Długie Jezioro

Długie Jezioro znajdowało się na pograniczu domen Starków i Boltonów. Niedawno nad jego wodami obozowały armie Winterfell maszerujące przeciwko Dzikim, a w jego okolicach odbywały się potyczki pomiędzy mieszkańcami Północy a maruderami z hordy Skagira. Nad jego brzegami, będącymi pewnym źródłem wody i ryb, znalazło się też wiele obozów założonych przez uchodźców, którzy zbiegli z ziem Umberów oraz Boltonów. Część z nich podejmowała się podróży ku swoim zniszczonym domostwom. Inni wciąż pozostawali nad spokojnymi wodami, niepewni tego czy podróż powrotną w ogóle odbędą.

Pośród tych ludzi pojawił się wędrowiec u którego boku wędrował duży, czarny wilk. Biegły był w sztuce leczenia i mądry ponad swoje lata, tak więc służył uchodźcom pomocą za strawę i miejsce przy ogniu. Mężczyzna ten zwał się Theobald i, jak się okazało, do niedawna terminował u nikogo innego, jak u Starej Kobiety. Sławnej, owianej tajemnicą wiedźmy żyjącej w gęstwinie Wilczego Lasu. Podobnie jak jego mentorka, Theobald nie zaprzysięgał swojej lojalności żadnemu z królów czy lordów, zamiast tego odpowiadając jedynie przed wyższymi siłami. Obecnie pomagał pokrzywdzonym przez bestialski najazd Dzikich. Później? Kto wie? Może odda się pracy społecznej i będzie, ot, chociażby, sadził, no, marchew...