Retrospekcja - kształcące podróże.

04/06 8PZ

Aerea siedziała w kącie przy bogato zdobionym stoliku. Znajdowała się na parterze swojego najbogatszego i zarazem najnowszego burdelu Aksamitne Przyjemności, z którego była bardzo dumna. Panował tu półmrok, lecz był to kolorowy półmrok dzięki małym witrażom na ścianach oraz na wielkim witrażu kopulastym na wysokim suficie kilka kondygnacji wyżej. Ze swojego miejsca mogła obserwować hol, który był pierwszym pomieszczeniem, do którego wchodzili klienci. Znajdowały się tutaj marmurowe posągi przedstawiające nagie kobiety, zdobne krzaki, płaskorzeźby oraz długa lada, za którą uwijały się ponętnie ubrane panienki oraz kilku umięśnionych panów. Przy ladzie o tej porze siedziało sporo gości, którzy bądź to szukali dziwki na miłe spędzenie czasu, bądź to już byli przez jedną z takowych urabiani na zamawianie coraz to nowych trunków przed pójściem do intymnej części burdelu. Po lewej i po prawej stronie od lady można było zobaczyć długie i porządne schody prowadzące na kolejne piętra. Co ciekawe już na parterze można było policzyć piętra, gdyż środek budynku był pusty, zaś piętra tworzyły swego rodzaju zadaszone krużganki. Na każdym z pięter znajdowały się zaś liczne drzwi, które prowadziły do mniejszych komnat przeznaczonych dla intymnych spotkań. Z parteru za schodami prowadziły korytarze do jeszcze innych pomieszczeń takich jak łaźnie czy...komnaty lepiej wyposażone.
Dobra zabawa zaczynała się jednak już tutaj, w holu. Oprócz miejsc przy ladzie znajdowały się bowiem tutaj liczne stoliki i sofy, przy który goście zabawiali się z półnagimi lub wręcz nagimi kobietami. Tych ostatnich zresztą było na tyle wiele, że spora część z nich przechadzała się między stolikami i upewniała się, że nikt nie siedzi sam. Nad całym tym gwarem unosiły się wonne zapachy kadzidełek.
Przy jednym z takich stolików siedziała właśnie Aerea. Ubrana była tak, aby wtapiać się w tłum, czyli nie za skromnie. Półprzezroczysta, niemal prześwitująca suknia ze śliskiego, czerwonego materiału ledwie "okrywała" jej piersi, brzuch i uda. Przepasana była złotym materiałem, na szyi miała złotą obrożę podobną do tych, które noszą niewolnice, jednak z oczywistych przyczyn nie identyczną. W uszach kolczyki z rubinami a na twarzy sporo różu. Nie chciała wyglądać na właścicielkę aby nie wzbudzać niepotrzebnej sensacji, a namolnego klienta z łatwością by odprawiła przy użyciu straży.
Przy stole siedziała także jedna z kurew-niewolnic, z niewolniczym kołnierzem skromną przepaską biodrową. Aerea właśnie udzielała jej reprymendy za niedokładne spełnianie obowiązków, gdy w burdelu pojawił się nowy klient, który od razu przykuł jej wzrok. Wyróżniał się i zdecydowanie nie wyglądał jak ktoś z Pentos, albo nawet z Essos.

Aeron parę miesięcy temu podjął decyzję - wyrusza do Essos, zachęcony opowieściami o wspaniałych bogactwach i wielkich miastach ruszył w świat. Wspomagany przez opowieści kupców i ostatecznie przewodnika trafił do Pentos... Już gdy zobaczył na horyzoncie to miejsce zachwyciło go, różniło się diametralnie od tego co widział w Westeros. Architektura o wiele bardziej wystawna, piękniejsza, przyjemniejsza dla oka, można powiedzieć, że było to jak z legend, które słyszał od niewolników ojca gdy jeszcze był małym brzdącem. Stanięcie w porcie i obserwacja tego magicznego świata była jedną z chwil, które wbiły mu się w pamięci. Te uczucie nowości, nowego rozdziału i nowej przygody były czymś wspaniałym. Nie sądził, że kiedykolwiek poczuje to co poczuł w tamtej chwili. Nowi ludzie, inni praktycznie większość z nich byłą srebrnowłosa coś niespotykanego w zachodnim kontynencie. Wraz z dwójką swoich towarzyszy postanowił od razu zrobić bardzo ważną rzecz - iść do jednej z gospód i nachlać się. Zaczęły się miesiące odpoczynku i relaksu...

