały kupców. Zwłaszcza w kontynentalnym Myr, cieszącym się również lądowymi szlakami. W Dorne tymczasem... Przystań Miasta Cieni była praktycznie doszczętnie spalona, podobnie wiele z zabudowań strawił lub uszkodził ogień. Kupcy nie celowali w to miejsce dopóki nie odżyje - przynajmniej nie ci handlujący zbędnymi w takich warunkach towarami - natomiast ludzi interesowały towary konieczne do przeżycia i odbudowy. Aksamity i biżuteria nie były tym co teraz mieli w głowach. Co do owoców zaś... Zepsuły się. W Lys należało je zebrać i zapakować na okręty, wtem odbyły długą drogę do Braavos, gdzie wystawiono je na targu. W momencie zakupu wciąż były dobre, jednak kolejny długi rejs - jeszcze z dodatkowym postojem w Myr - nie mógł zapewnić im zdrowia. Zwłaszcza jeszcze na środku morza i w warunkach stłoczenia w skrzyni, gdzie każdy gnijący okaz pomagał w rozkładzie kolejnych.

Galery krasnala wpłynęły do portu korzystając z osłony zapadającego zmroku i rozpoczęły ostrzał. Pożar wybuchł w ach trzech miejscach, co spowodowało bicie na alarm i już po minucie dało się wszędzie widzieć ludzi chaotycznie biegających z wiadrami, które napełniali morską wodą. Część ludzi zauważyła również coraz bardziej zbliżające się statki, a potem ujrzeli własne, nieobsadzone okręty. Wśród pospólstwa poniosła się chęć obrony statków, jednakże szybko zorientowali się, że przecież nie mają broni, więc uciekając jak najprędzej popędzili pomagać w gaszeniu pożarów. W tym czasie Wybrańcy Krasnala wpakowali się na statki i najzwyczajniej w świecie zabrali je, zwijając się z portu. Na odchodne uraczyli tubylców kolejnym ostrzałem z machin, co wznieciło kolejne trzy pożary i wywołało jeszcze większy popłoch. Tego wieczora Karł odniósł pełen sukces. Dopiero co odbudowane budynki na nabrzeżu spotkał płomienny los. Nie każdej budowli zdarza się spłonąć dwa razy w tak krótkim odstępie czasu.

"Brzask" wraz z eskortującymi go statkami powoli zbliżał się do portu Miasta Cieni, które wraz z wstającym na wschodzie słońcem budziło się do życia u stóp Słonecznej Włóczni. Towarzyszący Naerys rycerz Gwardii Królewskiej zbudził dziewczynę i poinformował o dotarciu do celu. Księżniczka z pewnością będzie chciała zobaczyć panoramę siedziby Martellów z morza, zanim dobiją do brzegu.
- Sugerowałbym udanie się do Słonecznej Włóczni by zawiadomić księżną o naszej obecności i poprosić o gościnę, pani, a dopiero po spotkaniu z gospodarzami rozejrzeć się po Mieście Cieni - zwrócił się do Naerys jej obrońca, kiedy wyszła na pokład i w spokoju rozeznała się już w otoczeniu.
Znalezienie się w porcie i przybicie do brzegu było już ledwie kwestią kilku minut. Marynarze krzątali się po pokładzie szykując okręt, zaś żołnierze w pełnym rynsztunku stali w najmniej wadzących im miejscach gotowi do zejścia na ląd. Rycerze chcieli najwyraźniej, aby ich przybycie odbyło się z należytym dla osoby księżniczki profesjonalizmem.

Miasto Cieni nazwę "miasta" nosiło bardzo lekko, ponieważ nikt kto widział choćby Biały Port - niegrzeszący wielkimi rozmiarami - nie nazwałby go tym mianem. Było to jednak najbliższe co Dornjczycy mieli prawdziwemu miastu, więc tak przyjęło się zwać tę zbieraninę chat, sklepików, burdeli i alejek zbudowanych z błotnistej cegły przycupniętych pod murami Słonecznej Włóczni. Zabudowania te tworzyły istny labirynt, który mógł dać się we znaki atakującej siedzibę Martellów armii. Naerys mogła jednak dostrzec, że niektóre zabudowania były zniszczone i pozostawione same sobie, zaś kilka budynków było w trakcie odbudowy. Jeśli chciała zapytać o to dowiedziała się od Velaryona, iż Miasto Cieni padło ostatnimi czasy ofiarą kilku ataków.
Okręty Czarnej Zatoki dobiły do brzegu i wkrótce księżniczka mogła zejść na ląd. Dornijczycy obecni w przystani z początku przyglądali się zaciekawieni, jednak szybko zaczęli wracać do własnych zajęć. Statki pod banderą Czarnego Smoka bywały tu ostatnio na tyle często by nie budzić większego zainteresowania. Przyglądając się za to lokalnym mieszkańcom Naerys mogła zauważyć, że różnią się oni od ludzi zamieszkujących Smoczą Skałę. Dorniczycy z wybrzeża mieli ciemne - najczęściej czarne - włosy i oliwkową skórę ogorzałą od słońca. Ich ubiór, lekki i przewiewny, idealny dla temperatury panującej w Dorne, również różnił się od strojów mieszkańców północy.
Po krótkim marszu orszak Naerys dotarł pod bramy Słonecznej Włóczni. Dziewczyna ze swoją świtą została dość miło przyjęta, przygotowano dla nich pokoje, a księżna Neve zaprosiła królewską wnuczkę na wieczerzę, aby podczas posiłku opowiedziała jej co dokładnie sprowadza ją do Dorne. Mając sporo czasu do wieczoru Naerys mogła udać się do Miasta Cieni, a towarzyszyć miał jej zamiar towarzyszący jej królewski gwardzista wraz z dwoma innymi ludźmi. Biały Płaszcz podążał u boku księżniczki, zaś para zbrojnych pozostawała kilka kroków za nimi.