Podgrodzie Miasteczka Lorda Harrowaya

Lucas Harroway przyznał temu rację. Choć po prawdzie nigdy też nie zaprzeczał, że bandytów należy ukarać. Ot, jedynie obstawał przy tym, że jest to raczej rzecz na później, kiedy już ogarną ten burdel i wypełnią obowiązki. W jego sytuacji nie można było rzucać się na każdy front, ale przed posłaniem kogoś, by sytuację wybadał już powstrzymywać Edmunda nie zamierzał. Bo i po co? Ba... Był temu nawet rad i przychylny. Aczkolwiek bardziej rad był z obiecanych zapasów. Być może jednak uda się wyżywić ludzi, i obędzie się bez zabierania jedzenia prostaczkom. Duże coś, choć kiedyś będzie się musiał za to odwdzięczyć.

Gdy już mieli mówić dalej i cokolwiek przekąsić, wydarzył się ten nieszczęśliwy wypadek. Lord zrazu skarcił swoją niezdarną służkę, okrzykując ją "niezgułą" tonem jednoznacznie sugerującym, że na tym się może nie skończyć. Niemniej, były sprawy ważniejsze niż przyczyna kłopotów - coś jak sytuacja w jego miasteczku. Tutaj tak samo należało pierwej zająć się skutkami. I tak też uczyniono, przenosząc Edmunda do prowizorycznego polowego lazaretu, gdzie obejrzeć mógł rannych w wyniku napadu ludzi. Niektórym udało się przed bandytami zbiec, inni zostali ranni i martwych udawali a jeszcze inni skryli się dobrze i przeżyli ogień, odnosząc jednak poważne rany. Nie było tego wiele, ale lord ratował, co mógł.
Maester okazał się całkiem sprawny w sztuce leczenia. Był też całkiem łebskim człowiekiem. Niemniej, zmęczenie dawało mu do wiwatu i cóż... Sam przyznał, że mógł to zrobić lepiej. Niemniej, wyszło całkiem w porządku. Edmund za jakieś dwa tygodnie, a nie miesiąc, powinien wrócić do pełni zdrowia. Do tej pory jednak nie zalecał, aby się oszczędzać. Wstępnie nogi nie używać a potem nie przeciążać za bardzo.