Brama Krwawego Fortu

Ludzie w Mantarys rzeczywiście byli trochę przejęci pożarami jakie ostatnio wybuchły. Nie aż tak jednak, by zaraz powstawać w wielkiej rewolcie, bo łysy ojcobójca maszeruje ulicami drąc mordę... Inni magistrzy również mieli swoje wpływy, zaś straż miejska starała się zachować spokój na ulicach i dotrzeć do tego kto stoi za podpaleniami. Skończyło się więc na tym, że za kolumną "wojsk" Baemora ruszyło trochę gapiów ciekawych czemu maszeruje on do Krwawego Fortu z tyloma uzbrojonymi ludźmi, jednak nie byli oni zdecydowanie podburzonym i żądnym krwi tłumem. Jedynie ciekawym tego co się dzieje tłumem.
Pod samym fortem Baemor zastał Maerysa Velosa, dowódcę straży Mantarys. Wraz z nim najważniejszego budynku w mieście strzegły dziesiątki strażników ustawionych zarówno przed bramami, jak i na murach. W okolicy czekały również ustawione w czworoboki straże innych magistrów liczące kilkudziesięciu lub kilkunastu ludzi każda.
- Stać - nakazał dowódca obrońców miasta unosząc dłoń. - Gwardia, zwłaszcza tak liczna, musi zostać tutaj - oznajmił. - Wszyscy pozostali magistrzy już przybyli.
Oblicze dowódcy strażników było ponure, zdecydowanie nie cieszył się z przybycia Baemora i jego gromady.

Na ludzi Baemora nieoczekiwanie posypały się strzały z murów Krwawego Fortu. Wojownicy unieśli tarcze nad głowy i próbowali utworzyć formację mogącą pomóc im w tej sytuacji, jednak kilkudziesięciu padło nim się to udało. Wówczas strażnicy miejscy przystąpili do natarcia wspierani przez gwardie innych magistrów. Walka była dość długa, ponieważ ludzie Baemora nie chcieli się poddać, jednak ostatecznie byli skazani na klęskę. W końcu plac pod mantaryjską cytadelą ucichł. Szczęk stali i wrzaski ludzi zastąpiły ciche pojękiwania rannych, których zbierali zbrojni. Strażników czekała rekonwalescencja. Ocaleli ludzie Baemora mieli zaś trafić na pale, sznury i inne ozdoby, albo też na areny lub do ciężkich prac w kopalniach. Wszystko zależało od tego czy byli zwykłymi niewolnikami czy żołnierzami.