Żmija i słoń

Dzień jak co dzień, czy raczej wieczór jak wieczór w Volantis, a więc gdzieś właśnie toczyło się przyjęcie, dzisiejsze padło akurat na Qoheros, którzy podpisali podobno wybitnie dobry kontakt handlowy, a to przecież trzeba było uczcić i się pochwalić. Laenę akurat sam kontrakt ni ziębił ni parzył, ale okazji do zabawy przegapić nie zamierzała.
Chociaż teoretycznie niezależna niezaprzeczalnie była jednym z najmłodszych gości, co nie przeszkadzało jej doskonale wkręcić się w towarzystwo. Trochę pomagała pozycja, trochę uroda, trochę wygadanie, mieszanka wybuchowa. Mimo wszystko pod ścianami, w odpowiedniej odległości, pilnowała jej dwójka osobistych strażników. Nie, żeby nie wierzyli w ochronę gospodarzy, raczej mieli uważać na wybryki samej Laeny, od jej matki dostali też pozwolenie, by w razie czego zastosować środki poważniejsze niż tylko prośby, o czym jednak Laena nie wiedziała.
Póki co była jednak raczej grzeczna, sączyła dopiero drugi kieliszek wina, obgadywała też pomniejszego możnego, którego ma przyjęciu akurat zabrakło. Wśród morza platynowych i nienaturalnie kolorowych włosów przebijały się te o teoretycznie bardziej normalnych odcieniach, tutaj jednak budzących pewne zainteresowanie. Podobno gospodarze poluzowali nieco restrykcje i niektórzy mogli przeprowadzić znajomych z nieco niższych warstw społecznych czy gości w mieście, co stanowiło swego rodzaju atrakcje.

N sali co jakiś czas pojawiali się przybysze z różnych zakątków świata, faktem jednak było, że Martell wyróżniał się chyba najbardziej spośród nich. Ciemne włosy, ciemniejszy odcień skóry, po jego wejściu gdzieniegdzie rozległy się ciche szepty. Te zresztą rozległy się również w grupie, w której stała Laena, jedna czy dwie kobiety zachichotały cicho po wymienieniu jakiejś uwagi, inny możny jedynie wywrócił oczami. Większość, jak sama Vaelaros, ograniczyła się do szybkiego, acz jednak uważnego spojrzenia, by spróbować przez tych kilka chwil zdobyć jak najwięcej informacji.
Sensacja jednak szybko zajęła się rozmowami z innymi gośćmi, w końcu z  samym gospodarzem, grupka więc straciła zainteresowanie i znalazła kolejne tematy do dyskusji. Byli właśnie w środku utyskiwanie na czym świat stoi z powodu ostatniego podwyższenia cen alkoholi z Westeros z racji jakichś tam niby ataków piratów, kiedy to ich grono powiększyło się o jedną osobę i to nikogo innego, jak obserwowanego wcześniej tajemniczego gościa.
-Można powiedzieć, że nie szczędzimy na nie środków, ale towarzystwo również ma znaczenie - uśmiechnęła się doceniając całkiem zgrabne dołączenie do rozmowy. - Laena Vaelaros - również się przedstawiła, po czym to samo zrobiły towarzyszące jej osoby. - Martell? Brzmi znajomo. Zaraz, zaraz, bez podpowiedzi, zgadnę. To jest... Dorne, zgadza się? Nie sądziłam, że będziemy mieć gości z Westeros.
I w sumie, o ile jej pamięć nie myliła, to nie takie byle pochodzenie z Dorne, ale nawet rodzina... królewska? Nie, oni chyba nie mieli królów. Książęca? Jakoś tak. Chociaż obecnie zdaje się rządziła kobieta, ale w sumie w dalszej ich rodzinie kompletnie się nie orientowała, nie do końca więc wiedziała gdzie w hierarchii ustawić stojącego przed nią mężczyznę. Chwaliło się jednak, że mimo pochodzenia z Westeros zadali sobie trud by nauczyć się Valyriańskiego. Zastanawiała się co też przedstawiciela jednego z tamtejszych wielkich rodów sprowadzało do Volantis, wypytywać jednak na wstępie byłoby nietaktem, trzeba było poczekać parę godzin i parę kielichów wina, by przejść na takie tematy.
-Liczę, że dobrze się u nas bawicie. Nie jestem do końca obeznana z rozrywkami i ucztami w Westeros i jakie tam oferowane są atrakcje.

