Larstone

Larstone przez większą część swojego życia podróżował i to właśnie taki styl funkcjonowania ukształtował jego ogólną aparycję. Życie bez stałego dachu na głową, złodziejstwo, morderstwa i inne szemrane interesy pozwalające na utrzymanie się na powierzchni szamba zwanego w jego przypadku szumnie życiem ma w jego przypadku kluczowe znaczenie. Jest mężczyzną o wzroście wynoszącym około 180 cm oraz wadzę 70 kg. Życie w „ciągłym ruchu” sprawiło, iż utrzymuje swoją sylwetkę na akceptowalnym poziomie, widać ostro zarysowane muskuły oraz wyrobione mięśnie brzucha, najlepiej rozwinięte jednak w jego przypadku są nogi… Szczególnie ważne, gdy kwestią życia i śmierci jest umiejętność dostatecznie szybkiego biegania. Larstone został wyposażony przez naturę w długie, pozostające wiecznie w lekkim nieładzie, koloru ciemny-blond włosy oraz brodę scaloną z delikatnymi bokobrodami oddającymi jego raczej mało zadbany wizerunek. Nigdy o siebie nazbyt nie dbał i nie odczuwa też tego potrzeby będąc wolną, podróżniczą duszą . Od pewnego czasu udaje mu się zaplątywać także brodę, która ciągle jednak nie należy do zbyt długich i bujnych. Jest osobą bladą, unikającą zbyt mocno prażących promieni słonecznych. Wychował się w cieniu i w cieniu woli spędzać swoje życie bo to noc jest jego porą największej aktywności. Cechą szczególnie charakterystyczną dla jego wyglądu zewnętrznego jest gojąca się, lecz ciągle świeża rana cięta rozpoczynająca się w okolicach lewej przegrody nosa kończąc kawałek dalej na środku policzka.  
  Larstone stara się nie zwracać na siebie niepotrzebnie uwagi i to właśnie w całości oddaje styl jego codziennego ubioru. W mieście najczęściej ubiera na siebie lekkie, szmaciane lub jeżeli następuje chłodniejsza pora roku to także skórzane, najlepiej długie i posiadające kaptur okrycia. Nie lubi krzykliwych kolorów, a więc jeżeli uda mu się ukraść lub zedrzeć z trupa kawałek jakiegoś ubrania najczęściej jest to coś w odcieniach czerni lub brązu. Lubi lekkie, przewiewne ubrania dające duży poziom swobody. Lubi być szybki i sprawny we wszystkim co robi i nie lubi zbędnych elementów ograniczających ruchy dlatego też nie nosi żadnych ozdób – nie żeby było go na nie stać. Nosi długie, skórzane buty, które osobiście naprawia raz na jakiś czas, czarne spodnie i lnianą koszulę jako stałe i raczej nie zmienne ubranie na które oczywiście w zależności od pory roku lub warunków atmosferycznych stara się raz na jakiś czas zarzucić coś innego. Swoje obecne ubranie Zdarł pewnego dnia z zadźganego przez siebie w ciemnej uliczce żołdaka i od tamtej pory traktuje jak własne. Elementem stałym jego ubioru jest pochwa na jego miecz, którego nazywa „Szczęśliwą monetą” oraz parę sztyletów o wielofunkcyjnym zastosowaniu. Gdy przenosi się z jednego miejsca do innego dodatkowym elementem jego wyposażenia jest także niewielkich rozmiarów tobołek, w którym mieści wszystko co w jego mniemaniu można nazwać „domem”.