Port

Gdy Torrellowi udało się uwolnić z niewolnictwa, myślał, że resztę swego nędznego życia spędzi w Pentos. Zdawał sobie sprawę, że tam kupcy bywają bardzo majętnie, dlatego chciał spróbować się w handlu. Czy dużo zarabiał? Na pewno nie, bo po miesiącu porzucił handel i zajął się eskortom karawan kupieckich. Zebrał kilku ludzi, podszkolił ich we władaniu bronią i obiecał pieniądze w zamian za pomoc w wykonywaniu zleceń. Mogli liczyć na pewny zarobek, a czasem nawet i na wysoką premią.
Co się stało, że przenieśli się Westeros? Torrell usłyszał w Pentos, że Szara Łuszczyca opanowała Solanki. Początkowo nie wiedział, że chodzi o Shireen Baratheon, córkę Stannisa. Kilka lat temu na turniejach w Duskendale dużo można było usłyszeć o tym człowieku i o jego dokonaniach. Torrell słyszał również, że za "zdradę" został wysłany na Mur. Po długich negocjacjach ze swoimi ludźmi postanowili wesprzeć Baratheonównę. Wierzył, że tylko ona może zjednoczyć podzielone Westeros.
Po długiej żegludze z Pentos dobili do portu w Solankach. Kiedyś za pewne powiewała tutaj chorągiew jakiegoś lorda z Dorzecza, jednak teraz herb Baratheonów utrzymywał się na najwyższym budynku w mieście. - Zacumujcie. Później możecie iść do oberży. Wermanie, chodź ze mną. - powiedział do swojej zaprzysiężonej tarczy. On również pochodził z Westeros.
Oboje udali się do najbliższego strażnika. - Chłopcze! Zaprowadź mnie do twojej królowej. - powiedział grubym tonem, do młodszego od siebie żołnierza. Torrell chciał jak najszybciej spotkać się z Shireen i zaoferować jej swój miecz.

Torrell miał wielkie nadzieje wraz z przyłączeniem się do Shireen Baratheon. Przede wszystkim nie chciał walczyć w jej imieniu dla pieniędzy, czy włości. Chciał udowodnić, że prosty człowiek również może osiągnąć wiele. Wiedział, że ważniejsi ludzie przykładają dużo uwagę do szlachectwa, dlatego na tym również mu zależało.
Strażnik odpowiedział mu na pytanie, więc Torrellowi pozostawało udać się do Lorda Seawortha, który stacjonował w Solankach i pod jego panowaniem było to miasteczko. - Dziękuję, sir. Pozwól, że udam się z tym człowiekiem do Lorda Seawortha, gdyż mam do niego poważną sprawę. - powiedział do strażnika i ukłonił się na pożegnanie.

[Z/T]