Plac Miejski

Straż miejska Qohoru czujnie obserwowała małych, włochatych wojowników jacy zechcieli zawitać w ich mieście. Do uszu tutejszych dotarło co wyprawiali Ibbeńczycy w Lorath oraz na wschodzie, jednak ten mały oddział - wedle ich patroli - nie był awangardą żadnej większej armii, więc został wpuszczony do miasta. Jeśli zaś takowa armia by się pojawiła, istniała szansa, iż Thogg i jego wojownicy wewnątrz murów szybko zostaliby zatrzymani jako "podejrzane" indywidua. Na szczęście na razie nie groziło im nic ponad okazjonalne przeczucie, że ktoś ich śledzi.
Kowalski mistrz z Qohoru chętnie przyjął zlecenie pozwalające mu pracować z tak szlachetnymi materiałami jak valyriańska stal oraz smocza kość. Może i tutejsi rzemieślnicy słynęli z umiejętności przerabiania tego mistycznego metalu, jednak nie często mieli okazję z nim pracować. W końcu umiejętności to jedno, a klienci mający zapasy valyriańskiej stali to zupełnie inna sprawa. Nie mówiąc już o łączeniu jej ze smoczą kością. Korona - prestiżowe dzieło - była tutaj już tylko kosztownym dodatkiem.
W czasie oczekiwania na zakończenie prac, które miały zająć kilka dni, Thogg i jego ludzie mogli spokojnie zająć się rekrutacją ochotników oraz piciem w miejscowych tawernach.

Festyn? Turniej? O takim czymś w oczach władców Qohoru ne mogło być mowy i to pod żadnym względem. Zbliżały się uroczystości ku czci Czarnego Kozła. Nie zwykłe, codzienne ofiary, a wielkie święto pełne modłów oraz darów dla najpotężniejszego boga oraz patrona miasta. Nikt nie mógł rozpraszać przygotowań jakimiś najemniczymi festiwalami! Datek dla świątyni oczywiście przyjęto zapewniając, iż Ibbeńczycy mogą pozostać w tym czasie jako gości, chociaż ofiary z jagniąt odrzucono. W świątecznym czasie takim jak ten odpowiednie na ołtarze ofiarne były dorodne byki czy niewolnicy, a nie jakieś małe owieczki.
Co do handlu... Miasto było zainteresowane i oddelegowało do rozmów na ten temat swojego przedstawiciela, który po dłuższych rozmowach zawarł umowę z Dębowobrodym. Nie była ona równie korzystna dla obu stron, gdyż handlowe talenty wysłannika pozwoliły mu nagiąć dokument na korzyść Qohoru, jednak wciąż przynosiła zyski dla skarbca Thogga, a ten nie znając się zbytnio na sprawach kupieckich nie widział, że coś jest nie tak.
Rzemieślnicy z Qohoru tymczasem nie mieli zamiaru przeprowadzać się do Lorath, zwłaszcza kowale. Miasto podbite przez Thogga może nie było bardzo daleko, ale nie była to również krótka wycieczka, zwłaszcza z rodziną oraz narzędziami. Ponadto Lorath było biedniejsze i leżało dalej od szlaków handlowych, nie było też słynne ze swoich kowali i artystów, a to wszystko oznaczało jedno - mniej potencjalnych klientów. Nie mówiąc już o tym, że większość mieszkańców oddawała cześć okrutnemu Czarnemu Kozłowi, co nie było wcale popularne na wyspie. Ludzie Dębowobrodego próbujący namawiać ludzi zostali wkrótce kilkukrotnie zatrzymani przez straż w celach przesłuchań, przeszukań i dosadnego zasugerowania, że podobne akcje nie będą tolerowane.