Ulice Białego Portu

Żołnierze Północy odpowiedzialni za obserwację Białego Portu widzieli jak kilka statków opuszcza miasto w dniu ich przybycia po negocjacjach. Kilka dni później do miasta przybyło kilkadziesiąt galer, które nieostrzelane z Foczej Skały musiały być niewątpliwie wsparciem dla miasta. Dowódcy obawiali się z początku, że statki wiozą zapasy żywności i uzbrojenia, z może nawet i dodatkowych żołnierzy, ale wkrótce te obawy miały zostać rozwiane. Wieczorem nad miastem pojawiły się tumany czarnego dymu, a wkrótce po tym flota ponownie opuściła miasto. Wrota Białego Portu stanęły otworem, ponieważ mieszkańcy nie mieli dłużej ochoty znosić kamieni z trebuszy uderzających w mury czy narażać się na kolejny szturm i prosili też żołnierzy o pomoc w ujarzmieniu pożarów. Okazało się, że lord Corbray załadował swoich ludzi na okręty i odpłynął do Doliny, wcześniej jednak podpalając zamek i część zabudowań.
Armia Północy wkroczyła do miasta i przejęła kontrolę nad swoim portem, od razu posyłając ludzi do walki z ogniem. Corbray zgotował miastu nie lada pożar, ale setki zbrojnych z Północy wyposażonych w wiadra wypełnione śniegiem dobrze poradziła sobie z płomieniami wygaszając ostatnie przed świtem kolejnego dnia. Mimo to Dwór Tryton, Wilczy Barłóg oraz część miejskiej zabudowy zostały uszkodzone lub zniszczone. Król Torrhen nakazał konfiskatę całego majątku Śnieżnego Septu by przeznaczyć go na odbudowę miasta, które fanatycy tak skrzywdzili. Później sept miał zostać rozebrany, materiały również przydadzą się w odbudowie, a miejscowi septoni odesłani na południe o ile dalej chcą pozostać kapłanami Siedmiu. Na miejscu świątyni powstać miał boży gaj z kręgiem czardrzew w centrum. Nowe czardrzewo miało być zasadzone również w zamkowym gaju.



Do Białego Portu przybył pędząc z Ramsgate poseł od ibbeńskiego wodza o imieniu Thogg i prosił o widzenie z królem. Jak zapewniał to jego pan odpowiadał za zniszczenie większej części floty Doliny - o czym Starkowie i ich ludzie jeszcze nawet nie wiedzieli - i swoim atakiem na nią zmusił wojska z Białego Portu by wycofały się do domu. Zapewniał również, że zdruzgotał Trzy Siostry, które pozostawił później i oferował Północy w formie prezentu. Ibbeńczycy chcieli zawrzeć sojusz z tutejszymi Pierwszymi Ludźmi i prosili o pomoc w walce z Doliną na jej terenie.
Król Torrhen przystał wstępnie na propozycję sojuszu z Ibbeńczykami, mówiąc jednak, że szczegóły będzie chciał omówić w przyszłości z ich przywódcą. Zgodził się również zająć Sisterton - do tego zadania ruszyć miał jako ochotnik lord Umber - z pomocą zapewnionych przez posła okrętów oraz floty Manderlych. Poinformował jednak, że jego ludzie szykują się w Fosie Cailin do marszu na południe by walczyć z wojskami Doliny w Dorzeczu, a w jego kraju wciąż krążą bandy Dzikich, więc nie może obecnie oddelegować jeszcze więcej sił do walk z Arrynami. Wśród ludzi znaleźli się jednak chętni, którzy chcieli odciążyć swoje rodziny na zimę, ci byli w pierwszej kolejności posyłani na Trzy Siostry, aby później ruszyć dalej. Okręty Ibbeńczyków miały przybyć do miasta w ciągu sześciu dni.

