Arena Lys

**Leonard Redfort** Pią Sty 15, 2021 11:41 pm

Po spotkaniu z panem Geroldem Leonard uznał, że po tak długim czasie treningów i nauki potrzebuje w końcu trochę rozrywki. Gdzie ją znaleźć, jeżeli nie na arenie, gdzie ludzie stają ze sobą do walki dla zdobycia chwały i złota. I choć to drugie mało interesowało Redforta, tak te pierwsze, już jak najbardziej. Usiadłszy na trybunach, zaczął przyglądać toczącym się tam starciom i choć bardzo go ekscytowały walki na śmierć i życie, to rzadko się zdarzało, że Leo tracił rozsądek dla czegoś takiego. Miał przed sobą duże cele i musiał je zrealizować, nie mógł pozwolić, żeby zostać poważnie ranionym na arenie z jakimiś gladiatorami.
Mając to na uwadze, Redfort postanowił przejść się do Mistrza Areny i zaproponować mu widowisko rodem z rycerskiego kontynentu Westeros. Miał zamiar w kontrolowanych warunkach, zetrzeć się szarżą kilka razy ze swoim oponentem, a następnie wejść w zwarcie. Chciał zaprezentować widzom, jak wyglądają turnieje na zachodzie. Jeśli mistrz gier i zabaw przystał na jego propozycję, Leonard uzbroił się od stóp po czubek głowy w swoją zbroję, a także założył tarczę i wziął kopię w rękę, za pasem trzymał zaś swój miecz i morgensztern, na ewentualność walki z mocniej opancerzonym przeciwnikiem. Leo oczekiwał, że jego przeciwnik nie będzie byle płotką, liczył raczej na kogoś wymagającego.
Jeśli zaś mistrz się nie zgodził, Leonard postarał się o uczestnictwo w jakichś innych walkach na arenie, musiał rozładować trochę emocji, nawet jeśli oznaczało to, że miałby walczyć z kimś na poważnie. Wówczas jednak nie planował grać czysto; stawał plecami za słońcem, czy też próbował świecić swymi blachami w oczy przeciwnika. W końcu jak to kiedyś ujął - Honor jest zbytecznym luksusem.
Jeżeli można było walki obstawiać, kazał postawić sto złotych monet z jego dobytku na niego, pieniądz winien się w końcu rozmnażać, czyż nie?

**Czeladnik Gry** Sob Sty 16, 2021 5:26 am

22/10/10 PZ - wieczór

Najpopularniejszymi walkami na arenie były starcia bez opancerzenia - z uzbrojonymi oponentami lub też toczone przeciwko groźnym, najlepiej egzotycznym, bestiom. Boje toczone w pancerzach też miały swoich entuzjastów, ale zazwyczaj przyciągały mniejsze zainteresowanie. To zrozumiałe, lało się przecież mniej krwi... Tak czy siak, osoba zajmująca się organizacją walk stwierdziła, że ten jego pomysł to jest jakieś barbarzyńskie dziwactwo, ale... To zawsze coś i może się sprzeda. Także zorganizują mu to na jutro a walczył będzie tuż przed zamknięciem aren, żeby nie zajmować poważniejszym, i przyciągającym uwagę, gladiatorom terminów.

Spotkali się nazajutrz, wieczorem. Jego oponentem był całkiem postawny człek o srebrnych włosach, który o dziwo, też znalazł sobie jakąś kopię a przynajmniej coś, co na nią wyglądało. Gdy dany im został znak, wyszli na ubitą ziemię, która dziś pochłonęła wiele krwi. Powitały ich pustoszejące trybuny i resztki widzów, którzy nie byli nastawieni specjalnie entuzjastycznie.
Walka się zaczęła i najechali ku sobie. Leonard wziął na tarczę i skutecznie zbił grot przeciwnika, sam zaś zasadził naprawdę silne, choć niekoniecznie czyste - przez co ma się rozumieć pewne walory techniczne a nie uczciwość - trafienie w napierśnik. Grot uderzył trochę u dołu i po boku, blisko miejsca, gdzie napierśnik łączył się z naplecznikiem. Blachy musiały być tam cieńsze a może po prostu gorzej wykonane - tak czy siak, przebił się. Kopia trzasnęła i pękła, jak to kopia. Przeciwnik zaś znalazł się na ziemi i to trzeba mu oddać, że nawet pomimo odniesionej rany i siły ciosu, mało brakowało a by się utrzymał.
Z kawałkiem stali i drewna w boku oraz nogami na ziemi nie stanowił już wielkiego wyzwania. Niemniej nie poddał się, dobył miecza i w czasie każdego z natarć Leonarda próbował się mu odgryźć. Finalnie poległ od ciosu kolczastą maczugą w hełm. Leonard zaś... Cóż, nie odniósł żadnych obrażeń. Dobrze wystartował a oponent chyba mało rozsądnie wybrał miecz do walki ze zbroją. Jakby jednak nie było, mieli zwycięzcę, który otrzymał kilka oklasków i sakiewkę z monetami.

Wujas

**Leonard Redfort** Sob Sty 16, 2021 9:11 pm

Choć pomysł nie do końca spodobał się mistrzowi gier, tak, postanowił on zorganizować podobne widowisko na następny wieczór. Leonard trochę żałował, że nie stało się wcześniej, ale nie było co wybrzydzać. Tak też zebrał się z Areny i poszedł przejść się po mieście, żeby ostatecznie skończyć swoją wędrówkę na statku.
Następnego dnia stawił się w pełnym rynsztunku na arenie, to czego się nie spodziewał, to była tak mała frekwencja. Myślał, że "egzotyczne" widowisko zbierze większą liczbę chętnych. No ale nie było co wybrzydzać. Dosiadł swego rumaka i przyjął od pomocnika kopię. Poprawił się w siodle i na dany znak wystartował.
Jego oponent, z pochodzenia Valyrianin, nie mógł się nawet mierzyć z siłą i sprawnością Leonarda, który wbił mu grot kopii w bok i strącił go z konia. Redfort odrzucił resztki swojej kopii na bok i odjechał kawałek dalej, dając czas przeciwnikowi na wstanie z ziemi, a samemu na zawrócenie. Następnie rycerz z Doliny wyciągnął morderczy morgensztern i popędzając swą Burzę, zaszarżował raz kolejny, rozpoczynając krótką zabawę z oponentem. Raz za razem zadawał mu kolejne ciosy, swoje przyjmując na tarczę lub blachy. Gdy gra ta znudziła Redforta, ostatni raz popędził konia i uderzył go prosto w głowę, pozbawiając go tchu.
- Bong. - powiedział pod nosem i zdjął hełm w tryumfie. Po zakończeniu walki zostawało mu tylko odebrać jego należność i zadbać o kilka nowych kopii najlepszej jakości.

*Leo za te 15 ZM chce nakupić kopie+.

Sponsored content

Arena Lys

Arena Lys

Re: Arena Lys

Re: Arena Lys

Re: Arena Lys

Re: Arena Lys