Tego dnia Drumm wstał rano w karczmie, głowa go bolała, chyba nie potrzebnie tyle wypił. Kazał sobie rano nalać bale pełnej zimnej wody, nic tak nie otrzeźwi i pobudzi do życia jak kąpiel w lodowatej wodzie. Głowa i całe otępienie momentalnie jakby umknęły z jego ciała. Śniadanie, a potem wyruszył zwiedzać miasto. Po mimo tego, że spędził już tu parę miesięcy to jakby za każdym razem kiedy chodził po nim poznawał nowe rzeczy, widział coś czego wcześniej nie dostrzegł. Późnym popołudniem, podchodzącym pod wieczór postanowił, że trzeba się wreszcie odpowiednio zrelaksować w objęciach kobiety. Słyszał, że parę tygodni temu powstał nowy dom przyjemności - "Aksamitne Przyjemności", luksusowy burdel, a jako że posiadał jeszcze swój urobek z rajdowania to dlaczego by nie miał skorzystać. Odnalazł go i wszedł...
Po przekroczeniu progu od razu zobaczył, że wygląda to lepiej niż nie jeden zamek wysoko urodzonego w Westeors. Od razu rzucił mu się ten cały półmroku, który tu panował, dostrzegł, że to dzięki witrażom na ścianach, które przez to dodawały klimat tajemniczości w przybytku. Szybkie spoglądnięcie do przodu, że takiego burdelu jeszcze nie widział, pusta przestrzeń na środku gdzie mógł policzyć kilka pięter w górę z wielką ilością prywatnych pokoi, był pod wrażeniem co od razu wyraził swoją miną i delikatnie kiwając głową. Masa pomników z nagimi kobietami oraz ozdobę rośliny, które razem tworzył pewną harmonię i atmosferę przyjemności, no i oczywiście to czego nie mogło zabraknąć w takim przybytku kadzidełek z różnymi słodkimi, miłymi dla nosa afrodyzjakami. Gdzie nie spojrzał tam widział już jak niewolnice zabawiały się z klientami lub czekały na odpowiednią okazję. Aeron był ubrany całkowicie inaczej niźli tutaj się nosiło. Bordowa koszula, która w okół kołnierza była przeszyta niebieskawym materiałem. Na tej odróżniającej się części miał złotą nicią przeszyte wzory, możliwe, że runy, które średnio co mogły mówić osobie spoza Żelaznych Wysp. Koszula rozpęta ku szyi z powodu gorąca jakie panowało w Essos, do którego jeszcze Drumm nie przywykł. Szyja o tatuowana różnorakimi symbolami. Ciemnozielone spodnie i wysokie buty dopełniały jego odzienia. On sam już samą postawą i wyglądem twarzy odróżniał się od innych. Długie blond włosy, które już od początku sygnalizowały, że ich właściciel bardzo o nie dba i za pewne nie jedna, która teraz spojrzała na niego pozazdrościła mu takiego owłosienia. Błękitne oczy, a także pomalowane powieki i okolice oczu czarną kredkę oraz blizna, która przechodziła przez prawe oko tworzyło nie jako niespotykany obraz przystojnej buźki.
Żelazny Człowiek wszedł pewnie do środka i od razu skierował się do lady z uśmieszkiem. We wspólnym, lub jeśli ktoś nie rozumiał jego języka wskazał, aby mu nalać Złotego Arborskiego, od razu rzucił także wymaganą kwotę za kielich wina, napił się trochę. O tak, ten sam smak, który kojarzył kiedy pierwszy raz go skosztował rok temu po przejęciu jednego statku handlowego.  Zaczesał część swoich włosów, które mu akurat spadły na twarzy za uszy. Rozejrzał się po okolicy lustrując i wyłapując swoim wzrokiem co ciekawsze kobiety, ostatecznie jednak udało mu się odnaleźć wolną sofę, nie zajętą jeszcze przez żadną z parek. Podszedł i usiadł tam stawiając na stoliku kielich z winem, a on sam spokojnie rozłożył się na siedzeniu delikatnie odchylając głowę do tyłu i zamykając oczy. Parę chwil odprężenia przy winie, a potem inny rodzaj relaksu...