To co się działo siedemnastego września było wielkim zaskoczeniem dla sił Północy. Kilka dni wcześniej zaobserwowali zwiększoną aktywność okrętów tfu Doliny w portach Białego Portu. Wszystkim się już wydawało, w tym Umberowi, że siły wroga zostały wsparte dodatkowym zaopatrzeniem i możliwe dodatkowymi oddziałami, co było bardzo złą wiadomością. Sam Jarson pluł sobie w brodę, że nie przekonał Króla do szybszego szturmu na mury miasta.
Wieczorem jednak wszystko się nagle zmieniło, z obozów armii północy dostrzegli czarny dym z nad miasta, a jakim wielkim zaskoczeniem było, że bramy miasta zostały otwarte, dodatkowo przez jego mieszkańców! Okazało się, że tfu Doliniarze czmychnęli okrętami przed potęgą zimy w postaci wojowników z Północy. Lord Ostatniego Domostwa od razu wysłał ludzi, aby pomogli gasić pożar, który jednak szybko został opanowany dzięki zimowej aurze i szybkiej reakcji mieszkańców północnych ziem.

Kolejny dzień był nadal optował w niespodzianki, nagle do Białego Portu przybył posłaniec od jakiegoś Thogga. Jak się dowiedziano to on był odpowiedzialny za zniszczenie dominacji Doliny na morzach przez co siły Corbraya posrały się w gacie i wróciły do swojego gówno wartego państwa. Król Thorren przyjął propozycję zajęcia Trzech Sióstr, a tym samym Umber zgłosił się na ochotnika - jego żywiołem była walka, a jak mógł nieść śmierć na tych, którzy odważyli się podnieś rękę na jego kraj zrobi to z wielką chęcią.
Jarson Umber zaczął więc organizować ludzi do wypłynięcia, za zgodą Króla brał w pierwszej kolejności ochotników, ze swoich ludzi chciał zabrać tylu ile sobie wyznaczył oczywiście w pierwszej kolejności brał tych co chcieli resztę jego żołnierzy z jego włości miał zamiar zostawić pod dowództwem jego brata Hothera - miał nadal być z armią króla, a jeżeli by Stark pozwolił to miał wrócić z nimi do domu na zimę. Jego dwa synowie Jon i Harmond dostali wybór, albo pojechania z nim lub zostania z wujem, decyzja należała do nich. Powoli także uzupełniał szeregi swojej wyprawy przez kolejnych chętnych od innych lordów. Także starał się o jak największe zaopatrzenie na tą wyprawę od jego wysokości Thorrena, ogólnie nadzorował czy sam pomagał przy przygotowaniach w dokach na przybycie obiecanych okrętów.

Niestety król nie zgodził się na oszczędzenie septu Białego Portu. Miał zostać zrównany z ziemią i przemieniony we wspaniały boży gaj, a kiedy czardrzewa osiągną odpowiednie rozmiary wyrzeźbi się w nich twarze by Starzy Bogowie mogli czuwać nad miastem. Stark nie miał zamiaru mordować septonów z Północy jak barbarzyńca pokroju ludzi z Doliny, ale nie było tu miejsca dla Siedmiu. To była kraina Pierwszych Ludzi i ich bogów.
Ibbeńczycy poinformowali zaś, że z wysp Doliny ich pan zajął również Sutki, acz nie ruszał Kamyka. Wyspa była właściwie do wzięcia przez ludzi z Północy jeżeli pragnęli tylko ją zdobyć. Na Trzech Siostrach najeźdźcy ze wschodu zagarnęli część zapasów, więc o ile nowi władcy nie zechcą doprowadzić tam do plagi głodu, to nie znajdą wiele - ale zawsze coś - zaś na Kamyku mogło ostać się więcej pożywienia. Dolina wedle plotek miała problemy ze swoimi plonami, ale i w niej z pewnością mieszkańcy Północy znaleźliby żywność jeżeli to był ich główny cel grabieży. Oczywiście poza miejscami obrabowanymi już przez Ibbenczyków, które poseł mógł wskazać. Siły Thogga - które kontrolowały również Lorath - były też otwarte na handel z Północą.


Do miasta przybyła flota Ibbeńczyków. Trzydzieści jeden kog, tak jak zapowiadał poseł wysłany przez Thogga. Pierwszy z okrętów służył za transport posłańca i jego eskorty, zaś pozostałe trzy dziesiątki zostały oddane tymczasowo ludziom z Północy by mogli ruszyć na Sisterton.