Sala Tronowa

Wielka i jasna komnata z wieloma oknami. Główne miejsce spotkań Króla Wysokiej Wieży. To tutaj odbywa się większość audiencji i innych ważnych wydarzeń.
Komnata w całości zbudowana jest z jasnego, polerowanego kamienia. Na podłodze w samym centrum umieszczono wielką, siedmioramienną gwiazdę na znak szacunku dla Wiary i jej zasad.

Laura słysząc jak Dorian mówi o "niszczeniu opinii naszego królestwa", mimowolnie skrzyżowała swoje spojrzenie z lordem Florentem. Nie musiała być geniuszem aby wiedzieć, co namiestnik teraz myśli. Królowa Wysokiej Wieży także zdawała sobie sprawę z tego, że opinia w oczach wielu i tak zapewne została już zszargana i jej odbudowanie zajmie im naprawdę wiele czasu. Słów o Wielkim Septonie także nie skomentowała, właściwie to nie odezwała się aż do momentu, w którym jej małżonek nie opuścił wielkiej sali. Gdy Dorian zniknął za drzwiami, Laura odezwała się do lorda Florenta, którego unikała od czasi ślubu.
- Wuju - zaczęła, celowo wybierając tę formę zamiast używania słów takich jak lordzie czy namiestniku. Nieco stresowała się tą sytuacją, co raczej było do niej niepodobne. - Wiem, że ostatnie wydarzenia rzuciły na nas trochę... złe światło. Mimo to jestem wdzięczna, że zostałeś w Wysokiej Wieży i służysz królowi radą. Jestem pewna, że on też. Obiecuję zadbać o to, aby lordowie puścili wszystko w niepamięć, a także stale przypominać Dorianowi, że król siedzi na tronie tak długo jak ma poddanych i wiernych chorążych - powiedziała. Oczywiście wiedziała, że to oznacza, że musi wziąć sprawy w swoje ręce. Jej brat był królem i tak też ostatnimi czasy się obnosił, wychodząc chyba z założenia, że wszystko jakoś się ułoży z tego tytułu. Laura zaś wiedziała, że będą musieli sporo się napracować, aby zyskać ponownie sympatię i przychylność swoich lordów. Gdy namiestnik opuścił wielką salę, Laura natychmiast skierowała się do komnat Doriana.