Kobieta uważnie obserwowała przybysza, który zdążył zamówić wino. Drogie wino, drogie podwójnie, gdyż burdel musiał też zarobić. Ubiór mężczyzny był ciekawy, choć to nie on, a jego głowa była najdziwniejsza. Faktycznie, jego włosy były całkiem zadbane, choć Aerea osobiście nie lubiła mężczyzn z długim owłosieniem. Chociaż kto wie, może nowy klient to zmieni? Oprócz tego pomalowana i wytatuowana twarz, choć to akurat często praktykowali mieszkańcy Essos, tych dzikszych terenów, więc to nie było aż tak niecodzienne.
Klient zajął puste miejsce, co już mniej się spodobało Artigarównie. W końcu to jest porządny burdel a nie jakaś karczma.
- Wstawaj. - rzuciła do niewolnicy, z którą siedziała. Była to całkiem ładna, choć głupiutka brunetka pochodząca z jakieś wsi spod Norvos. Nie znała wspólnego, ale rzadko kiedy przybywali tu klienci z Westeros. Poza tym mało który klient życzy sobie rozmów z kurwą, w dodatku niewolnicą.
Obie podeszły do stolika, przy którym odpoczywał nieznajomy, który w tym czasie zdążył już przymknąć oczy, przez co mógł nie zauważyć przybycia dziewczyn.
- Witaj, przystojniaku w naszym wspaniałym burdelu. Po cóż bawić się samemu? - usiadła koło niego, objęła go ramieniem i dała znak niewolnicy, by zrobiła to samo po drugiej stronie mężczyzny.
- Ta oto kurwa, Horra - wskazała na brunetkę - umili ci czas przy winie oraz...w nieco bardziej prywatnym miejscu.

Przymknął dosłownie na parę chwil swoje oczy, ale to wystarczyło, aby ktoś się koło niego znalazł. Usłyszał nagle żeński głos, przez co szybko spojrzał kto stanął przed nim jak się szybko okazało dwie kobiety. Jedna z samą przepaską biodrową, brunetka, ale całkiem ładna i druga, która go bardziej zaciekawiła ubrana w czerwoną prześwitującą suknię, która na dobrą miarę nic nie skrywała, no i srebrzyste włosy, srebrzyste, już nauczył się, że nie są to białe włosy przez co został parę razy upomniany. Ale co zaciekawiło go to to, że jej obroża różniła się od obróż innych dziewcząt, była złota, a nie jak prawie każdej tutaj z jakiegoś rodzaju skóry. Momentalnie zlustrował od stóp do głowy obie, nie ukrywając, że zatrzymuje dłużej swój wzrok na kobiecych atrybutach. Ale widoczniej dłużej spojrzał na srebrzystowłosą.
- Parę łyków i miałem się brać za wybór - odpowiedział z uśmieszkiem, kiedy obie się koło niego przysiadły. Ramiona miał już zawieszone szeroko na oparciu sofy przez co tak na prawdę kobiety same się opatuliły jego rękoma. Obejrzał się w prawo na brunetkę gdy druga przedstawiła mu ją. Uśmiechnął się ponownie, ale wrócił wzrokiem na srebrnowłosą.
- Hmm... Szczerze powiedziawszy wolałbym twoje towarzystwo - powiedział do niej. - Pod względem fizycznym oraz twojego charakteru - w tym momencie przesunął palcem po jej złotej obroży, co mogła od razu uznać, że dosyć szybko zwrócił uwagę na tą różnicę w porównaniu do innych kobiet.
- Jesteś kimś ważniejszym, bardzo mnie zaciekawiłaś... - tym razem powiedział to w Valyriańskim. Może nie aż tak płynnie, wolniej, ale jednak interesowało go jak zareaguje na znajomość jej ojczystego języka. Podniósł prawą ręką kielich z winem, upił z niego, po czym przybliżył go w kierunku srebrnowłosej.

Mężczyzna od samego początku wydawał się zainteresowany dziewczynami, a może bardziej ich kształtami. Aerea nie utrudniała mu podziwiania jej ciała przez pół-przeźroczystą suknię, wręcz starała się eksponować co lepsze kawałki. Nie miała zamiaru z nim spędzać czasu, lecz wrodzona próżność nie pozwoliła jej odpuścić okazji do takiego pochwalenia się ciałem. Widocznie jednak przedobrzyła, gdyż mężczyzna nie był zainteresowany  prawdziwą kurwą, a własnie nią. Pochlebiało jej to, lecz z drugiej strony...a właściwie to czemu nie? Mogła przez moment poudawać niewolnicę, jakaś miła odskocznia od pilnowania burdelu. I do tego klient mówi w cywilizowanym języku!
- Zgadłeś, od razu widać, żeś niegłupi. - odpowiedziała w valyriańskim. - Jestem niewolnicą, która pilnuje i zarządza tym burdelem pod nieobecność właścicielki, Aerei Artigar. Do moich obowiązków nie należy zabawianie gości.
Przyjęła kielich i upiła z niego kilka łyków. Kochała wino, lecz w burdelu starła się pić z umiarem, by potem goście nie byli świadkami, jak właścicielka mówi "ale się najebałam" na środku holu.
- Dlatego właśnie proponuję ci naszą słodką Horrę. Widzę, że umiesz posługiwać się naszym językiem, więc tym bardziej nie pożałujesz. Zna wiele legend i baśni z naszego kontynentu, może ci o nich opowiedzieć...na osobności.