Martell czuł onieśmielenie, natomiast stali bywalcy zakwalifikowaliby dzisiejsze przyjęcie do średniej klasy, a nawet do dolnego jej przedziału. Nic szczególnie egzotycznego, rozrywki absolutnie przeciętne, ilość gości nie zwalała z nóg. Można by uznać, że mieszkańcy Volantis stali się nazbyt rozpieszczeni, chociaż oni zapewne odparliby, że po prostu wyżej stawiają poprzeczkę, jak i ich poziom góruje nad tym Westeros. W każdym razie, przyjęcie się kręciło, ale bez fajerwerków, samej Laenie to jednak nie przeszkadzało, gdyż z każdego, nawet najnudniejszego wydarzenia, potrafiła wyciągnąć coś dla siebie, tak też było w tym przypadku.
-Przyjemność po naszej stronie. Miałam okazję być kilka razy w Westeros, niestety Dorne jeszcze nie znalazło się dotąd na mojej trasie. Im więcej jednak się o nim dowiaduję tym bardziej jestem przekonana, że brak ten trzeba jak najszybciej nadrobić - uśmiechnęła się do gościa.
W sumie prawdą było, że do Dorne się wybierała, wybierała się do każdego miejsca, gdzie jeszcze jej nie było, a takowych w Westeros robiło się, ku jej satysfakcji, coraz mniej. Nawet jej wspólny był już na przyzwoitym poziomie, chociaż zapewne wciąż na gorszym, niż valyriański ich gościa, wolała więc pozostać przy swoim ojczystym języku.
-Jadło i wino również mamy, widać podstawowe wymagania co do udanego przyjęcia spełniamy - rozległo się kilka chichotów, bo widać bez względu na pochodzenie alkohol był dla niektórych podstawowym wyznacznikiem udanej zabawy. - Seksualności? A to ciekawe, bo podobno to my jesteśmy tacy rozwiąźli - wywróciła oczami na samo wspomnienie kilku niezbyt ciekawych epitetów, jakimi określało się ich w tej kwestii. - Wiara Siedmiu nie brzmi raczej zbyt ciekawie, a na pewno niezbyt wesoło. Nasi bogowie dbają o to, byśmy byli szczęśliwi, nie nakładają nam więc dziwnych ograniczeń - w sumie dziwiło ją, że tak cofająca w rozwoju i unieszczęśliwiająca ideologia zyskała taki posłuch i poparcie. Westerojczycy to jednak dziwni ludzie. - Ależ nie, proszę kontynuować - Laena natychmiast zaprzeczyła, chociaż chyba zdania w tym temacie wśród ich grupy były podzielone, nikt jednak na głos się nie sprzeciwił. - Zawsze ciekawiej jest posłuchać o innych skrawkach świata od ich faktycznych mieszkańców niż czytać z nudnych ksiąg.
Akurat tym zamiłowaniem Laena odstawała nieco od typowej volantijskiej szlachty, uwielbiała jednak zbierać informacje o nowych miejscach, niekoniecznie tych znajdujących się w Essos. I tak jak większość miejscowych uważała Westeros za nieciekawą dziurę, tak ona widziała potencjał i wielką różnorodność. Oczywiście, ciekawych miejsc było tam mało, nie równały się też z tymi w Essos, zawsze jednak można było znaleźć jakąś perełkę. Z tego zamiłowania nauczyła się tamtejszego języka, a na księgi o tej tematyce poświęciła osobną biblioteczkę.

Och, ciężkie to było do przewidzenia i nie powinien się w żaden sposób wstydzić, że na podobny pomysł nie wpadł. Sama Laena uchodziła z racji swych zainteresowań niemal za ekscentryczną, w końcu kto by się interesował takimi barbarzyńcami i ich prostackimi praktykami? Sama Laena w sumie długi czas tak sądziła, póki nie zaczęła tematu nieco bardziej drążyć, wciąż jednak rozumiała, że dla niektórych podobne rzeczy mogły nie być pasjonujące. W końcu część z obecnych tutaj kółeczek wzajemnej adoracji rozprawiała właśnie na takie tematy jak najnowsze typy ożaglowania, nietypowe zbroje, nowo wytyczone szlaki handlowe czy sposoby na rozpoznanie podróbek drogich i egzotycznych typów drewna. Dla niej nudy, inni aż czerwienieli z podekscytowania.
Kazirodztwo, cóż, nie to akurat chodziło jej po głowie. W sumie to, o czym myślała, było kwestią westeroskiej hipokryzji. I tam i u nich były burdele z ich pracownikami, bękarty czy nałożnice i nałożnicy, w Essos jednak się z tym nie ukrywano, w końcu skoro istniało, to było naturalne, a sztuczne skrywanie było jakże kłopotliwe. W Westeros jednak każdy wiedział o co chodzi, każdy wiedział co i gdzie jest, większość osób korzystała, ale wspomnij tylko... a, no i w sumie nie wszyscy, tylko mężczyźni! Jakby kobiety swoich potrzeb nie miały, oburzające po prostu.
-Zawsze mnie ciekawiło skąd takie negatywne u was nastawienie do bękartów. Przecież były, są i będą, czy z małżeństwa czy nie, niczym się nie różnią. To też jest jakoś powiązane z waszą wiarą? - może tutaj tkwił szkopuł, skoro wiara zakazywała bycia z kimkolwiek niż małżonek, a bękart to dowód takiej sytuacji, to jakby, jak oni to nazywali... grzech? Obraz grzechu? Jakby ci ludzie mieli coś do powiedzenia, śmieszne. - Zawsze możecie zmienić wiarę. Mamy ich w Essos całkiem sporo, pewnie znaleźlibyście coś dla siebie - uśmiechnęła się radośnie, nie wiedząc, że to jakże proste rozwiązanie tak do końca proste w wykonaniu nie było.
-Pustynie... nigdy takiej nie widziałam. To w sumie mógłby być całkiem ładny widok - zamyśliła się na chwilę chyba próbując sobie podobną rzecz wyobrazić. Duuużo piasku, żadnych roślin, dla niej coś nie do pomyślenia. - Będę musiała to kiedyś zobaczyć. Bo wasze produkty to znam, czasami nasi kupcy przerzucają je do dalszych miejsc w Essos, to i u nas trochę zostaje - w końcu kiedy handluje się tysiącami baczek wina zabranie kilku na swoje potrzeby jest niezauważalne. Efekt skali. Znając życie to i na sali krążyło wspomniane wino, na równi z kilkunastoma innymi, faktem jednak było, że im dalej z przyjęciem i ilością wypitego alkoholu, tym mniejsze miało znaczenie skąd pochodzi.

