Komnata Zarządcy

Po wizycie u ojca Tommen skierował swoje kroki w stronę komnat zarządcy, miał nadzieje go w nich zastać. Gdy był już pod drzwiami, zapukał w nie i wszedł do środka, jeśli były otwarte. – Witaj, mam nadzieje, że nie przeszkodziłem w czymś ważnym. – Spojrzał na zarządcę, jeśli ten był w zasięgu jego wzroku, a nie jak maester w innych pokojach. – Przybyłem, żeby omówić z tobą, budowę strażnic wzdłuż oceanicznego traktu. – Pokazał notatki, które wcześniej napisał. – Musiałyby być oddalone od siebie o godzinne, dwie dla konnego by wsparcie mogło dotrzeć do strażnicy w miarę szybko. Myślę, że odległość 25 mil będzie dobra, czyli musiałyby powstać takie 4 na trakcie od granicy do Lannisporu. – Tommen spojrzał na zarządcę czy go słucha. – Co do wyglądu strażnic myślę, że powinny być to budowle pośrednie do wież rycerskich, miałaby pomieścić z piętnastu ludzi, z boku miejsce na konie, i tym podobne. Według wyliczeń zarządcy z Crakehall kosztowałoby postawienie jednej takiej strażnicy 1500 złotych monet, ale chciałbym zmniejszyć te koszta, może udałoby się przekonać paru karczmarzy, by wybudowali niedaleko strażnicy karczmę, strażnicy by zapewnili im bezpieczeństwo i porządek, a oni pokryją część kosztów tego przedsięwzięcia i wybudują oczywiście za swoje karczmy. Możemy też zainteresować tym kupców czy innych inwestorów. Co o tym sądzisz ? – Zapytał uśmiechając się, streścił pokrótce to co planował od jakiegoś czasu, jeśli zarządca miał jakieś pytania, młody książę odpowiedział na nie skwapliwie.

Tommen rozsiadł się wygodnie na krześle, jednocześnie odmówił wina, nie lubił alkoholu, był zbyt cierpki i palił w usta. Gdy zarządca mówił, Lannister uważnie słuchał, słów mężczyzny znał się na swojej pracy. – Tak jak mówisz, jeszcze bym cały teren w ogół strażnicy otoczył palisadą oraz jakąś fosą, ale szczegóły zostawiłbym już odpowiedniej osobie. By jeszcze zmniejszyć czas oraz koszta wybudowałbym je wszystkie takie same. – Zaproponował. – Rozumiem, takie sprawy muszą trochę potrwać, jeśli nie będziesz miał nic przeciwko, będę chciał brać w tym czynny udział. Może nie przy przekonywaniu karczmarzy, bo zapewne łatwiej będzie wam się rozmawiało bez mojego udziału. Chyba że inaczej uważasz zarządco. Co do chorążych po wyliczeniu i skonstruowaniu planu skontaktuje się z nimi, zapewnię, przystaną na pokrycie części inwestycji. – Odpowiedział na sugestie o chorążych. – A i zapomniałem o jednej sprawię, o której rozmawiałem z Królem, otóż chcę zorganizować polowanie na lwy, ale takie na całe królestwo. Będzie to coś na kształt turniejów rycerskich, ogłosimy zapisy oraz ograniczyli czas do trzech dni i kto ubije, największego lwa wygrywa. Teren polowania byłby południowe regiony i zaproszeni by byli wszyscy lordowie. Co myślisz o tym pomyśle? Jakie powinniśmy dać nagrody pieniężne dla zwycięscy i reszty uczestników ?

Tommen wsłuchał się w słowa zarządcy oraz rozejrzał się po pokoju nie tracąc z oczu zarządcy. – Oczywiście pewne różnice będą, ale chciałbym, żeby rozmieszczenie pomieszczeń była podobna, ułatwi to naprawę oraz użytkowanie załodze, jeśli ta będzie się zmieniać pomiędzy strażnicami. – Na słowa o codziennym dopracowywaniu planów, młodzieniec się uśmiechnął, w ten sposób będzie mógł wykonać polecenie ojca. – Oczywiście po obiedzie możemy popracować nad tym, a co do negocjacji z przyjemnością się im przyjże. – Tommen przystał na propozycje, zobaczenie prawdziwych negocjacji było bardzo ważnym doświadczeniem dla młodzieńca może się czegoś nauczy od mężczyzny. – Tak rozmawialiśmy o tym z ojcem i myślę, że odwiedzimy lorda Stackspear i tam rozpocznie się polowanie i tam zakończy. Jedynie co to pozostało poinformować lorda o tej niespodziance, być może ja powinienem wysłać do niego kruka, jak i do lorda Crakehall z informacją o strażnicach i turnieju, resztę zostawiłbym w twoich rękach, ojciec na pewno nie będzie narzekał przez to. – Oby pomyślał sobie Tommen, choć lord Crakehall znał plany to władca Stacksepera nic nie wiedział musiał go poinformować. – To zależy ile by trwały przygotowania, ale myślę, że miesiąc od wysłania kruków, byłby dobrym terminem, każdy z uczestników zdołałby się przygotować oraz dotrzeć na południe. – Odpowiedział na wcześniejsze pytanie zarządcy, miesiąc był idealnym terminem, myślał nad swoimi urodzinami czy czymś takim, ale jeśli coś się by nie udało nie chciał by jego urodziny były powiązane z nieszczęściem.