Dostrzegł, że bardziej eksponuje swoje ciało co całkowicie mu nie przeszkadzało tylko dał mu jeszcze większe zadowolenie. Był bardzo zainteresowany nią, a po jej słowach jego ciekawość wzrosła kilkukrotnie. Niewolnica, która zarządza pod nieobecność właścicielki, typowy zabieg, ale niestety jego zainteresowanie teraz było zbyt wielkie, aby jako tak nie kontynuować rozmowy dalej.
- Aereia Artigar... Kojarzę i nazwisko i imię. Słyszałem o jej urodzie oraz tym jak sprawnie zarządza swoją siecią domów przyjemności, może będę miał okazje kiedyś poznać - uśmiechnął się. - Rozumiem, ale chyba mógłbym liczyć na ugoszczenie mnie rozmową. Lubię wymieniać się doświadczeniami i ciekawymi spostrzeżeniami z inteligentnymi osobami... Zwłaszcza kobietami - sunął dalej palcem po jej złotej obroży, zaś drugą ręką bawił się kosmykiem włosów drugiej kobiety.
- Może jeszcze nie perfekcyjnie, ale szybko się uczę waszej mowy. - odpowiedział z uśmieszkiem. - Jak masz na imię? - spytał srebrnowłosą, wypijając nieco wina z kielicha, które wcześniej jej podał. Zwrócił swój wzrok na brunetkę, nie była brzydka to musiał przyznać na pewno, ale jakoś miał większe zainteresowanie do srebrnowłosej, o wiele bardziej go ciekawiła od niej, może dlatego, że się wyróżniała. Przyjrzał się dziewczynie po jego prawej stronie, była inna od srebrnowłosej, różniła się nieco, przebywał i widział już sporo osób w Pentos z różnych regionów. Jego nauczyciele przekazali mu sporo tego co wiedział, uwielbiał słuchać o Essos jak był małym chłopcem. Z największą uwagą słuchał właśnie tych opowieści.
- Nie jesteś stąd... - rzekł w stronę brunetki chociaż kątem oka spoglądał na srebrnowłosą. Popatrzył przed siebie, nieco zmrużył oczy, próbując sobie przypomnieć jak najwięcej. - Północny-wschód Qohor, Norvos, może jeszcze dalej, tak mi się wydaje... - powiedział, biorąc parę łyków wina.

Nie sądziła, że przybysz ją zna. A właściwie kojarzy imię i nazwisko. To jej pochlebiło, że nawet ludzie spoza Pentos już ją znają. Uśmiechnęła się, a żeby ukryć, że chodziło własnie o tę sprawę, udała, że po prostu uśmiecha się do niego, co właściwie nie było też kłamstwem. Mężczyzna był uprzejmy i od razu go polubiła.
- Cóż...mogę chwilę z tobą zostać. Lubię rozmawiać z przybyszami z odległych krain. Niestety nie za dużo zwiedzam, a chciałabym wiedzieć jak wygląda świat poza tym miastem. - wyciągnęła nogę i położyła mu ją na kolanach. - Pani nazwała mnie Daelia, takie więc imię noszę i tak mnie zwą.
Gdy tylko mężczyzna zwrócił się do jej towarzyszki poczuła się trochę zazdrosna. Z jednej strony tego właśnie chciała: by wydał swoje pieniądze na tę brunetkę, a z drugiej strony poczuła się tak, jakby odebrano jej zabawkę. Do tej pory wykazywał większe zainteresowanie valyrianką, więc...powinien dalej być taki zainteresowany i płakać, kiedy mu odmówi. Aerea położyła więc dłoń blisko jego krocza, niby to przypadkiem.
W tym czasie Horra ucieszona, że mężczyzna nie dość, że zna valyriański, ale jeszcze poznał skąd pochodzi, zatrzebiotała:
- Ależ tak, znakomicie zgadłeś! Pochodzę spod Norvos. - przybliżyła się do jego twarzy. - Chciałbyś posmakować kobiety z tych stron? - jej dłoń powędrowała na jego klatkę piersiową.

