Warsztat

Zaraz po powrocie do Volantis musiał nieco odpocząć po całej wyprawie, zwłaszcza, że rana, w którą wbił się fragment kolczugi nie do końca się jeszcze zagoiła co dwa dni musiał zmieniać opatrunek z tego miejsca. Zaniósł sprzęt do swojej kwatery, który będzie musiał naprawić. Walka nie potoczyła się do końca tak jak chciał, po mimo, że sam niemalże ukatrupił połowę obrońców, to nie był aż tak zadowolony zwłaszcza po swoich ranach, musiał chyba pomyśleć o lepszym sprzęcie, zwłaszcza po pieniądzach jakie dostał po wyprawie. Tak czy owak zaraz po przybyciu zjadł kolację i walnął się na łóżko. Zasnął niemalże natychmiast, tego najwyraźniej potrzebował organizm.
Kolejnego dnia po zjedzeniu śniadania, jeszcze przedpołudniem udał się do siedziby Belaerysa, wiedział, że ma do dyspozycji kowala, więc może i on byłby w stanie wykonać nowy pancerz dla Aerona, trzeba było się dowiedzieć. Podszedł pod bramy gdzie oczywiście pilnowało dwóch strażników. Wyjaśnił im we wspólnym, chyba że nie rozumieli to odezwał się w valyriańskim, że idzie do warsztatu, kowala, który pracował dla rodu Aemiona. Oczywiście wyjaśnił, że współpracuje z Balerysem, ale raczej powinni o tym wiedzieć zwłaszcza po tym jak wykazał się podczas ostatniego rajdu. Jak już go wpuścili do środka, udał tam gdzie mu wskazali.
Dotarł wreszcie do małej kuźni, i musiał przyznać, że całkiem nieźle wyposażonej. Pracował tam kowal-niewolnik. Podszedł do niego gdy go wreszcie zauważył.
- Witaj, współpracuje z Twoim panem. Chciałem skorzystać z twoich usług - powiedział do niego po valyriański, bo raczej nikt tutaj nie kojarzył innego języka poza jakimiś podróżnikami, albo szlachcicami. - Dwie rzeczy - zdjął z ramienia kolczugę, po czym wskazał mu miejsce gdzie włócznia rozerwała kolczugę. - Potrzebuje, żebyś mi ją naprawił, w tym miejscu - zostawił mu ją tam gdzie wskazał. - I druga sprawa, czy jesteś w stanie wykonać mi zbroje płytową z plecionką kolczą i hełm salade. Oksydowane na czarno - powiedział swoje drugie zlecenie. - W dobrej cenie, ciekawszej niż na rynku - uśmiechnął się nieco sztucznie dodając ostatnie zdanie.

