Samotnia

Nastał siódmy dzień dziewiątego księżyca i oznaczało to wypływanie na przygodę. Zatem trzeba było ogarnąć jeszcze podstawowe sprawy, a wśród nich było wypisanie poleceń dla zarządcy do zrealizowania w czasie jego nieobecności. Przede wszystkim uczynił swą żonę kasztelanem na czas swej nieobecności, co powiedział jej osobiście. Miał nadzieję, że w ten sposób zbudują w pewnym stopniu zaufanie w ich związku.

Powoli i zataczając się lekko lord Sebastion Grafton wkroczył do swojej samotni. Jakby tak dłużej pomyśleć, co czasem nad kuflem mu się zdarzało, to on i jego miasto byli w dosyć nieciekawej sytuacji. Mało tego, gdy Sebastion był zbyt pijany na pamiętanie tego, Wilki Zimy całkiem opuściły miasto. Ponoć ich dowódca Leman z Russ był oburzony brakiem robienia czegokolwiek Zatem rozsądny lord zrobiłby coś, żeby temu zaradzić. Tedy zasiadł w samotni i wezwał do siebie zarządcę, dla którego miał rozkazy. Pierw niech wyśle do stoczni rozkaz, by wybudowano najpierw dziesięć galer wojennych, a potem dwadzieścia kog. Niech też zarządca i jego podwładni dokonają inwentaryzacji ogólnie mówiąc wojska. Grafton chciał wiedzieć ilu ma teraz najemników, ile uzbrojenia dla prostaczków i ilu są w stanie uzbroić jego rycerze na włościach. Do tego zarządca miał za zadanie zorientować się u rzemieślników na mieście w ile dni byliby w stanie zmontować balistę, katapultę i skorpion lub cokolwiek innego, co zmieściłoby się na murach i mogłoby ostrzeliwać wroga przed nimi. Do tego nakazał zarządcy zorganizować ludzi do szukania kupców. Ci ludzie mieliby się zabrać statkami należącymi do kompanii w czasie ich normalnych kursów do danych miejsc, a mieli udać się do Braavos, Pentos, Duskendale, Białego Portu i Starego Miasta. Tam mieliby szukać kupców chcących dołączyć do kompanii, ale takich lepszych. Na sam koniec miał rozesłać ludzi po Gulltown i okolicach oraz wymienionych wcześniej wcześniej miast. By zbierali najemników i rycerzy. Ci chętni z odległych miast mogli się zabrać statkami kompanii na koszt lorda. Każdy z ludzi miał dostać po pięć setek sztuk złota na opłacenie pierwszego żołdu najętych ludzi.
Następnie wezwał do siebie najstarszego kuzyna, a samemu w międzyczasie napisał listy z podziękowaniami do wszystkich przyjaciół, którzy przysłali mu dary. Gdy przybył kuzyn, Sebastion jasno postawił przed nim kufel piwa i zadanie. Jego rolą było wsiąść na galerę z trzydziestoma zbrojnymi i pięcioma rycerzami domowymi w charakterze obstawy. Następnie miał on popłynąć do Myr i dorwać się do rzemieślników odpowiedzialnych za produkcję tych słynnych kusz myryjskich. Sebastion od kuzyna wymagał, by albo przypłynął z powrotem wraz z przedstawicielem rzemieślników celem wynegocjowania kontraktu z lordem Graftonem, albo sam wynegocjował kontakt na miejscu i wrócił po pieniądze. Dał mu też pięć setek sztuk złota, żeby chłopak mógł się wyszaleć w Myr. Rzecz jasna rycerze byli mu potrzebni do jasnego pokazywania wszystkim na miejscu jaki jest ważny. Do tego kuzyn dostał drugie pięć setek złota na znalezienie jakichś egzotycznych trucizn w tajemnicy.
Potem przyszła kolej na stryja. Stryj miał proste zadanie. Miał on popłynąć do Białego Portu z listami od Sebastiona. Jeden list był zaadresowany do jego dobrego ojca, a drugi do króla Starka, więc stryj musiałby poprosić lorda Manderly o skorzystanie z kruczarni. Do tego stryj dostanie tysiąc złotych monet na zakupienie darów dla dobrego ojca Sebastiona. Najlepiej jakby były to głównie beczki wina oraz biżuteria dla lorda i jego żony.
Kolejno wezwał do siebie swego brata, ser Lamberta. Jemu zlecił wziąć ze sobą kilku ludzi i rozprawić się z tym ser Patem zwanym Rozbuchanym Młotem, który to podobno bardzo mu bruździł. Kurwa, wszystko inne zrozumiem, ale zdrajca?! Chamstwo! - sam w myślach nakręcał się Seba. Lambert mógł go załatwić jak chciał, choćby i honorowym pojedynkiem, jeśli coś tak głupiego przyszłoby mu do głowy.
Na sam koniec wysłał rycerza domowego, by zawiadomił księcia Durwalda, iż chciałby z nim pomówić w ogrodach.

Ohohoho, niektóre sprawy dało się załatwić szybko, co Sebastion przyjął z zadowoleniem. Na sam początek zatwierdził budowę wszystkich statków jakie zlecił zrobić. Jeszcze raz dla pewności zerknął na kosztorys tego przedsięwzięcia... Kurde faja, w sumie nawet tanio mi to wychodzi. Tylko jedna czwarta skarbca za taką jebutną flotę - pomyślał sobie i wypił kolejny kufel piwa. No, to te sprawy były załatwione i pewnie nie będzie trzeba do nich wracać, dopóki za kilka księżyców nie przybędą znalezieni kupcy. Teraz mógł się zająć machinami oblężniczymi, których ceny i czas budowy również były satysfakcjonujące. Jakby mie mieli oblec, to niechybnie trza je postawić na murach. Skorpiony to tak normalnie, a katapulty wpierdolić na wieżę - pomyślał sobie na ten temat po czym zlecił zawiadomienie rzemieślników, że chce od nich trzydzieści skorpionów i dziesięć katapult, które ustawiłby na murach miejskich i przylegających doń wieżach. Następnie zlecił zarządcy wypłacenie im należności z góry i wypił kufel piwa, bo poczuł się spragniony odrobinę. Robota została skończona, można było iść na spotkanie z Durwaldem.