Ten uśmiech, który zobaczył to było coś co pchnęło chyba rozmowę na dobre tory, co ciekawe niby nie należało do jej obowiązków zabawianie gości tylko pilnowanie burdelu, ale jednak chciała mu poświęcić swój czas i z tego co widział już się całkiem nieźle rozsiadła przy nim kładąc mu nogę na kolanach. Uśmiechnął się momentalnie kiedy mu się przedstawiła. Wtedy jak się zwrócił do brunetki nagle poczuł coś nieoczekiwanego, dotyk, właściwie srebrnowłosa położyła mu dłoń na udzie blisko jego krocza. To było dosyć interesujące, jakby wzbudził w niej zainteresowanie swoją osobą. Zaciekawiło go to, obrócił się w jej stronę.
- Ciesze się - powiedział z delikatnym uśmiechem. - Daelia, ładnie, podoba mi się - skwitował to gdy mu się przedstawiła. - Hmm... To może zacznę od siebie. Aeron Drumm, syn lorda ze Starej Wyk, wyspy świętej w naszej tradycji. Żyjemy na Żelaznych Wyspach - położył swoją rękę na boku Daelii i począł nią delikatnie jeździć, z wyczuciem. Oczywiście nie był w żaden sposób nachalny, jeżeli tego nie chciała to po prostu położył rękę na oparciu za nią. - Nazywają nas Żelaznymi Ludźmi zwłaszcza tam gdzie się pojawiamy - wpatrywał teraz się swoimi błękitnymi ślepiami w jej fiołkowe oczy. - Mówią o nas, że jesteśmy zaciekłymi, twardymi, nieugiętym nie tylko w boju... - mówił powoli, wyraźnie, może z delikatną melodyjnością w głosie. - ...ale także w ło... - momentalnie przerwał czując jak brunetka się do niego zwraca. Wyraźnie ucieszona, z tego, że mówił w języku, którym rozumiała oraz z tego powodu, że wiedział skąd ona pochodzi. Obrócił się momentalnie do niej, może i zrobił to teraz specjalnie, nie wiadomo. Jej ręka spoczęła na jego klatce piersiowej. Serce mu biło mocniej, czuł to i to wyraźnie i stawał się coraz bardziej podniecony. Jakby nagle rywalizowały o niego? Nie był pewien. Uśmiechnął gdy ta zatrzebiotała.
- Bardzo możliwe. Najlepszym początkiem do gry wstępnej jest rozmowa... - spojrzał kątem oka na srebrnowłosą, ale teraz i brunetkę objął swoją ręką. - Słyszałem, że w Norvos są bardzo przyjemne - spojrzał na nią bardziej. - Krajobrazy...

A więc miała przed sobą westeroskiego szlachcica. No, to nie byle kto. Chociaż oczywiście jak na tamte standardy, bo mimo wszystko to wciąż westeroski barbarzyńca. Uważnie słuchała co miał do powiedzenia, była wręcz zasłuchana. Coraz bardziej się do niego przytulała. Oczywiście sprawiało jej wielką przyjemność to, co robił z jej bokiem, i dawała to po sobie poznać uwodzicielskim uśmiechem. Niestety niewolnica przerwała opowiadanie Aerona w najciekawszym momencie. Wybiło ją to z rytmu słuchania o dalekich lądach.
Niewolnica za to w przeciwieństwie do Aerei była zachwycona.
- O tak, bardzo przyjemne. Wspaniałe tajemnicze lasy, cudowne miasto. Ale nade wszystko wspaniałe kobiety, do których się zaliczam. Moje widoki są za to najcudowniejsze z tego wszystkiego. - przechwalała się. Aerea wiedziała, że musi jakoś zwrócić na siebie uwagę.
- Lordzie Aeronie, niestety będę musiała wracać do swoich obowiązków niedługo. Chciałabym, abyś na pożegnanie zdradził mi jakiś sekret, to wtedy ja zdradzę pewien sekret. - jej dłoń zbliżyła się bardziej do jego krocza.

Dostrzegł to - Daelina była żywo nim zainteresowana, tak wyglądała, słuchała jego opowieści o swoim pochodzeniu, o jego ludzie co było dla niego pewną radością, że ktoś może być tak zainteresowany. Z każdą chwilą widział, że coraz bardziej lgnęła do jego ciała, kiedy ten cały czas delikatnie masował jej bok. Widział, że powoli rozpływa się na nim dodatkowo ten uśmiech kiedy patrzył jej w oczy, było coraz ciekawiej z jej strony. Ale wtedy Horra, odezwała się, za nim obrócił głowę w jej stronę, zobaczył tylko jak srebrnowłosa została momentalnie jakby oderwana z tego transu. Zwrócił głowę do brunetki gdy ta mu odpowiedziała mu nieco na jego pytanie.
- W takim razie będę musiał się tam kiedyś wybrać - skwitował z uśmieszkiem Końcówka jej odpowiedzi była bardzo otwartą grą. - Najcudowniejsze z TEGO wszystkiego? Co dokładnie? - pytanie było bardzo prowokacyjne, jakby przekierowujące na tą sytuacje w jakiej się znajdywali. Był ciekaw reakcji obu stron.
Wtem srebrnowłosa się odezwał i nawet nie wiedziała jak już pierwszymi dwoma wyrazami pochłeptała jego ego. W tej sekundzie poczuł się tak wyśmienicie i przyjemnie, jakby zdobył Casterly Rock z dwudziestoma ludźmi. Kolejne słowa jednak nie były już tak dobre, ale nie miał zamiaru pozwolić jej odejść. Ostatnie zdanie bardzo go zaintrygowało i bardziej go nakręcały. Sekret za sekret, nie posiadał jakiś specjalnych sekretów, ale może...
- Sekret? - uśmiechnął się do niej. Momentalnie jego dłoń z jej boku powędrowała niżej na wewnętrzną stronę jej lewego uda i delikatnie przejeżdżając po nim, co chwilę oddalała się i przybliżała do jej kroku. Nachylił się do jej ucha.
- Do czternastego roku życia bałem się otwartego morza, nie było to mile widziane dla ludzi morza jakimi jesteśmy... - wypowiedział szeptem, ale nie odszedł od jej ucha. - Niedługo, czyli mamy jeszcze czas... Twoja kolej... - szepnął po chwili, jednocześnie delikatnie przegryzł płatek jej ucha, a jego ręka była bliżej jej krocza niż wcześniej i nie cofała się, a wręcz przeciwnie...

Horra widziała, że zdobyła jego uwagę. I on postanowił zagrać w otwarte karty.
- Co dokładnie? - powtórzyła za nim. Nieoczekiwanie niezauważalnym gestem strąciła nogę Aerei z nóg Aerona i sama na nich usiadła okrakiem tak, że jej piersi przesłoniły mu cały boży widok. - To. To najcudowniejsze, co kiedykolwiek zobaczysz. I czego dotkniesz. - wzięła piersi w swoje dłonie i zaczęła się nimi bawić.
Była przekonana, że jej właścicielka jest zadowolona z jej pracy. W końcu robiła to co do niej należało - kusić klientów i naciągać na złoto. A jednak Aerea nie była zbyt zachwycona. Oczywiście nie była na nią zła, a wręcz musiała przyznać, że dziewczę po ostatniej reprymendzie zaczęło się spisywać całkiem nieźle. Po prostu nie spodziewała się, że ten przybysz, inny niż wszyscy do tej pory, tak zawładnie jej myślą. Był bardzo przystojny, zadbany i do tego pochodził z dzikiego, egzotycznego kraju. Całe szczęście poszedł jednak na układ z nią i z uwagą wysłuchała jego sekretu. W tym czasie przechodziło ją mrowienie po wewnętrznej stronie uda, po której Aeron przejeżdżał ręką. Było to bardzo przyjemne choć nieoryginalne. Dopiero po jego słowach ręka zawędrowała dużo dalej i nie wyglądała, jakby miała się cofnąć. Jeszcze trochę, a dotknie...Jęknęła.
- Tak moja. - wyszeptała drżącym głosem. - Moja pani ma całe ostatnie piętro tylko dla siebie. To właśnie tam będę teraz iść przejrzeć papiery. A mojej pani dziś nie będzie tutaj. - stęknęła.

