Przedpola Hellholt

Kamienna Gęba nie chciał zapłaty. Dziwne jak na wędrownego rycerza, który ma szansę na duży zarobek.  Zamiast tego ma dla Geda i ser Samuela zadanie.
Dziwne, ale i intrygujące. Lannister uznał, że może być to rzecz, która zajmie go na jeszcze trochę, zanim opuści Hellholt i pewnie nigdy już tu nie wróci.
- Zaciekawiłeś mnie Ser, myślę że mogę coś dla ciebie zrobić. Jednak pamiętaj, że nie okryję się dyshonorem. Utrata zbroi nie była dla Gedeona żadnym problemem, w porównaniu z dyshonorem dla swojego przydomka. Zauważył on jednak radość w oczach jego towarzysza, który mimo wszystko na tym turnieju się nieco obłowił. Ged zaczekał chwile, aż rycerz z Silverhill odpowie, lub chociaż podziękuje, on jednak zaraz po schowaniu mieszka kiwnął głową z podziękowaniem i skierował spojrzenie w stronę Księcia. Uśmiechnięty Rycerz zatem mówił w imieniu ich obu.
-A więc Ser! Proszę rozwiać naszą niecierpliwość, jesteśmy do Pańskiej dyspozycji. Gedeon uśmiechnął się szeroko, po czym skłonił się nieoficjalnie sygnalizując gotowość.

Tak jak się spodziewał rycerze odwzajemnili jego gest, Fowler podszedł do rumaków i pogłaskał je po łebku, widać było, że to konie, które rycerstwo używało w boju, nie dornijskie wierzchowce, ale to było wiadome ciężkozbrojnych nie było sensu pchać na te stworzenia, zmarnowały by swój potencjał. Zbroje były na koniach. Spojrzał na nie, ale szybko wrócił na swoje miejsce przed owych jegomościów. Widać było, że Aaron Toland nie specjalnie się przejmował stratą swojego sprzętu, ale pochodził z szlacheckiego rodu to mógł sam je zakupić na nowo, a jak nie to jego ojciec. Natomiast Ser Yris był już bardziej przejęty, mógł to być dla niego majątek życia.
- Nie potrzebuję od was ani koni, ani waszych zbroi, są wasze i pozostaną wasze - odpowiedział Malarik. - Ale to tradycja, więc nie wypada pozostawić tego pustego. Powiedzmy, że będziecie mi winni przysługę, kiedyś się po nią zgłoszę, zgoda? - zapytał ich spoglądając na ich twarze.

Rycerz mówił z takim spokojem o tak absurdalnych rzeczach, co lekko zaniepokoiło Uśmiechniętego Rycerza.
- Ser nie wiem, czy mówisz poważnie, czy też sobie z nas dworujesz. Każdy na tym kontynencie wie, że smoki wymarły za rządów Aegona III. Ged uśmiechnął się, by ukryć zmieszanie. W końcu nikt o zdrowych zmysłach nie prosi o zabicie smoka w tych czasach, a nawet kiedy jeszcze żyły to cała armia nie mogła tego zrobić.
- Są jeszcze rody, które zwą się smokami, Targaryenowie, czy Blackfyrowie, jednak jeżeli żądasz, Siedmiu Brońcie tego co myślę to jestem zmuszony odmówić. Uśmiech zniknął z twarzy Gedeona.
- A teraz Ser jeżeli nie masz żadnej racjonalnej przysługi to wolimy zapłacić okup i zostawić tę sprawę za sobą.

Ged spojrzał na ser Samuela lekko rozradowany i odrzekł radosnym tonem.
- Sam, słuchaj skoro stać nas na obie to chyba muszę się u ciebie znowu pożyczyć. Twarz Lannistera była wykrzywiona w jego charakterystycznym uśmiechu, w którym dało się ujrzeć nieco prośby.
- Dobrze wiesz kumplu, że spłacę dług z odsetkami. Zawszę to robię. Uśmiech nie schodził z twarzy Młodego Lwa, wiedział że przyjaciel się zgodzi. Nieraz tak robili i wychodziło mu to zdecydowanie na dobre.
- W końcu Lannister... Przerwał szybko, gdyż zdał sobie sprawę, że są przecież w towarzystwie innego Rycerza wraz z giermkiem. -No wiesz. Opłaci ci się. Nieco chytry przyjaciel zgodził się na ofertę, a kiedy Ged wspomniał o Lannisterze w pośpiechu zapłacili, życzyli Archibaldowi szczęścia w kolejnych rundach i wyszli z namiotu w stronę zamku. Po drodze Ged zabrał swojego konia z przytroczoną zbroją.

Rozliczenie: