Przedpola Ashemarku

Pod siedzibą rodu Marbrandów - ku pewnemu niezadowoleniu lorda Ashemarku, na którego spadła odpowiedzialność za wyżywienie wszystkich głodnych żołdaków - zebrały się armie Zachodu, a przynajmniej ich część. Dziesiątki chorągwi, na których widać było skąpany w promieniach słońca złoty kopiec Leffordów, gorejące drzewo Marbrandów oraz prężącego się dumnie lwa Lannisterów, czekały pod murami na decyzję swoich dowódców, którzy mieli pokierować ich przeciwko inwazji Żelaznych Ludzi. Głównodowodzący wojsk, ser Wymar Vikary, Lord Dowódca Gwardii Królewskiej króla Tiona, zwołał naradę z lordami oraz możniejszymi ze swoich rycerzy we własnym namiocie. Panowie mieli omówić najnowsze wieści z wybrzeża, których rozsyłający w jego stronę zwiadowców Marbrandowie mieli najwięcej, i podjąć decyzję o marszu na odsiecz Turni lub Banefortowi. Żołnierze z ziem Lannisterów mieli dzięki temu chwilę by odetchnąć po forsownym marszu jaki przywiódł ich do Ashemarku.