Wszystko się zmieniało z sekundy na sekundę. Po prostu teraz był w stu procentach pewien, one rywalizowały o niego, tego się nie spodziewał, aczkolwiek bardzo mu to odpowiadało. Momentalnie Horra chciała przejąć inicjatywę. Strąciwszy nogę srebrnowłosej z jego kolan i usiadła na nim prezentując się przed nim w całej swojej okazałości. Aeronowi ten widok na pewno nie przeszkadzał, w żaden sposób.
Z drugiej strony widział pewne niezadowolenie Daelin z tego powodu. Najwyraźniej nie było jej w smak to, że ktoś próbuje odebrać faceta. O wiele bardziej podobała mu się srebrnowłosa, ta która nie miała zabawiać gości. Niedostępny owoc o wiele bardziej kusił, niźli coś co można dostać po prostu i to na niej mu zależało bardziej. Wyszeptał jej na ucho swój sekret, odpowiednio do tego ruszając dłonią. Oddalił nieco głowę od jego ucha, gdy tylko usłyszał jej jęknięcie wiedział już jedno, była jego. Uśmiechnął się do niej i przychylił nieco głowę do niej, aby teraz ona odwdzięczyła się jemu. Po chwili ten drżący głos, który usłyszał, o tak, to bardzo chciał usłyszeć. Ten łamiący się głos spowodowany jego osobą, mimowolnie uśmiechnął się szerzej do niej słysząc kolejne słowa, propozycję, o którą właściwie tak zabiegał. Przejechał dłonią między jej nogami i ostatecznie usadowił na jej brzuchu. Momentalnie druga kobieta przestała dla niego istnieć, teraz było tylko jedno.
- Weź moją dłoń i ładnie mnie poprowadź - wyszeptał jej na ucho, rozluźnił się nieco i z uśmieszkiem się jej przyglądał, chociaż w oczach miał widoczne pożądanie.

Horra widziała, że przegrała pojedynek ze swoją właścicielką o klienta. Nie miała prawa się denerwować, chociaż było jej przykro. Przestała wypinać klatkę piersiową i powoli zeszła z Żelaznego. Na pożegnanie wysunęła lubieżnie język i rzuciła przeciągłe spojrzenie w kierunku Daelii. Po tym odeszła w głąb holu szukając nowego, potencjalnego klienta.
Aerea ujęła dłoń Aerona i wstała. Lekko pociągnęła go i poprowadziła przez środek holu i weszła na schody. Mijali roznegliżowane kobiety, rozpalonych gości, ochroniarzy, kolejne drzwi, zza których słychać było różne, lecz jednoznaczne dźwięki.
Przestronne schody wykonane były z ciemnego drewna a dla komfortu gości zdobił je czerwony, puszysty dywan. Z praktycznych względów na każdym z pięter schody skierowane były w przeciwną stronę do strony na piętrze przeciwnym. Aeron mógł naliczyć aż dwa piętra użytkowe oraz trzecie, które było wyłączone ze strefy burdelu. Było pilnowane przez jednego strażnika w srebrnym płaszczu. To właśnie tam się skierowali. Aerea dyskretnie dała znak mężczyźnie przed drzwiami. Ten otworzył drzwi i nie przywitał się z nią jak ze swoją panią, tylko milcząco wpuścił ich do środka.
I to piętro tworzyło krużganek z licznymi drzwiami.
- W tych pokojach czasami śpią niewolnice. Nas interesują jednak te drzwi. - wskazała na największe, dwuskrzydłe, zdobione w płaskorzeźby przedstawiające gołe kobiety, syreny oraz roślinność. Przed tymi drzwiami stało już dwóch strażników, lecz i ci po dyskretnym znaku, milcząco wpuścili parę do środka.
Wnętrze było bogato wyposażone. Stało tu parę zdobionych sof z mnóstwem poduszek, trzy fotele, okrągłe stoliki, biurko z dokumentami oraz parę innych drobiazgów świadczących o zamożności właścicielki. Ściany zaś były ślicznie pomalowane w złoto-niebiesko-czerwone wzorki.
- To tutaj. - odwróciła się do niego przodem, gdy drzwi się za nimi zamknęły. Przegryzła wargę.

