Wieża Widokowa

Kolejny raz nadszedł czwarty dzień dziewiątego księżyca - dzień założenia Volantis. Zgodnie z tradycją w celu uczczenia tego wiekopomnego wydarzenia sześć rydwanów, każdy zaprzęgnięty w cztery konie, miało ścigać się na szczycie Czarnego Muru. Jaki zaś sens był w organizowaniu wyścigu, którego nikt nie będzie mógł obejrzeć? W tym właśnie celu arystokracja miasta zbierała się na balkonach wysokiej, przygotowanej właśnie w tym celu wieży.
Aemiona oczywiście nie mogło tam zabraknąć. Nie obchodziły go same wyścigi, ale było to idealne miejsce by porozmawiać z kilkoma osobami i wysłuchać ciekawostek z miasta od wielu nieumiejących trzymać języka za zębami szlachciców. Poza tym miał zamiar opierdolić Triarchów, ponieważ kolejny z ich durnych pomysłów o jakim dane mu było usłyszeć przerósł wszystkie dotychczasowe. No, może nie dosłownie opierdolić, a bardziej zmanipulować i wykorzystać pozwalając im jednocześnie myśleć, że nadają się do czegoś więcej niż służenie za nawóz pod zboże.
Tak więc pojawił się na miejscu w towarzystwie kilku ze swoich gwardzistów i udał na tarasy widokowe.

Nadszedł w końcu ulubiony dzień w roku panny Vaelaros. Jej miasto było tak wspaniałe i tak ją uwielbiało, że wyprawiało ogromny festyn na cześć jej urodzin! A przynajmniej tak lubiła sobie powtarzać szykując się do miejskich uroczystości mając też w głowie, że wieczorem odbędzie się również jej przyjęcie urodzinowe. Ogólny nastrój zabawy i napływ gości tylko ułatwiał jego organizację, a rozmach był tym większy. Jednak zanim wszystko skupi się na niej trzeba jeszcze było się pokazać na wydarzeniach nie do końca związanych z nią samą, ale na których można się było przecież tak samo dobrze pokazać, a i był to kolejny powód, żeby się wystroić.
Na dzisiejszy dzień przygotowana była cała szafa sukien, jednak gdy szykowała się do wyjścia w oko wpadła jej ta jedna, w której wraz z towarzyszącymi strażnikami wkroczyła w tłum z szerokim uśmiechem. Od razu zaczęły się też uprzejmości, uściski i ploteczki, Laena znalazła się więc w swoim żywiole. Teoretycznie jej ludzie streścili jej co działo się w mieście pod jej nieobecność, ale zupełnie inaczej słuchało się informacji "zmarł mąż trzeciej kuzynki brata lorda" a inaczej "No i słuchaj kochana nago z balkonu! No wyobrażasz sobie? Nago z balkonu skoczył!". Chyba potrzebowała wśród doradców kogoś, kto potrafiłby pisać raporty nieco ciekawiej.

Główny cel wizyty na wieży, bo przecież nie było to oglądanie rydwanów, został zrealizowany. O ile rozmowa z Triarchą Horonno była zapewne szybka i przyjemna, to rozprawienie się z pozostałymi dwoma durniami wymagało naprawdę silnej woli. Trudno było bowiem powstrzymać narastającą chęć zrzucenia ich z wieży.
Reszta spotkania była już trochę przyjemniejsza, a zwłaszcza natrafienie na starego znajomego ojca. O ile rzeczywiście nim był... Co do tego Aemion miał dobre przeczucia, chociaż wciąż zamierzał zachować pewną ostrożność. Później pozostały już jedynie plotki, pogłoski i dowiadywanie się ciekawostek o ludziach zebranych na widowisku. Część z możliwych kandydatów na Triarchów okazała się głupcami podobnymi obecnemu duetowi, zaś upodobania jednego ze Słoni wywołały lekki grymas zniesmaczenia na twarzy Belaerysa. Właściwie nic ciekawego.
Teraz za to główna zabawa przeniesie się pewnie do rezydencji jego małej kuzynki. Ciekaw był jakie atrakcje przygotowała by uczcić swój dzień imienia, a spodziewał się czegoś naprawdę hucznego.



(z/t) - o ile nic nie zatrzyma