Nieopodal obozowiska dzikich dwa dni od Muru

17 stycznia 336

Zbliżali się do miejsca, w którym widziano ślady dzikich. Zatrzymali się w miejscu odpowiednio dalekim, aby nie dało się ich zauważyć. Przywiązali konie do drzew. Postanowiono, że na straży zostanie Ben. Maekar i Lucas najbardziej ufali sobie nawzajem, jako że obaj pochodzili z rycerskich rodów i obaj byli rycerzami. Oczywiście nie mówili otwarcie, że inni są podejrzani, ale dało się wyczuć, że ci dwaj trzymają się razem.
Postanowili, że zbliżą się do miejsca z trzech różnych stron. Ced miał pójść pośrodku, Maekar po lewej a Lucas po prawej. Umówili się, że jeżeli zauważą tylko coś podejrzanego, to mają się wycofać do koni. Jeżeli dojdzie natomiast do walki, to oczywistym jest, że mają sobie pomóc.
Maekar starając się stąpać jak najciszej ruszył przez las. Para ulatywała z jego ust i nosa za każdym wydychanym razem. Było tak cicho, że nawet łamane patyczki i igły w uszach młodego Velaryona zdawały się grzmieć. Chował się za oszronionymi drzewami i krzakami, a jego srebrne włosy zlewały się ze śniegiem. W końcu, gdy był już na prawdę blisko, zaczął się czołgać. Centymetr za centymetrem, szur, szur. Podczołgał się do krzaku, który rósł na skraju polany, na której rzekomo można było znaleźć ślady bytności Dzikich. Rozchylił powolutku jego gałęzie i uważnie przyjrzał się otoczeniu.

No nie! Dzikich już nie było. Rozczarowany Maekar poczuł jednak w głębi duszy ulgę. Wstał, otrzepał się i podszedł na środek polany. Ślady po ogniskach świadczyły, że jeszcze chwilę temu Dzicy tu byli.
Lucas posłał Ceda po Bena, w tej sytuacji lepiej, żeby byli wszyscy razem.
W oczekiwaniu na braci Maekar obszedł polanę w celu poszukania śladów.
-Lucas, weź zobacz po tamtej stronie, czy nie ma czegoś, co naprowadzi nas na ich trop. Ślady ognisk są, to i pewnie ich parszywe stopy też gdzieś się znajdą. Może też się zorientujemy w jakiej są liczbie.
Z początku nie przykładał się do pracy, jedynie rozkopywał nogą śnieg, ale z czasem zaczął się bardziej przykładać, od czasu do czasu podskakując dla rozgrzewki.

Do diabła z tą pogodą! Opadający śnieg zakrył wszystkie ślady, przez co znalezienie dzikich stało się niemożliwe. Dosyć długo szukali, ale żaden z nich nie zdołał nic odkryć. W tym czasie przybyła reszta wycieczki.
Ben, ten wesołek, jak zwykle starał się przekonać do powrotu. To jednak nie wchodziło w rachubę. Co by powiedział Lord Dowódca, gdyby usłyszał, że śnieg przeszkodził zwiadowcom w odnalezieniu dzikich? A co jeżeli przeprawią się za Mur i będą siać zniszczenie? Ben jak zwykle coś tam mruknął, więc Maekar uznał, że się zgadza na dalsze poszukiwania. Lucas również na szczęście wykazał się zapałem.
-Ben, nie możemy tego tak zostawić. Ci dzicy mogą się przeprawić za Mur, mordować niewinnych, gwałcić kobiety. Lord Dowódca może nam w dodatku przypierdolić jakąś karę za niestarannie wykonane zadanie. Chcesz co noc odmrażać dupę na Murze?
Bez względu na to, czy przekonał brata czy nie, Maekar podszedł pod przeciwny skraj polany i zapatrzył się, jakby chciał dostrzec przeciwników.
-Lucas, co proponujesz? Nie możemy pójść na ślepo, bo może się zdarzyć tak, że pójdziemy w przeciwną stronę niż dzicy.

Ben nie wydawał się przekonany, ale pal go licho! Nie on tu rządzi, a jeżeli przyjdzie mu do głowy dezercja, to osobiście wykona na nim wyrok. I tak będzie to pewnie łagodniejsza kara, niż gdyby to Lord Dowódca miał ją zarządzić.
Lucas nie odpowiedział Maekarowi, tylko wyznaczył Ceda, do znalezienia śladów. To była trafiona decyzja, gdyż ten niedługo takowe znalazł. Świetnie!
-Doskonale Ced, dobry z ciebie zwiadowca. - pochwalił brata. - No dobra wiara, nie ma na co czekać, ruszamy.
Prawdopodobnie nikt nie oponował, więc wszyscy ruszyli w kierunku, w którym prowadziły ślady. Starali poruszać się jak najszybciej, ale jednocześnie rozsądnie, aby nie być wycieńczonym przy spotkaniu z dzkimi, albo co grosza, aby nie wpaść pochopnie w ich zasadzkę.

Bardzo szybko nadgonili dzikich co zaskoczyło ale i ucieszyło Maekara. Niestety liczba dzikich była zbyt duża na otwartą konfrontację. Postanowił więc nie silić się na brawurę a wycofać się. Dogonili dzikich, jest ich za dużo - trudno. Lord Dowódca powinien zrozumieć. Przynajmniej się starali, dogonili wrogów, będą mogli podać ich liczbę w przybliżeniu. Maekar postanowił wrócić na Mur ku uciesze Bena. Nie wiedział jak zareaguje Lucas, ale nie miał tu nic do gadania. Jeśli chciał zdechnąć w walce to proszę bardzo. Reszta wróciła zawróciła do Czarnego Zamku

Z/t