18+

No cóż brunetka zobaczyła, że przegrała tą rywalizacje z Daelin. Przestała eksponować swoje atrybuty i tylko zeszła z Aerona. Pokazała mu tylko język na pożegnanie, ten w odpowiedzi tylko mrugnął do niej, zaś zaciekawiło go to długie spojrzenie na srebrnowłosą. Po chwili zniknęła Żelaznemu z oczu.
Wtedy pozostała kobieta wzięła go za dłoń i podciągnęła delikatnie dając mu znak, aby wstał. Przeszli hol i wkroczyli na schody zrobione z mocnego drewna. Co chwile tylko mijali nagie kobiety, napalonych facetów i smutnych ochroniarzy, że nie mogą sobie po korzystać. Zza niemalże każdych było słychać tylko różne odgłosy, ale jednak wiadomo było na co wskazywały.
Przechodzili przez kolejne schody i piętra, Drumm spokojnie naliczył ich jako dwa użytkowe i to ostatnie piętro, które miało być tylko dla właścicielki burdelu. Wejście właśnie na tą kondygnacje było pilnowane przez strażnika, ale Daelina po prostu szła do przodu prowadząc Aerona dalej, a strażnik się po prostu odsunął.
- Mhm... - mruknął w odpowiedzi na to co powiedziała. Zerknął na ten szereg pokoi, a jego wzrok ostatecznie zatrzymał się na tych ostatnich podwójnych drzwiach. Zdobionych wrót niemalże chciało się powiedzieć. Wzory, który przedstawiały nagi kobiety, roślinność i syreny... Spodobały mu się te ostatnie symbole, przypominając o komnatach Utopionego w głębinach mórz. Standardowo po obu stronach stali strażnicy, ale i teraz milcząco wpuścili ich do środka. To już bardziej zaintrygowało mężczyznę, jak jeszcze na piętro rozumiał, ale teraz zwłaszcza, że Daelin zmierzała tutaj prowadząc za rękę Aerona, przepuścili, zaciekawiło to go wyraźnie.
Wkroczył do środka i musiał przyznać, że to było miejsce kogoś zamożnego. Sofy z masą poduszek, fotele, okrągłe stoliki, biurko z masą dokumentacji i ściany pomalowane na różne kolory. Z oglądania pokoju wyrwał go głos srebrnowłosej. Momentalnie obrócił się ku niej i zobaczył ten obraz, który chciał widzieć od początku, pożądliwości wobec niego.
Od razu pchnął ją w stronę ściany obok drzwi, blokując jej rękami przejścia na bok. - Nawet nie wiesz jak ciężko się utrzymać w ryzach przy tobie - powiedział z uśmieszkiem. - No ale... - w tym momencie swoimi dłońmi zaczesał za uszy parę niesfornych kosmyków, które upadły jej na twarz. - Nie skończyłem ci opowiadać do końca... - skierował swój wzrok prosto na jej oczy. - Mówią o nas, że jesteśmy zaciekłymi, twardymi, nieugiętym nie tylko w boju, ale także... - powtórzył niemal to samo co kilkanaście chwil wcześniej na dole, ale z każdym słowem przybliżał swoją twarz do jej twarzy. - ...w łożu - wraz z ostatnim wyrazem zbliżył się na tyle, że zaczął ją namiętnie całować. Jedna ręka momentalnie zsunęła się po jej plecach łapiąc za jej tyłek.
- Mam nadzieję, że właścicielka nie złoży niespodziewanej wizyty - oderwał się od jej usta na chwilę ciężko mówiąc, aby nabrać oddechu. Powrócił za chwilę ustami do jej ust, cały czas sunąc dłońmi po jej ciele bez ograniczeń. Po paru minutach delikatnie odszedł od niej, na krok dwa.
- Cholernie tutaj gorąco - zrzucił z siebie swoją koszulę ukazując swoją górną część ciała w pełnej okazałości. Od razu co mogło się rzucić to masa kolejnych tatuaży na jego ciele, ręce niemalże całe były nimi pokryte, a także prawy bok. Przedstawiały różne runy, a także legendarne stworzenie morskie, wszystko co miało powiązanie z tradycją Żelaznych Wysp. Ale to co na pewno zainteresowało Daelin to, że jest dobrze zbudowany, wszędzie były widoczne wyraźne zarysy mięśni, czy to na rękach, klatce piersiowej czy na brzuchu. Wszystkiego dopełniały blizny, niezbyt wiele, ale widoczne.
Momentalnie ponownie do niej dopadł całując ją dalej, ale tym razem złapał ją za nadgarstki i przywarł jej rękoma do ściany, tak by poczuła się "bezbronna", chociaż chwyt nie był aż tak mocny, aby nie było jej niekomfortowo. Przeszedł po chwili całować ją po szyi, ale mogła po paru chwilach poczuć, że skupił się mocniej na jednym miejscu robiąc jej malinkę. Ponownie na nią spojrzał.
- Tak mała pamiątka ode mnie na parę dni - uśmiechnął się.