-I ludzie naprawdę się tak dają wodzić za nos? Rozumiem pospólstwo, nimi zawsze łatwo manipulować, macie tam jednak przecież ludzi wykształconych i inteligentnych, ich też udało się omamić? - zdawało się to Laenie doprawdy niesamowite. Nie było tajemnicą, że prości ludzie łatwo przyjmowali wszystko, co im się mówiło, zwłaszcza, jeżeli mówiło się to jednocześnie podając jałmużnę. Wydawałoby się, że kontynent, który miał sławną cytadelę, uczonych magistrów, a tamtejsi możni chełpili się kształceniem swoich pociech, będą na podobne zabiegi odporni.
Swoją propozycję co do wiary traktowała bardziej jako żart niż rzeczywistą ofertę. Oczywiście znaleźliby się ludzie zmieniający wiarę jak rękawiczki, zgodnie ze swoimi celami, takowi jednak ogólnie nie byli raczej zbyt religijni i bezpieczniejszą opcją było pozostawanie bez religii jako takiej, chociaż na podobne rozwiązanie decydowało się raczej niewielu.
-Ulubiony? Syrax oczywiście! - po tych słowach sporo osób wybuchło śmiechem i pokiwało głowami zgadzając się z Laeną. - Bogini, która jak nikt inny zna się na radości i zabawie. Idealna dla ludzi pragnących wolności i szaleństwa. Która wyczuwa twoje ewentualne wątpliwości w przekraczaniu granic i pcha cię dalej i dalej. Przy której nie ma zasad i wytycznych - uśmiechała się szeroko, a oczy wręcz jej iskrzyły podczas mówienia. w sumie patrząc na panienkę Vaelaros nie dziwnym było, że zwracała się właśnie do bogini chaosu.
Pomoc Selvyna z jednej strony nasunęła jej nowe obrazy, z drugiej wręcz utrudniła zadanie. Gorące za dnia i lodowate w nocy? Przesuwające się wydmy? Zdawało się to brzmieć jak jakaś bajka lub zaklęcie, bo kto to widział takie zmiany w tak krótkim czasie. Nie można było jednak odmówić oryginalności podobnemu miejscu, a Laena, już i tak zaintrygowana, teraz wręcz nakręciła się na wyprawę tam.
-Przyznam, że jest to ciężkie do zobrazowania. Teraz jestem już absolutnie pewna, że muszę to zobaczyć na własne oczy. Chociaż przy takich zmiennych warunkach do zapasu ubrań zabiorę chyba armię tragarzy.
Na zadane pytanie musiała się chwilę zastanowić. Co prawda nie biegała po straganach po podstawowe produkty, musiała jednak orientować się w stanie rynku próbując jakoś kierować własnymi interesami.
-Z podstawowych towarów? Nie wydaje mi się. Oczywiście zawsze może się okazać, że jest jakiś egzotyczny, nieznany towar, który zacznie się sprzedawać za sprawą samej swej oryginalności, wątpię jednak, byśmy mieli jakieś braki. Raczej wszyscy kupcy sami zbiegają się do nas, by móc zaoferować swoje dobra, z tego powodu dla dużego sukcesu trzeba się wyróżniać albo jakością, albo ceną. Albo znaleźć coś nowego, ale to jest coraz trudniejsze.