Podniósł kolczugę do góry, kiedy kowal powiedział mu, aby pokazać. Pomysł z blachami całkowicie mu odpadł, nie miał zamiaru wszywać blach, które prędzej czy później by puściły, co chwilę trzeba by było je wymieniać na nowe, wyklepywać, a po kilku takich razach okazałoby się, że cena przebiłaby zwykłe wszycie. To samo było z kolczugą przy nogawce, Aeron nie widział sensu w wstawianiu blach do tego miejsca, to znaczy wiedział jaki jest sens, ale niezbyt mu to było na rękę.
- Nie, o wstawianiu blach nie ma mowy, parę razy ktoś tam przywali, trzeba będzie klepać albo wymieniać i wszystkie "zaoszczędzone" pieniądze przebiją wszycie - podsumował ten pomysł. - Najlepiej by było albo spróbować odszyć ten fragment kolczugi i wstawić nowy, łapiąc z pozostałymi częściami, albo jeszcze myślałem, aby dobrze odgiąć te kółka i spróbować złapać je, no i powstawiać te, które brakują. Chociaż jak sam to mówię to brzmi to jak nużąca i wymagająca czasu robota. Zrób coś z tych dwóch, co będzie lepiej - ostatecznie odpowiedział. Nie miał zamiaru mówić płatnerzowi to jak ma to robić, chciał widzieć tylko tego efekt, jak to zrobi mało go to obchodziło, miało być dobrze.
Czterdzieści osiem honorów, liczył na mniej za to, że teraz pracuje u Balearysów. Barwnik się nie nadawał do takich rzeczy, nie przy zbroi. O wiele lepiej było, aby użyto stopu, który sczernieje to ładnie i było trwałe. Wybałuszył oczy na cenę jaką mu dał za czernienie.
- Dwanaście?! - powiedział z niedowierzaniem. - To jest "lekka" przesada. O barwniku nie mam mowy, zejdzie po pierwszym starciu. Czernienie za dwanaście złotych monet... - dopowiedział, według Drumma to była bardzo dziwna cena za tą usługę, za wysoka.
Kolejna typowa gadka, że to nie on, że każdy tak chce. Jakoś nie specjalnie chciało się takiego tłumaczenia Aeronowi. Ale też rozumiał, że on tutaj jest tylko niewolnikiem, najwyraźniej będzie musiał się przejść do jednego z zarządców, przecież nie będzie chodził z taką błahostką do Aemiona, chociaż...
- Zostawię - rzucił. Pozostawił kolczugę tam gdzie wskazał mu niewolnik, a sam z nim poszedł do środka warsztatu, aby dać ściągnąć z siebie wymiary.
- Gdzie są zarządcy? - zapytał, aby wskazał mu gdzie ma się udać, aby pogadać z jednym z biurokratów o "łaskawej" obniżce za wykonanie zbroi. Gdy tylko wszystko zostało już dopięte i kowal powiedział mu gdzie ma iść, to tam się udał, aby porozmawiać z odpowiednią osobą.

Żelazny przyszedł po dziesięciu dniach, aby odebrać swoje dwa zamówienia. Rękaw nie dało się całkowicie zszyć, ale jednak kowal zrobił nowy, tak samo nogawka, tylko tam udało się jednak złapać kółka, jednak to wiązało się z pełną opłatą za cały rękaw i nogawkę. Złoty honor - nie było źle musiał przyznać.
No i jego nowa zbroja i hełm, o to mu chodziło, w pełni poczerniana zbroja, zawsze to będzie budziło strach wśród innych, jak zobaczą wysokiego osobnika, który cały ciemny pędzi w ich stronę, aby ich zajebać. I cena już była znacznie lepsza od tego co wcześniej wychodziło z podliczenia całej sumy. Musiał przyznać, że kowal się spisał zwłaszcza, że nie zrobił tego na odpierdziel tylko wyszukał sposobu, nauczył się go i w lepszej cenie to zrobił. Dzięki zamówieniu Drumm nauczył się nowej techniki płatnerskiej.
Otworzył swoją sakiewkę i odliczył wymaganą kwotę i wręczył ją kowalowi lub osobie, która miała przyjąć opłatę za wykonanie usługi. Klepnął w ramię kowala, mówiąc, że jest zadowolony z roboty i może liczyć, że w przyszłości do niego przyjdzie. Zarzucił kolczugę za ramię, całą zbroję wraz z hełmem starał się zabrać ze sobą, jak nie to chciał wypożyczyć jakiegoś niewolnika, który by mu zatachał to wszystko do jego pokoju.

Do MG:

Warsztat rezydencji w ciągu ostatnich dni był niezwykle głośny i pełen ludzi. Przybył bowiem do niego jeden z qohorskich rzemieślników, których zdolności kowalskie sławne były we wszystkich Wolnych Miastach. Poza mistrzem kowalskim przybyli też jego pomocnicy oraz słudzy, a lokalny kowal wraz ze swoimi asystentami służyli im wszelką pomocą w pracy, o ile taka była pożądana. Gości sprowadzono w związku ze zleceniem paru projektów, a część z nich właśnie została ukończona. Z tego też względu Aemion nakazał wezwać do pracowni rzemieślników Rickarda, który odebrać mógł swój nowy rynsztunek.