Kuźnia

***

Ówczesnego dnia Hagritt otrzymał monety od zamkowego zarządcy. Wypłacono mu je zgodnie z poleceniem lorda, który nie mógł patrzyć na zużyte narzędzia używane przez gajowego. Przez całą noc brodacz nie spał. Łudził się, czy nie uciec na kradzionym koniu i nie zatrzymać dla siebie tychże pieniędzy. Mógłby to zrobić, lecz ostatecznie nie przetrwałby z nimi zbyt długo, toteż myśląc również o dobroci, którą obdarzył go włośnik, ruszył rankiem do pracy, by południem zajrzeć do kuźni. Całe szczęście, że Sebastion nauczył swego dozorcę jak odróżniać warsztat kowala od kuchni. W obydwu pomieszczeniach jest gorąco, lecz w tym pierwszym nie pachnie jedzeniem.
Wtem gajowy powędrował do kowala, zabierając ze sobą narzędzia celem ich przedstawienia. Składały się, jak zostało to wspomniane wiele razy, z zużytych i często prowizorycznych rzeczy. Postrzępione, podziurawione nożyce, obdarte, zardzewiałe dłuto, czy też prowizoryczny młotek wykonany z kamienia i równej, twardej gałęzi. Toteż Hagritt, gdy już przedstawił zarys działania dla kowala, zostawił u niego otrzymane od zarządcy pieniądze. Pamiętał, by zapytać o czas wykonania, gdyż również przed tym przestrzegł go włośnik. Usłyszawszy zaś odpowiedź, postanowił wziąć dzień wolnego (w końcu nie miał narzędzi) i powrócić w te miejsce dopiero po wykonaniu zlecenia.