Pogranicze z Dorzeczem

Harrold siedział przy swoim biurku polowym. Rozłożenie obozu poszło dość sprawnie. Pozostało czekać na list Blackwooda... lub zastanowić się, co, jeśli żadna odpowiedź nie przyjdzie

17 kwietnia

Kolejny dzień... i nic. Arryn był coraz bardziej nerwowy. Kapitan Synów Wojownika zapewne też się niecierpliwił. Z nudów król nawet chwycił za miecz, by poćwiczyć, pierwszy raz od lat.
Sokół nienawidził bezczynności. Zastanawiał się, czy jechać do domu i narazić się na gniew Wielkiego Septona, czy zaryzykować i wjechać w sam środek wojny.
-Wasza Miłość...- wszedł sługa z czymś w dłoni
-Tak?- zapytał Arryn
-Przybył posł...

Nie dając biedakowi skończyć, Harrold zerwał się zza biurka i wyrwał list, niemal tym samym ruchem dłoni odprawiając go.
Momentalnie rozerwał czarną pieczęć.
Całe napięcie od razu zeszło z króla. Harrold głęboko odetchnął.
Mogli ruszać.

Natychmiast kazał posłać po kapitana Synów Wojownika, by podzielić się radosną wiadomością. Następnego dnia mieli wyjechać ku Raventree.