Wybrzeża Zielonej Tarczy

Tak jak się spodziewał, wszystko szło zgodnie z planem. Jasno świecący księżyc może trochę i psuł całokształt, ale był gotów na takie poświęcenie. Nie był natomiast gotów na to, co spotkało ich w trakcie opływania Zielonej Tarczy. Nagłe wyskoczenie słońca zza horyzontu wprawiło w pierwszej chwili Sigmara w totalne osłupienie. Ale jak to..? Przecież ledwie dopłynęli do pierwszej?!?!
- Kurrrwa mać!!! - wybuchł, wymachując wściekle rękoma. - Niech was wszystkich przeklęty kraken pochłonie!!! - wykrzyczał w stronę wyspy, po czym złapał się mocno burty i kilka razy głęboko odetchnął. Potrzebował teraz logicznie myśleć. Jasnym było, iż nie zna się najlepiej na geografii i liczeniu, więc logicznie musiał źle założyć dzielącą ich odległość od wysp, jak i same wyspy.
A to rodziło problem.
Dużo problemów.
Zakładając, że atak na Szarą Tarczę powiódł się, pewnym było iż Grimm roześle kruki do co najmniej pozostałych lordów Wysp, a może i na kontynent. Płynięcie więc jeszcze jakiś dzień do Dębowej traciło sens, gdyż Hewett z pewnością przygotuje się do obrony. Dodatkowo ewentualne starcie z całą flotą Hewetta, lub co gorsza połączoną z innym lordem niosło wiele ryzyka. Nie wątpił w swoich ludzi, lecz bitwy morskie często były loterią. Przypadkowo zbłąkany pocisk z okrętowej katapulty mógł zniweczy wszystko.
- Kurwa. - westchnął. Bogactwo zamku Hewetta, jak i całego miasteczka właśnie przelatywało mu przez palce, niczym piasek. Odwrócił się do swoich ludzi i powiódł po nich wzrokiem. - Zmiana planów, zaatakujemy Zieloną. Musimy zadowolić się skarbcem i dobrami Chester'a. Wydać rozkazy! Szykować się! - krzyknął, a następnie omówił plan z grupą swoich ludzi, którzy nie mając żadnych obiekcji mieli przekazać wytyczne reszcie floty.